چرا بهترین متخصصان اغلب بدترین مهارت های ارتباطی را دارند؟

بیایید یک صحنه آشنا را در دنیای شرکت ها تصور کنیم. مدیرعامل جدید که به عنوان یک استراتژیست نابغه شناخته می شود، برای اولین بار در حال ارائه چشم انداز خود به کل شرکت است. او با اشتیاق روی صحنه می رود و با استفاده از نمودارهای پیچیده، اصطلاحات تخصصی و داده های دقیق برنامه های درخشان خود را برای آینده تشریح می کند. او از جلسه بیرون می آید، سرشار از انرژی و مطمئن از اینکه توانسته است تیم را با خود همراه کند، اما در سالن کارکنان با گیجی به یکدیگر نگاه می کنند. آنها حرف های او را شنیده اند، اما هیچ چیز از آن را نفهمیده اند.

این یک تراژدی خاموش و بسیار رایج در دنیای مدیریت است. یک تناقض دردناک که نشان می دهد باهوش بودن و متخصص بودن، هیچ تضمینی برای رهبری موثر نیست. در واقع، گاهی اوقات این دو، بزرگ‎ترین مانع بر سر راه ارتباط موثر هستند. این پدیده، یک نام علمی و مشخص دارد: نفرین دانش.

نفرین دانش یک سوگیری شناختی است که در آن فردی که در مورد موضوعی اطلاعات زیادی دارد، دیگر نمی تواند به یاد بیاورد که نداشتن آن اطلاعات چگونه است. وقتی شما سال ها در یک حوزه غرق شده اید، ذهن شما میانبرهایی ایجاد می کند. 

شما دیگر نیازی به فکر کردن به اصول اولیه ندارید. اصطلاحات فنی به زبان دوم شما تبدیل می شوند و منطق پشت استراتژی های تان برای شما آنقدر بدیهی به نظر می رسد که تصور می کنید برای همه همینطور است. شما فراموش می کنید که دیگران، نقشه ذهنی شما را در اختیار ندارند. در نتیجه، شما صحبت نمی کنید؛ بلکه کدنویسی می کنید و انتظار دارید که بقیه بتوانند آن را رمزگشایی کنند.

این نفرین، کسب و کارها را بی سر و صدا از درون نابود می کند. تیم ها مسیرشان را گم می کنند، پروژه ها به دلیل عدم درک «چرایی» شکست می خورند، مشتریان از پیام های بازاریابی پیچیده و غیرقابل فهم فراری می شوند و یک دیوار نامرئی از بی اعتمادی میان رهبر و تیمش ساخته می شود. شکستن این نفرین، یک مهارت حیاتی برای هر رهبر مدرنی است. این مهارت با پنج کلید اساسی به دست می آید.

استادی در هنر ترجمه

رهبران بزرگ تجاری خود را نه یک دانشمند که یک مترجم می دانند. آنها می دانند که وظیفه شان، به رخ کشیدن هوش و دانش خود نیست، بلکه ترجمه کردن ایده های پیچیده به زبانی است که هر شنونده ای، با هر سطح از دانش، بتواند آن را درک کرده و با آن ارتباط برقرار کند. آنها به جای تمرکز بر «آنچه من می خواهم بگویم»، روی این سوال تمرکز می کنند: «مخاطب من به شنیدن چه چیزی نیاز دارد و چگونه آن را بهتر درک می کند؟».

مطلب مرتبط: اهمیت مهارت های ارتباطی و 4 روش بهبود آنها

به نحوه معرفی محصولات توسط استیو جابز فکر کنید. وقتی او آی پاد را معرفی کرد، نگفت این دستگاه پنج گیگابایت حافظه دارد. او گفت: «هزار آهنگ در جیب شما». او یک مشخصه فنی را به یک مزیت ملموس و قابل فهم برای کاربر ترجمه کرد. 

یک رهبر موثر نیز باید همین کار را با استراتژی هایش انجام دهد. به جای اینکه بگوید «ما باید ضریب نفوذمان در بازار را از طریق بهینه سازی کانال های توزیع، 3درصد افزایش دهیم»، می تواند بگوید «هدف ما این است که تا پایان سال، کاری کنیم که محصول مان در سه فروشگاه از هر 10 فروشگاه محله شما در دسترس باشد، تا زندگی برای مشتریان مان آسان تر شود.»

روشن کردن آتش داستان

مغز انسان برای به خاطر سپردن لیست ها، آمار و حقایق خشک طراحی نشده است. مغز ما برای فهمیدن و به خاطر سپردن داستان ها تکامل یافته است. یک داستان خوب، به داده های شما، روح، زمینه و معنا می بخشد. این یک چارچوب روایی ایجاد می کند که به افراد کمک می کند تا نقطه ها را به هم وصل کرده و جایگاه خودشان را در آن تصویر بزرگ پیدا کنند.

یک مدیر به جای اینکه فقط نمودارهای رشد فروش سه ماهه گذشته را نشان دهد، می تواند داستان یکی از مشتریانی را تعریف کند که زندگی اش با استفاده از محصول آنها بهتر شده است. این داستان، اعداد بی روح را به یک نتیجه انسانی و قابل لمس تبدیل می کند. 

