چطور یک رهبر تجاری آینده نگر باشیم؟

گالیلئو گالیله در قرن 17 میلادی وسیله ای عجیب و تقریبا جادویی را به سمت آسمان شب نشانه رفت. این وسیله که ما امروز آن را تلسکوپ می نامیم، به خودی خود یک اختراع پیچیده نبود، اما کاری که گالیله با آن کرد جهان را برای همیشه تغییر داد: تغییر درک انسان از فضا و کیهان!

رهبری تجاری آینده نگر (Visionary Leader) در دنیای کسب و کار همان طرز تفکر گالیله است. او لزوما باهوش ترین فرد حاضر در اتاق نیست. او به داده هایی دسترسی ندارد که دیگران از آن بی خبرند. او صرفا یک ابزار برتر در اختیار دارد: یک تلسکوپ ذهنی. 

این ابزار به او اجازه می دهد تا از نویز زمان حال عبور کرده و الگوها، ارتباطات و فرصت هایی را ببیند که در دید ساده دیگران پنهان مانده اند. این توانایی یک قدرت جادویی و مادرزادی نیست. این تلسکوپ یک ابزار مهندسی شده است؛ مجموعه ای از مهارت ها، عادات و چارچوب های ذهنی که می توان آن را ساخت، کالیبره کرد و مهمتر از همه، به طور مداوم از آن برای دیدن آینده، استفاده نمود. این مقاله کتابچه راهنمای ساخت و نگهداری این قدرتمندترین ابزار رهبری است.

ساختن لنز: هنر فراتر رفتن از جاذبه زمان حال

اولین و مهمترین بخش هر تلسکوپ، لنز اصلی آن است؛ قطعه ای که نور را از منابع دوردست جمع آوری و متمرکز می کند. برای یک رهبر این لنز توانایی او در جمع آوری سیگنال های ضعیف از آینده است، در حالی که در اقیانوس پرآشوب نویز زمان حال غرق نشده است. 

بزرگ ترین دشمن یک چشم انداز جاذبه عملیاتی است؛ نیروی قدرتمندی که رهبران را به سمت حل مشکلات فوری، پاسخ به ایمیل ها و شرکت در جلسات بی پایان می کشاند. برای ساختن یک لنز قدرتمند یک رهبر باید به طور آگاهانه، برای فرار از این جاذبه زمان و فضا خلق کند. این یک فرآیند انفعالی نیست؛ یک رشته فعالیت درگیرکننده است.

•    خوانش های نامتعارف: رهبران آینده نگر فقط گزارش های صنعتی و کتاب های مدیریتی نمی خوانند. آنها با عطشی سیری ناپذیر از رشته های کاملا نامرتبط تغذیه می کنند: تاریخ، زیست شناسی تکاملی، شعر و رمان های علمی-تخیلی. نوآوری های حقیقی به ندرت از دل یک صنعت بیرون می آیند؛ آنها حاصل برخورد ایده ها از دنیاهای متفاوت هستند. استیو جابز ایده زیبایی شناسی مینیمالیستی در محصولات اپل را از کلاس های خوشنویسی و علاقه اش به بودیسم وام گرفت؛ ارتباطی که برای یک مهندس کامپیوتر در دهه 80 میلادی کاملا نامعقول به نظر می رسید.

مطلب مرتبط: افراد آینده نگر و چالش های کاری آنها

•    گفت وگو با ساختارشکن ها: در حالی که اکثر مدیران با کارشناسان و مشاورانی که دیدگاه آنها را تایید می کنند وقت می گذرانند، رهبران آینده نگر به دنبال ساختارشکن ها می گردند: منتقدان صنعت، مشتریان ناراضی، استارت آپ های جوانی که در حال شکستن قوانین هستند و دانشمندانی که بر روی ایده های دیوانه وار کار می کنند. این افراد، مانند امواج فرابنفش، سیگنال هایی را منتشر می کنند که در طیف مرئی مدیران سنتی، قابل مشاهده نیستند.

•    غوطه وری در زمینه:  یک رهبر آینده نگر نمی تواند از برج عاج خود آینده را ببیند. او باید به طور منظم خود را در میدان غرق کند. این به معنای گذراندن وقت در خط مقدم خدمات مشتری، کار کردن در کنار مهندسان تازه کار یا زندگی کردن با محصول به عنوان یک کاربر عادی است. این غوطه وری به او یک درک شهودی و همدلانه از نیازهای برآورده نشده و نقاط اصطکاک پنهان می دهد؛ ماده خامی که تمام چشم اندازهای بزرگ از آن ساخته می شوند.

کالیبره کردن فوکوس: هنر تبدیل کردن سیگنال به یک داستان منسجم

داشتن یک لنز قدرتمند کافی نیست. یک تلسکوپ برای ایجاد یک تصویر واضح باید به درستی فوکوس شود. برای یک رهبر فوکوس کردن یعنی توانایی اتصال نقاط به ظاهر نامرتبط و تبدیل کردن سیگنال های ضعیف و پراکنده به یک داستان منسجم و قدرتمند در مورد آینده. این، یک جهش از «مشاهده» به «تفسیر» است. یک رهبر بصیر، یک راوی بزرگ است. او می تواند روندهای جمعیتی، پیشرفت های تکنولوژیکی و تغییرات فرهنگی را به هم ببافد و یک تصویر قابل فهم و هیجان انگیز از دنیایی که در حال ظهور است، ترسیم کند و مهمتر از همه، جایگاه سازمان خود را در آن دنیای جدید، تعریف نماید.

