برگزاری نمایشگاه‌ های آثار هنری بدون حضور مسئولان

برای آشنایی بیشتر در زمینه فعالیت یک گالری با مسئولان گالری مس‌نگار به گفت‌وگو نشستیم. این نگارخانه در سال 1380 در محیطی به مساحت 74 متر مربع و در خیابان شیراز شمالی با مدیریت نگین گلچین‌پور شروع به کار کرد.

گالری مس‌نگار علاوه بر فعالیت به‌عنوان یک نگارخانه و نمایشگاه آثار مختلف هنری، یک مرکز ارائه و برگزاری نمایشگاه تخصصی آثار هنرمندان و نو‌آوران هنرهای سنتی است. به‌خصوص هنرمندان و اساتید هنر باشکوه قلم‌زنی و آثار فاخر و کم‌نظیر‌شان.

شیوه دریافت مجوز در گذشته

آقای نیک‌پور، مدیر روابط‌عمومی این گالری در مورد نحوه اخذ مجوزهای لازم در آن زمان به «فرصت امروز» می‌گوید: بعد از انجام امور اداری و پر کردن فرم‌های ویژه، از طرف سازمان هنرهای تجسمی بازرسانی برای تایید استانداردهای لازم ساختمان مراجعه کردند و بعد از این بازدید بود که به اداره اماکن نیروی انتظامی رفتیم.

وی با بیان اینکه در این نگارخانه بیشتر آثار ویترینی و حجمی به نمایش گذاشته می‌شود، عنوان کرد که در حال حاضر فضای به کار گرفته شده در این گالری در کمترین میزان مورد تایید قرار دارد و اگر به دنبال عرضه نقاشی و تصاویر بزرگ‌تر باشیم فضای بیشتری نیاز است.

عشق؛ تنها عامل

نیک‌پور همچنین با اشاره به اینکه این گالری در حال حاضر درآمدزا نیست و در سال‌های اخیر با ضرر نیز روبه‌رو بوده است، می‌گوید: اکثر قریب به اتفاق کسانی که در حال حاضر به این حرفه اشتغال دارند به دلیل علاقه و عشق به هنر به این کار اشتغال دارند و در واقع خودشان جزو هنرمندان هستند و در یک یا چند رشته هنری و خلق آثار تخصص دارند.

مدیر روابط عمومی مس‌نگار پیرامون تعداد بازدیدکنندگان می‌گوید: طی سال‌های اخیر میزان مشارکت مردم و بازدید از نمایشگاه‌هایی که در فصول مختلف برگزار می‌شود به‌شدت رو به کاهش بوده است و اگر این میزان بازدید در روزهای اول افتتاح این گالری 100 نفر بود، این روزها به 20 نفر رسیده است.

بازدیدکننده‌‌ها کم شده‌اند

وی علت کاهش بازدیدکنندگان در سال‌های اخیر را در مرحله اول وجود نوعی بلاتکلیفی در بین مردم به دلیل مسائل سیاسی می‌داند و عدم اطلاع مردم از برگزاری اینچنین نمایشگاه‌هایی را نیز عامل دیگری برای این مسئله برمی‌شمرد.

نیک‌پور در مورد مشکلات این حرفه می‌گوید: برخلاف ظاهر زیبا و نورپردازی‌هایی که در این محیط آرام وجود دارد، نداشتن برنامه‌های دقیق برای آینده انگیزه‌های لازم برای ادامه فعالیت را از بین می‌برد و تلاش برای معرفی هنرمندان جدید به دلیل عدم اطلاع‌رسانی صحیح از سوی رسانه‌های پرمخاطب کاری بسیار سخت است.

انتظارات فراموش شده

وی در مورد حمایت‌های دولتی و نهادهای ذی‌ربط به این نکته اشاره می‌کند که آنقدر تلاش‌ها و درخواست‌هایشان طی سال‌های گذشته مورد بی‌مهری قرار گرفته که دیگر آنها به این خدمات و حمایت‌ها فکر نمی‌کنند و انتظاری از مسئولان ندارند.

او در این زمینه اضافه می‌کند: در حال حاضر و طی چند سال اخیر هیچ برنامه تشویقی برای ایجاد انگیزه جهت بالا بردن خلاقیت هنرمندان در نظر گرفته نشده است و طبق عادت سایر کشورها که دولت‌ها هرساله اقدام به خرید آثار فاخر جهت اهدا به موزه‌ها و نگارخانه‌ها می‌کنند، متاسفانه در ایران این سنت سال‌هاست که به فراموشی سپرده شده است.

در ادامه وی به این مسئله اشاره می‌کند که متاسفانه در سال‌های اخیر هنگام برگزاری نمایشگاه‌ها و ارائه آثار هنرمندان معمولا از حضور مسئولان خبری نیست و آنان در این‌گونه مراسم شرکت نمی‌کنند و این مسئله باعث می‌شود حتی تشویق‌های ظاهری نیز توسط مسئولان هنری کشور از هنرمندان به عمل نیاید؛ چیزی که هرچند خیلی مختصر، می‌تواند باعث دلگرمی آنان شود.

نیک‌پور همچنین به این نکته اشاره می‌کند که در حال حاضر بیشترین قسمت از خریدوفروش آثار مربوط به هنرمندانی است که در قید حیات نیستند و هرچند مبالغ گزافی در این حراج‌ها و نمایشگاه‌ها بین صاحبان اثر و خریداران دست به دست می‌شود اما هیچ سودی به پدیدآورنده آنها تعلق نمی‌گیرد.

حال آنکه با برنامه‌ریزی‌های درست و خط‌دهی مناسب برای مدیریت آثار هنری می‌توان با پرداخت مبالغ کلان به یک اثر هنری، تعداد زیادی از آثار هنرمندان جوان را خریداری کرد. با این کار نه تنها تعداد آثار بالاتر خواهد رفت، بلکه بسیاری از هنرمندان نیز از طریق فروش آثارشان بهره‌ برده و مشکلات معیشتی‌شان تا حد زیادی برطرف می‌شود.

تبلیغات رسانه‌ای؛ موفق برای ارزان‌ترها

مدیر روابط عمومی نگارخانه مس‌نگار در پایان نسبت به پرداخت فعالیت‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی در فضای مجازی می‌گوید: در مورد آثار کم‌بهاتر مانند صنایع دستی این‌گونه فعالیت‌ها به‌صورت محدود در حال انجام است. هرچند هنوز با آنچه از آن انتظار می‌رود فاصله بسیار زیادی وجود دارد اما در مورد کارهای فاخر و دارای ارزش بیشتر این‌گونه فعالیت‌های تبلیغی چندان مناسب به نظر نمی‌رسد.

در این بخش از ارائه آثار هنری که معمولا نمونه کار‌های هنرمندان معتبر و نام‌آشنا قرار می‌گیرند، خریداران بیشتر تمایل دارند از نزدیک اصالت اثر و ظرافت‌های اثر مورد نظر را مورد واکاوی قرار دهند و پس از آنکه مورد تاییدشان قرار گرفت نسبت به خریداری این آثار اقدام کنند.