وضع قوانین جدید برای مهاجران کار در اروپا / مقابله با گردشگری اجتماعی

کمیسیون اروپا برای مقابله با بحران بیکاری و اروپایی های در جست وجوی کار که مهاجرت می کنند، راه حل «همبستگی» را پیشنهاد می کند. شخصی که در جست و جوی کار به یک کشور دیگر اروپایی مهاجرت می کند، باید شش ماه توسط کشور مبدا حمایت شود، چرا که اولویت کشور های اروپایی، حمایت از جمعیت بیکار خودشان است.

کمیسیون اروپا راهکاری برای مقابله با گردشگری اجتماعی ارائه می دهد. گردشگری اجتماعی، همان مهاجرت به قصد پیدا کردن یک شغل در کشور مقصد است. در 12 اکتبر گذشته، آلمان لایحه ای را به تصویب رساند که دسترسی مهاجران اروپایی را به برخی امکانات و مزایا محدود می کند. مطابق این لایحه، مهاجرانی که از سایر کشور های اروپایی به آلمان آمده اند،  برای دریافت کمک های اجتماعی که به شهروندان بیکار تعلق می گیرد، باید حداقل پنج سال منتظر بمانند.

به نظر می رسد بروکسل هم با آلمان در حل بحران مهاجرت کار در بین کشور های اروپایی هم عقیده است. روز سه شنبه هفته گذشته کمیسر امور اجتماعی کمیسیون اروپا، ماریان تیسن مجموعه ای از قوانین به روز شده بهره مندی از بیمه بیکاری و کمک های اجتماعی به منظور هماهنگی بیشتر میان کشور های اروپایی را ارائه داد.

شهروند غیر فعال

این قوانین مطرح شده که جمعیت غیر فعال یا در جست و جوی کار را نشانه رفته است، باید در پارلمان اروپا و در میان کشور های عضو مورد بحث و گفت وگو گذاشته شود. کمیسیون اروپا تاکید کرده است که کشور های عضو می توانند درباره موافقت یا عدم موافقت خود با این قوانین تصمیم بگیرند. به گفته ماریان تیسن، این قوانین برپایه قوانین دیوان دادگستری اتحادیه اروپا تنظیم شده است.

یکی از قوانین پیشنهادی از سوی کمیسیون اروپا، ارتقای دوره سه ماهه فعلی به دوره حمایت شش ماهه کارگران و افرادی است که از کشور خود با هدف پیدا کردن شغل به کشور اروپایی دیگری مهاجرت می کنند. براساس این قانون، یک مهاجر کار تا شش ماه باید توسط کشور مبدا خود حمایت شود و از خدمات بیمه بیکاری و مزایای بیکاری ارائه شده از سوی کشور خودش بهره مند شود.

همچنین براساس این قوانین که کارگران برون مرزی را مورد هدف قرار داده، کشورهایی که این کارگران در آنها مشغول به کار هستند، پس از گذشت یک سال از شروع کارشان،  ملزم به حمایت از آنها درصورت بیکاری هستند. به علاوه بر طبق این قوانین به تصویب نرسیده، یک کشور می تواند درخواست کند که اگر یک فرد بیکار که حداقل سه ماه در کشور خودش کار کرده باشد، بتواند از مزایای بیکاری کشور جدید هم استفاده کند.