چرا باید بیش از شبکه ها، نگران دایره داخلی خود باشید؟

بارها به ما گفته شده است که موفقیت به طور گسترده ای مربوط به افرادی می شود که شما می شناسید. با ایجاد ارتباطات صحیح، در نیمه راهی خواهید بود که می تواند شما را به هر جا که اراده کنید، برساند. از این رو تعداد زیادی از متخصصانی که به دنبال موفقیت هستند، زمان زیادی را به شبکه سازی، ساخت روابط و گسترش ارتباطات آنلاین اختصاص می دهند.

اما اگر تمام تلاش هایی که صرف قرار ملاقات ها و برقراری ارتباط با مردم می کنید، احتمال موفقیت شما را کمتر کنند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ این همان چیزی است که مدیرعامل شرکت Community، اسکات گربر (Scott Gerber)، با پستی در وبلاگ HBR (Harvard Business Review) در مورد آن بحث می کند.

چرا 5 بر 50 غلبه می کند

گربر اهمیت روابط را نقض نمی کند؛ در مقابل، وی اعتقاد دارد شانس موفقیت این افراد از دیگران به مراتب بیشتر است. وی اظهار می دارد اکثر ما به دنبال راهی کاملاً غلط در پایه گذاری و توانمندسازی روابط هستیم.

او در راستای توضیح عمومی ترین راه جهت شبکه سازی می نویسد، ما در عصری زندگی می کنیم که «هرچه بزرگتر، بهتر» ایده و تفکر غالب است. بنابراین کاملاً طبیعی خواهد بود که به دنبال بزرگ کردن شبکه های ارتباطاتی آنلاین و غیرآنلاین باشیم، زیرا هرچه تعداد افرادی که می شناسیم بیشتر باشد، شانس ما برای به دست آوردن فرصت هایی که ممکن است موجب پیشرفت حرفه ای، داشتن مربیانی مجرب و . . . شوند، نیز بالاتر می رود.

مطلب مرتبط: برقراری ارتباط به شیوه آسان

چه مشکلی در این خصوص وجود دارد؟ حقیقت این است که همه ما در یک روز تنها 24 ساعت زمان داریم. داشتن یک شبکه بزرگ و ارتباطات بی دقت و نامستحکم به این معناست که شما وقت باارزش خود را به افرادی که تقریباً غریبه هستند، اختصاص می دهید. بدین ترتیب ساعاتی از روز شما با افرادی که به واقع شما را تغذیه و تقویت می کنند، سپری نمی شود و این همان چیزی است که گربر آن را دایره داخلی می نامد.

او می گوید، «با اختصاص دادن زمان خود برای 50نفر به جای 5 نفر، تأثیری که شما قادر به اعمال آن در دنیا خواهید بود بسیار کمتر از آن چیزی است که تصور می کنید.» به جای جمع کردن اسامی شرکت های در حال رشدی که به صورت اتفاقی به آن رسیده اید، بخش اعظم زمان خود را با دیگر کارآفرینانی که با سختی های شما آشنا هستند، با دوستان دوران دبیرستان و یا دوستی که شما را به سمت راه های تازه و جدید سوق می دهد، سپری کنید.

ایده ای قدیمی دوباره متولد می شود

ایده گربر در زمینه دایره داخلی ممکن است در عصر شبکه های اجتماعی کمی جدید و غیرمعقول به نظر برسد، اما جوامع به اهمیت این قبیل گروه ها برای نسل های مختلف پی برده اند. در مقاله اخیر روزنامه نیویورک تایمز راجع به نقش دوستی بر طول عمر، آمده است، «در اوکیناوای ژاپن، مکانی که در آن میانگین سن پیش بینی شده برای زنان 90 سال است، مردم نوعی شبکه اجتماعی را به نام moai ایجاد کردند.moai گروهی دوستانه متشکل از پنج نفر است که در آن اعضا حمایت اجتماعی، منطقی، عاطفی و حتی مالی را تا زمانی که زنده اند به عهده می گیرند.»

نویسنده این متن دن بوئتنر (Dan Buettner)، توضیح می دهد که «به طور سنتی، والدین فرزندان را از بدو تولد وارد گروه moai و آنها یکدیگر را در سفر عمر همراهی می کنند.»

مفهوم شیرین Moai به طور تقریبی از زمان های تنهایی ما حذف شده اما هنوز دیدگاه چنین رسانه اجتماعی فشرده و بهم پیوسته ای، به طور کامل از فرهنگ ما محو نشده است. شما می توانید پژواک ایده هایی را که از دایره داخلی شما را کنترل می کنند، در ضرب المثلی قدیمی ببینید، «شما میانگین پنج نفری خواهید شد که بیشترین زمان را با آنها سپری می کنید.» حتی می توانید اهمیت چنین دایره داخلی را در میزان ایجاد اشتیاق و ایده هایی که شما را کنترل می کنند، حس کنید.

قدمی رو به جلو بردارید و افراد را از لیست دوستان حذف کنید

حال با توجه به این که ایده یک زنجیر ارتباطات کوچک و عمیق، از یک شبکه با هزاران عضو قوی تر است، با شبکه عظیمی که جمع آوری کرده اید چه خواهید کرد؟ صرف نظر کردن از رسوم رسانه ای می تواند خطرناک باشد، اما بنا بر نظر گربر و دیگران، زمان آن رسیده است که در هرس کردن زنجیره افرادی که عملا ما را تقویت نمی کنند، کمی جسور باشیم.

گربر پیشنهاد می کند، «خودتان را بسنجید. آیا شما کنترل روابط را در زندگی تان در دست دارید و یا آن را به دست دیگران سپرده اید؟ اگر کنترل قانونگذاری در مشارکت ها و انتخا ب اینکه زمان خود را با چه کسانی بگذرانید را ندارید، باید آن را باز پس بگیرید. با برنامه ریزی، زمانی را که صرف افراد و فعالیت های کم اهمیت می شود، کم کنید تا در نهایت بتوانید آن فرد، تعهد و یا فعالیت را به طور کامل کنار بگذارید.

کریس سویج (Chris Savage)، یکی از مؤسسان و مدیرعامل شرکت Wistia، بسیار رک و مستقیم بیان می کند، «ما به مردم اجازه می دهیم که برای ما «اتفاق بیفتند»، اما اگر کمی کار و تلاش، صرف تفکر حول افرادی که می خواهید اطراف شما باشند کنید، می توانید یکی از قوی ترین مسیرها را برای رشد شخصی خود رقم بزنید.»