108 سال پیش در چنین روزی، بنیادی شکل گرفت که هدفش ارتقای سطح معیشت رنگین پوستان بود. بنیاد NAACP یکی از معدود تشکل هایی است که دو هدف موازی حمایت از حقوق مدنی و اقتصادی رنگین پوستان آفریقایی/آمریکایی را طی بیش از یک قرن با تمام توان پیگیری کرده است.
اهمیت این بنیاد برای اقتصاد جهان از این حیث است که رنگین پوستان آفریقایی تبار طی سال های متمادی با وجود به دوش کشیدن بار اقتصاد جهان، از امتیازات قانونی و اقتصادی بهره ای ناچیز داشتند. درواقع گرچه چرخ های سنگین صنایع و خدمات بر دوش سیاهپوستان سنگینی می کرد، اما آنچه عایدشان می شد ظلم و دستمزدهایی ناعادلانه بود.
در چنین شرایطی بود که NAACP با هدف کاهش تبعیض نژادی، برابری اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، حمایت از مشاغل رنگین پوستان و افزایش دستمزدهای آنان تشکیل شد. این بنیاد در شهرهای مختلفی مثل میشیگان، جورجیا، نیویورک، بالتیمور و تگزاس شعبه دارد و تحت نظارت بیش از 64عضو هیأت مدیره سرپرستی می شود.
شاید سه بنیانگذار این مؤسسه (موریفیلد استری، مری وایت اوینگتون و دبلیو ای بی دو بویس) هرگز تصور نمی کردند بنیادشان تا این حد مورد استقبال و حمایت قرار گرفته و در طول بیش از یک قرن، پابرجا بماند. اما داستان از کجا شروع شد؟ اوینگتون، روزنامه نگار نیویورکی که با دغدغه های اجتماعی و اقتصادی رنگین پوستان نیویورکی آشنایی کامل داشت به استری و بویس پیشنهاد داد تا تشکلی کوچک و سازمان یافته برای حمایت از حقوق مدنی و اقتصادی سیاهپوستان تشکیل دهند.
این بنیاد نوپا به سرعت بین مردم مشهور شد و اعضای مختلف را به خود جذب کرد، علت این موضوع شاید به تمول و خوشنامی هیأت موسس و شاید به همزمانی این تشکل با جنبش های روشنفکری در ایالات متحده مرتبط باشد. اما علت هر چه که هست، NAACP هنوز هم بنیادی حامی و اثرگذار برای فعالان اقتصادی و مدنی است که دغدغه حمایت از شهروندان کم سواد یا کم درآمد سیاهپوست را دارند.