دلنوشته های یک کارآفرین (18) / تو هم باید فیل هوا کنی

در شماره های قبل درباره راه اندازی انواع کسب و کار و اهمیت بازاریابی برای تان گفتم. در ادامه می خواهم به ضرورت خلاقیت و نوآوری در کسب و کار بپردازم.

نوآوری تو رو متفاوت می کنه و وقتی متفاوت شدی بهتر دیده می شی. گاهی وقتا همین متفاوت بودن خودش عامل مهمی برای ماندگاری در بازاره. تو دست به هر کاری که می زنی باید خلاقیت و نوآوری داشته باشی تا بتونی خوب دیده بشی.

 بعضیا هنوز با همون حال و هوای پنجاه سال قبل می خوان تو بازار نفوذ کنن. اگه آدم خلاقی باشی تو هر کسب و کاری موفقی. شک نکن. کسانی در بازار موفق بودند که تونستند یه خلاقیت و نوآوری در کارشون داشته باشن. بعضی وقتا این خلاقیت در تولید کالا یا بسته بندی یا توزیع یا بازاریابیه.

تو می تونی در کار خودت متمرکز بشی و با ابتکار در تولید و فروش خودتو تثبیت کنی. اصلا  خلاقیت رو اون روی موفقیت می دونند و می گن کسی که خلاقیت داشته باشه موفقه. خلاقیت فقط هنر نیست، خلاقیت یه جورایی مهارته یعنی تو می تونی تو کارت خوب متمرکز بشی و بعد با تمرین و تکرار به خلاقیت برسی. البته این رو هم بگم که افراد خلاق چه کسانی هستن:

افراد خلاق دید مثبتی به زندگی دارن. آدم های بدبین ذهن فعال و خلاقی ندارن. پس جهان رو زیبا و مثبت نگاه کن تا بتونی در هر لحظه ایده های خلاقانه برای پیشرفت کارت بدی. افراد خلاق اعتماد به نفس دارند. همین که به خودت و به کار و کاسبی ات باور داشته باشی خیلی مهمه.

افراد خلاق به تخصص اهمیت می دن. افراد خلاق از دیگران مشاوره می گیرن. افراد خلاق مدام کتاب می خونن. افراد خلاق آدمای جسوری هستن. افراد خلاق خود باورند.

 اینو بگم که در مسیر خلاقیت طبعا با مخالفت روبه رو می شی چون کار تو تازه و ابتکاریه و اگر خودت مدیر و تصمیم گیرنده کسب و کارت هستی بازم با مخالفت های اطرافیان روبه رو می شی، واسه اینکه ما عادت به تغییر نداریم و همیشه می خوایم تو یه خط باشیم و همین که پاتو از خط بیرون گذاشتی سرزنش ها و مسخره کردن ها شروع می شه و این تنها مختص به تو که در ایران می خوای یه کسب و کار با خلاقیت راه بندازی، نیست.

 شرکت کداک با اون همه بزرگی و اعتبار وقتی محققان بهش پیشنهاد دوربین دیجیتال رو می دن مخالفت می کنه و می گه ما یه شرکت فیملسازی هستیم اون وقت خودمون بیایم فیلم را حذف کنیم. این کار رو نکردن. اما همین خلاقیت رو ژاپن پیاده کرد و الان دوربین های دیجیتال حرف اول رو تو دنیا می زنه. 

پس اگه دیدید که با طرح و ایده خلاقانه تو مخالفت می شه زیاد سختگیری نکن، تو کارتو بکن. اگه آدم خلاقی باشی می تونی از هر چیزی پول به دست بیاری مثل خانم شکوه السادات که با سوسک ثروتمند شد. بله سوسک. داستان موفقیت اونو از زبان خودش بخون:

ساختمان ما یک ساختمان قدیمی در حوالی نارمک بود که سوسک زیادی داشت. این ساختمان همجوار یک حمام عمومی و رودخانه بود و سوسک ها آن را فرا گرفته بودند. اول دنبال ماده ای بودم که سوسک های خانه خودمان از بین برود. از هرچه که استفاده می کردیم، سوسک ها از بین نمی رفتند. ساکنان ساختمان ما از لحاظ مالی قوی نبودند با این حال حاضر شدیم کل ساختمان را یکی دوبار سمپاشی کنیم. ساختمان یکی دو روز بوی گند سم می داد ولی بعد از این یکی دو روز، باز سر وکله سوسک ها پیدا می شد. توی ذهنم بود که باید کاری انجام دهم. به صورت اتفاقی و با آزمون و خطا به ترکیبی رسیدم که سوسک ها را نابود می کرد.

وقتی آن ماده را درست کردم و دیدم سوسک های خانه ام از بین رفت، نگفتم این خمیر مال خودم باشد. مدام این خمیر را می ساختم و به در و همسایه می دادم. یک شب در خانه مان صحبت شد، پدر بچه ها گفت می توانید با بچه های تیم کوهنوردی جمع شوید و این را در قوطی بریزید و بفروشید، اما من همین طور درست می کردم و به متقاضیان می دادم تا اینکه تقاضا آنقدر زیاد شد که به این نتیجه رسیدم باید سفارش بگیرم و تولید کنم.

مربیگری و معلمی می کردم، خمیر سوسک کش را هم می ساختم و می فروختم. هر قوطی ششصد تومان. از همان اول اسمش را امحا ثبت کرده بودم چون یک بار استفاده از این خمیر باعث می شود سوسک محو شود و حتی جنازه اش هم توی محیط نیفتد. این از مزیت های آن است چون از جنازه سوسک پروتئین مضری آزاد می شود. سوسک ها وقتی خمیر ما را می خورند یک حالت تشنگی به آنها دست می دهد و می روند توی راه آب ها از بین می روند.

به رغم آن که به من توصیه شده بود شرکت نزنم، شرکت زدم و پدر بچه هایم را هم پنجاه - پنجاه شریک کردم، ولی بعدا  مشکلاتی به وجود آمد که بماند. نزدیک بود دوباره صفر شوم، اما خدایی که جایزه را به من داده بود، دوباره به من کمک کرد.

ما توانسته بودیم سوسک های همه جا را ریشه کن کنیم. دیده بودند کم کم داریم سوسک زندان ها، اداره ها، اداره های دولتی، بهزیستی ها که نمی توانستند معلولان را تکان بدهند و همین طور زندان ها را ریشه کن می کنیم، بنابراین گفتند باید مجوز بگیرید و مجوز را به کسی می دادند که اسم فرمول به نام او بود، یعنی شکوه السادات. آذر سال 81 یک شرکت تازه به نام  «توره شیمی پارس» را تأسیس کردم و دوباره بلند شدم.

الان حدود پنجاه پرسنل دارم. اول در ناحیه صنعتی حاجی آباد بودم و بعد در شهرک صنعتی ایوانکی یک کارخانه را خریدم و الان آنجا کار می کنم. کارخانه خوبی است. همه چیز را هم خوب و مکانیزه کردم.

پس اگه خوب فکر کنیم و ذهنمون رو به کار بگیرم و خلاقیت به خرج بدیم، می تونیم موفق بشیم حتی با سوسک کش.

ادامه دارد. . .

کارشناس فروش