رخدادنگار اقتصادی 14 فوریه

72 سال پیش در چنین روزی، مناسبات تجاری و اقتصادی عربستان و ایالات متحده وارد فاز جدیدی شد. در 14 فوریه 1945 روی عرشه ناو آمریکایی یواس اس کوئینسی در کانال سوئز، ملاقاتی بین فرانکلین روزولت رئیس جمهور وقت آمریکا و ملک عبدالعزیز بن عبدالرحمن آل سعود شکل گرفت. 

در این ملاقات آمریکا متعهد شد امنیت عربستان را تأمین کند و در مقابل عربستان اجازه دسترسی آمریکا به چاه های نفت خود را داد. معامله نفت در برابر امنیت در بحبوحه جنگ جهانی دوم، برای دو طرف، معامله  اقتصادی سودآور و پر منفعتی بود. آمریکا به دنبال توسعه جبهه متفقین در جامعه جهانی بود و عربستان دغدغه اشغال توسط متحدین را داشت. بعد از جنگ جهانی دوم و پیروزی متفقین، توسعه روابط عربستان و آمریکا قابل تصور به نظر می رسید.

در دوران جنگ سرد که جدال دیپلماتیک بین جریان لیبرال-دموکراسی بین المللی با جریان کمونیستی شدت گرفته بود و نظام دوقطبی بین المللی به دنبال توسعه طلبی و تصرف زمین بود، حضور ایالات متحده آمریکا در منطقه غرب آسیا و توسعه روابط دیپلماتیک با کشورهای هم پیمانی مانند عربستان و ایران، در راستای رقابت با شوروی سابق، توجیه پذیر به نظر می رسید. در این راستا نیز طرح دوستونی نیکسون مبنای دیپلماسی ایالات متحده آمریکا در این منطقه شد.

روابط آمریکا و عربستان در دوران جنگ اعراب و رژیم صهیونیستی (از 1947 تا 1975) نیز با فراز و نشیب هایی روبه رو شد. مهم ترین رودررویی آنها در بحران نفتی 1973 قابل مشاهده است، اما همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1978 و حادثه اشغال سفارت آمریکا در ایران و قطع روابط دیپلماتیک یک طرفه با ایران از سوی آمریکا در سال 1979، دیپلماسی آمریکا در منطقه غرب آسیا با تغییراتی اساسی روبه رو شد.