هاشمی رفسنجانی؛ پایه گذار تمدن نفتی ایران در عسلویه

جمهوری اسلامی ایران، مرد بزرگی را از دست داد. آیت  الله هاشمی رفسنجانی را چندین بار در مجالس هفتم و هشتم و همچنین حضور در معاونت امور مهندسی وزارت نفت از نزدیک ملاقات کرده بودم و از دیدگاه  های بلندنظرانه ایشان در حوزه  های قانون گذاری و برنامه های توسعه ای، استفاده می کردم.

تدوین و ابلاغ سیاست های کلّی نظام به  عنوان قوانین بالادست و نقشه راه بررسی و تصویب برنامه  های کوتاه و بلندمدت، برگرفته از انبوه تجارب و هوشمندی ایشان بود و نشان از عمق کلان  نگری و ژرف  اندیشی ایشان به دلیل برخورداری از کوله  باری از تجارب ارزشمند و آشنایی با مسائل خرد و کلان جامعه داشت.

توجه ویژه به پایداری توسعه در بخش  های مختلف و تدوین سیاست  های کلان، محرومیت  زدایی، طرح  ها و پروژه های اشتغال زا در مناطق محروم و بسیاری از موارد دیگر، همگی نشان دهنده دید گسترده  ایشان بود.

در دیدار با نمایندگان مجلس شورای اسلامی، ایشان همواره بر این موضوع تاکید داشتند که بنا بر فرموده بنیانگذار کبیر انقلاب، مجلس باید همواره در رأس امور باشد و نمایندگان نیز نقش پررنگی در سیاست گذاری و قانون  گذاری برای هرچه هموارتر شدن مسیر توسعه و اعتلای ایران اسلامی، فارغ از دیدگاه  های بخشی نگر و جناحی و منطقه ای داشته باشند.

موافقان و مخالفان ایشان، بر این موضوع تاکید دارند که زمان ریاست  جمهوری آیت   الله هاشمی رفسنجانی، اقدامات توسعه  گرایانه بسیاری آغاز و به سرانجام رسید. در یکی از دیدارهای ادواری نمایندگان مجلس با ایشان در دورۀ هفتم، به خاطر دارم که تاکید فراوانی بر این داشتند که پروژه های عظیم ملی در حوزه  های مختلف انرژی ازجمله پارس  جنوبی که نخستین اقدامات آن در اواخر دوران ریاست  جمهوی ایشان پایه  ریزی شد، همچنین توسعه صنایع پایین  دستی ازجمله پتروشیمی  ها، نقش بسزایی در گذار از خام  فروشی نفت دارند و به لحاظ زیرساختی و زیربنایی، برای آینده کشور بسیار اهمیت خواهند داشت.

ایشان بر این موضوع تاکید داشتند که آینده اقتصاد کشور منوط به این است که زیرساخت ها به  درستی و با کیفیت مناسبی ایجاد شوند؛ زیرساخت هایی که می تواند هم به لحاظ اقتصادی و هم به لحاظ صنعتی، به  خصوص در مناطق محروم، بسترساز همبستگی اجتماعی و رونق اقتصادی باشد.

به  عنوان فردی که دو دوره در کمیسیون انرژی و سیاست  گذاری کلان این حوزه تجربه دارم و چند سال نیز مسئولیت معاونت امور مهندسی وزارت نفت را برعهده داشتم، معتقدم و شهادت می  دهم که ایشان در حوزه انرژی، دیدگاهی کلان  نگر، همه  جانبه و توسعه  محور داشتند.

به خاطر دارم در یکی از دیدارها با ایشان، به  خوبی در مباحث تخصصی و فنی صنعت نفت و گاز، ازجمله تبدیل نفت خام به فرآورده های نفتی و حوزه های مرتبط با برداشت از مخازن نفت و گاز، نیمه دوم عمر مخازن و تزریق گاز به میدان های نفتی، با دقت و حتی بیان اصطلاحات فنی و تخصصی صحبت می کردند که برای حاضران در آن جمع که از مسئولان ارشد مجلس و صنعت نفت بودند، این موضوع بسیار جالب توجه بود که یک شخصیت روحانی و سیاستمدار برجسته، به  خوبی و با جزئیات کامل درخصوص مباحث مبتلابه صنعت استراتژیک نفت، افزون بر رویکردهای کلان  نگر و راهبردی، اشراف مناسبی داشته باشند.

در کنار سوابق ارزنده و بلند بالای ایشان در به ثمرنشستن مبارزات سیاسی و پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی که تاریخ و آیندگان، قطعا بیش از آنچه تاکنون به آن اشاره شده خواهند گفت، اثرگذاری و ماندگاری دیدگاه  های ایشان در حوزه های مختلف سیاسی، اجتماعی و توسعه  ای، بر همگان مشهود است و آنچه امروز بر صفحات اصلی رسانه  های دیداری، نوشتاری و گفتاری ایران و جهان قابل لمس و مشاهده است، همگی نشان از بزرگی منش و روش سردار سازندگی ایران دارد؛ برهمین اساس است که معتقدم ایران اسلامی، یکی از بزرگ مردان خود را از دست داده است.

جبران عقب  ماندگی   ها و آبادانی ویرانی  های برجای  مانده از جنگ تحمیلی، بدون تردید نیاز به همتی بالا و نگرش وسیع و توسعه  محور داشت. فعالیت  ها و اقدامات ماندگار دولت سازندگی با مدیریت آیت  الله هاشمی رفسنجانی، همواره در صفحات تاریخ جمهوری اسلامی ایران درخشان خواهد بود؛ چه حتی این روزها و دورانی که درآمدهای سرشاری از حوزه  های مختلف صنعت نفت ازجمله فروش نفت خام، توسعه گازرسانی شهری و روستایی، ظرفیت  های پالایشگاهی، توسعه شبکه  های برق  ر سانی و افزایش ظرفیت  های نیروگاهی، حمایت های بی  دریغ از نیروگاهی اتمی بوشهر، احداث سدهای متعدد برای رونق بخش  های کشاورزی و تامین آب  های صنعتی و شرب، حمایت از انرژی  های تجدیدپذیر و بسیاری از مواردی که به  دلیل آثار و ویرانی  های ناشی از جنگ تحمیلی با بی  توجهی و بی  برنامگی مواجه بودند، مدیون و مرهون دیدگاه  های توسعه  محور و کلان  نگر رئیس  جمهور دوران سازندگی است.

برخلاف برخی روش  ها و منش  های مرسوم در چند سال اخیر که اقدامات گذشتگان به  راحتی و با بداخلاقی  های بسیار، به فراموشی سپرده و بعضا نیز با بدگویی  های بسیار همراه می  شد، معتقدم با نیم  نگاهی به گذشته و وضعیت نابسامان دوران بعد از جنگ تحمیلی، همچنیـــن زیــرســاخت  های ایجادشده در هشت سال دولت سازندگی که بهره  برداری از آنها در دولت  های بعدی و حتی همین دولت نیز امکان  پذیر شده است، نقش و جایگاه سردار سازندگی در حوزه  های انرژی، کاملا محسوس و ماندگار است و خواهد ماند.

روح آن بزرگمرد ایران اسلامی قرین رحمت، و یاد و خاطرش، همواره گرامی و جاودان باد.