وقتی می خواهید یک تغییر بزرگ را در سازمان اجرا کنید، به جای تمرکز روی فرآیندها، داستان آینده را روایت کنید. به تیم تان بگویید که پس از این تغییر، سازمان چه شکلی خواهد بود، کار کردن در آن چه حسی خواهد داشت و چه فرصت های جدیدی برای همه ایجاد خواهد شد. رهبران بزرگ، می دانند که نمی توان یک تیم را با داده ها به حرکت واداشت، اما می توان آنها را با یک داستان خوب، به وجد آورد.

مطلب مرتبط: 5 مهارت ارتباطی ضروری برای مدیران

پیدا کردن هم تیمی ناآگاه

ساده ترین و در عین حال موثرترین راه برای غلبه بر نفرین دانش، کمک گرفتن از یک چشم بیرونی است. شما باید به طور فعال به دنبال بازخورد از کسی باشید که تخصص شما را ندارد. این فرد می تواند همسر شما، یک دوست از یک صنعت دیگر، یا یک همکار جوان و تازه کار در تیم تان باشد.

پیش از ارائه یک سخنرانی مهم یا ارسال یک ایمیل استراتژیک به کل شرکت، آن را برای این فرد توضیح دهید و از او بخواهید که هر جا گیج شد یا هر کلمه ای را نفهمید، حرف شما را قطع کند. شما از اینکه چند بار مجبور به توضیح واضحات می شوید، شگفت زده خواهید شد. این هم تیمی ناآگاه آینه شماست. او به شما کمک می کند تا تمام نقاطی را که در آنها ناخواسته از اصطلاحات تخصصی استفاده کرده اید یا یک گام منطقی را جا انداخته اید، پیدا کنید. این کار نیاز به فروتنی دارد. شما باید بپذیرید که ارتباط بی نقص، به معنای بی نقص بودن دانش شما نیست، بلکه به معنای بی نقص بودن درک مخاطب شماست.

ساختن پل با مثال و استعاره

مثال ها و استعاره ها قدرتمندترین ابزارها برای شکستن نفرین دانش هستند. آنها یک پل ذهنی میان یک مفهوم پیچیده و جدید با یک مفهوم ساده و آشنا در ذهن مخاطب ایجاد می کنند. وقتی شما یک ایده ناآشنا را به چیزی که مخاطب از قبل می شناسد تشبیه می کنید، فرآیند یادگیری را هزار برابر آسان تر می سازید.

یک مدیر مالی را تصور کنید که می خواهد اهمیت جریان نقدینگی را برای یک تیم بازاریابی توضیح دهد. او به جای استفاده از اصطلاحات حسابداری، می تواند بگوید: «جریان نقدینگی برای کسب وکار، مانند سطح اکسیژن برای یک غواص است. مهم نیست چقدر قوی هستید یا مقصدتان کجاست، اگر اکسیژن تمام شود، بازی تمام است».

 این قیاس ساده فورا یک درک شهودی و عمیق از یک مفهوم پیچیده مالی ایجاد می کند. بهترین ارتباط گران، یک جعبه ابزار پر از قیاس ها و استعاره های قدرتمند دارند که در زمان مناسب از آنها استفاده می کنند.

مطلب مرتبط: مهارت های ارتباطی، نقطه ضعف اکثر مدیران کسب و کار

هرگز «چرا» را فراموش نکنید

رهبرانی که گرفتار نفرین دانش شده اند، اغلب مستقیم به سراغ «چه چیزی» و «چگونه» می روند. آنها در مورد اینکه «چه» کاری باید انجام شود و «چگونه» باید انجام شود، به تفصیل صحبت می کنند، اما مهمترین بخش را فراموش می کنند: «چرا». چرا ما اصلا این کار را انجام می دهیم؟ چرا این تغییر مهم است؟ چرا این استراتژی جدید، بهترین راه برای آینده ماست؟

وقتی شما چرا را توضیح نمی دهید، از تیم تان انتظار دارید که با چشم بسته از شما پیروی کنند. این کار شاید در ارتش موثر باشد، اما در یک سازمان دانش محور، فاجعه بار است. درک چرایی، به افراد انگیزه، زمینه و اختیار می بخشد. وقتی یک کارمند بداند که چرا کاری که انجام می دهد مهم است، خودش می تواند در مواجهه با مشکلات پیش بینی نشده، بهترین تصمیم ها را بگیرد. او دیگر یک مجری صرف نیست، بلکه یک شریک استراتژیک است. همیشه قبل از اینکه به تیم تان بگویید چه کار کنند، به آنها بگویید که چرا این کار اهمیت دارد.

سخن پایانی

ارتباط موثر، نرم ترین مهارت با سخت ترین نتایج است. در دنیای امروز، هوش یک رهبر نه با عمق دانش او، که با توانایی اش در انتقال آن دانش و الهام بخشیدن به دیگران سنجیده می شود. نفرین دانش یک دام واقعی است که حتی باهوش ترین افراد را نیز گرفتار می کند اما با آگاهی، فروتنی و استفاده از ابزارهای درست، می توان از آن رها شد. به یاد داشته باشید، هدف نهایی یک رهبر، این نیست که به همه نشان دهد چقدر می داند. هدف او، این است که فضایی از وضوح و هدفمندی ایجاد کند که در آن، همه بتوانند با هم بدانند، با هم رشد کنند و با هم پیروز شوند.

منابع:

https://www.forbes.com