این فرآیند داستان سرایی، سه لایه دارد:

•    سادگی رادیکال: چشم انداز، نباید یک سند استراتژیک صد صفحه ای باشد. باید آنقدر ساده و قدرتمند باشد که در یک جمله خلاصه شود و الهام بخش یک تکنیسین در کارخانه و یک سرمایه گذار در وال استریت باشد. چشم انداز اولیه مایکروسافت، یک کامپیوتر روی هر میز و در هر خانه، یک نمونه کلاسیک از این سادگی رادیکال بود. این جمله، یک تصویر واضح، قابل فهم و فوق العاده جاه طلبانه از آینده را ترسیم می کرد.

•    تمرکز بر چرا به جای چگونه: یک چشم انداز الهام بخش، نقشه راه فنی ارائه نمی دهد. او یک مقصد احساسی و یک هدف معنادار را تعریف می کند. او به این سوال پاسخ می دهد که «چرا کار ما اهمیت دارد؟». ایلان ماسک، صرف نظر از بحث های پیرامون او، در این زمینه یک استاد است. او «خودروی الکتریکی» نمی فروشد؛ او شتاب بخشیدن به گذار جهان به انرژی پایدار را می فروشد. او «موشک» نمی فروشد؛ او تبدیل کردن بشریت به یک گونه چندسیاره ای را می فروشد. این داستان ها، به کارمندان و مشتریان دلیلی برای باور کردن و فداکاری می دهند.

•    دعوت به ماجراجویی: یک چشم انداز، باید به اندازه ای بزرگ و جسورانه باشد که کمی ترسناک به نظر برسد. او باید تیم را از منطقه امن خود خارج کرده و آنها را به یک سفر قهرمانانه به سمت ناشناخته ها دعوت کند.

ثابت نگه داشتن تلسکوپ: هنر پایداری در برابر توفان تردید

شما بهترین تلسکوپ جهان را ساخته اید و آن را بر روی یک ستاره دوردست و درخشان فوکوس کرده اید اما اکنون، سخت ترین بخش کار فرا می رسد: ثابت نگه داشتن این تلسکوپ در حالی که یک توفان از تردید، انتقاد و شکست های کوتاه مدت، در اطراف شما در حال وزیدن است. این، آزمون واقعی یک رهبر آینده نگر است: استقامت روانشناختی. چشم انداز، همیشه در ابتدا با مقاومت روبه رو می شود. انسان ها به طور طبیعی در برابر تغییر مقاومت می کنند و یک چشم انداز جدید، بزرگ ترین تغییر ممکن است.

برای ثابت ماندن در این توفان، یک رهبر به دو ویژگی به ظاهر متناقض نیاز دارد که انعطاف پذیری نامیده می شود:

•    انعطاف ناپذیری در چشم انداز: رهبر باید یک ایمان تزلزل ناپذیر و تقریبا لجوجانه به مقصد نهایی داشته باشد. او باید بارها و بارها، حتی زمانی که همه چیز اشتباه به نظر می رسد، داستان آینده را تکرار کند. این پایداری، به تیم اطمینان می دهد که رهبرشان مسیر را گم نکرده است.

•    انعطاف پذیری در مورد تاکتیک ها: در حالی که مقصد ثابت است، مسیر رسیدن به آن باید به طور مداوم مورد بازنگری قرار گیرد. یک رهبر آینده نگر عاشق ایده های خود نیست. او عاشق چشم انداز است. او آماده است تا براساس داده ها و بازخوردها تاکتیک ها را تغییر دهد، محصولات را کنار بگذارد و حتی مدل کسب وکار را متحول کند، تا زمانی که این تغییرات او را به چشم انداز نهایی نزدیک تر کند. جف بزوس یک نمونه کامل از این رویکرد است. چشم انداز او برای آمازون یعنی تبدیل شدن به «مشتری محورترین شرکت روی زمین» هرگز تغییر نکرد. اما تاکتیک های او، از فروش کتاب آنلاین گرفته تا ایجاد الکسا به شکل خیره کننده ای انعطاف پذیر و تکاملی بود.

مطلب مرتبط: درس های رهبری تجاری از کارآفرینان موفق

بی شک رهبری آینده نگر یک موقعیت شغلی نیست؛ این یک فرآیند بی پایان است. تلسکوپ شما هرگز به طور کامل ساخته نمی شود. لنز آن باید دائما تمیز شود، فوکوس آن باید دوباره کالیبره گردد و پایه آن باید در برابر توفان های جدید، مستحکم شود. این یک تعهد خسته کننده به نگاه کردن به دوردست هاست، در حالی که همه اطرافیان شما به پاهای شان نگاه می کنند. این شجاعت ایمان آوردن به یک ستاره است که در ابتدا، هیچ کس جز شما آن را نمی بیند. و این مسئولیت سنگین راهنمایی یک تیم در سفری طولانی و تاریک است، تنها با تکیه بر نوری که از آن ستاره دوردست به تلسکوپ ذهن شما می تابد.

منابع:

https://www.psychologytoday.com