عضو هیأت علمی دانشگاه بیرجند با اشاره به اهمیت دوره های کارورزی و کارآموزی، گفت: در طول این مدت فرد نیازها و چالش های واقعی صنعت و جامعه را درک می کند.
حسین فرسی، عضو هیأت علمی دانشگاه بیرجند در گفت وگو با پایگاه اطلاع رسانی بنیاد ملی نخبگان با بیان اینکه در ایران سنگ بنای ارتباط دانشگاه با جامعه اشتباه گذاشته شده است، گفت: در جامعه دانشگاهی کشور، افراد در حالی به سمت مقاله حرکت می کنند و در تلاش برای افزایش کمی فعالیت های خود هستند که در کشورهای توسعه یافته پژوهش براساس نیازهای بازار و مشتری انجام می شود.
وی افزود: دیدگاه اعضای هیأت علمی دانشگاه از سویی و از سوی دیگر آیین نامه ها و مقررات باید تغییر کنند تا جامعه دانشگاهی به سمت صحیح هدایت شود و نتیجه فعالیت های تحقیقاتی و پژوهشی در جامعه بومی ملموس باشد.
فرسی ادامه داد: در شرایط فعلی، افرادی که در مرحله استاد تمامی رسیده اند بهترین گزینه ها برای انجام تحقیقات کاربردی هستند چراکه هم از تجربه و دانش خوبی به عنوان پشتوانه علمی و تحقیقاتی برخوردارند و هم نیازی به ارتقا و در نتیجه افزایش تعداد مقالات علمی ندارند.
محقق برجسته شیمی فیزیک با بیان اینکه لازم است فرهنگ عمومی حاکم بر جامعه دانشگاهی با کار تیمی عجین شود ، همدلی، همصدایی و همگرایی را لازمه تشکیل گروه برشمرد و اظهار داشت: در ایران، در غالب موارد گروه با حضور تخصص ها و مهارت های متنوع تشکیل نمی شود. از سوی دیگر، تقریبا همه گروه ها نیز در تهران متمرکز هستند و استان های دیگر عملا از حضور این گروه ها محروم هستند.
وی افزود: آموزه های دانشگاه در بیشتر موارد غیرکاربردی هستند و سرفصل هایی که بعد عملیاتی افراد را تقویت کند، عملا وجود ندارد. این موضوع در کنار سیاست گذاری های نادرست و تئوری محور، سبب می شود فرد به تدریج به سمت مقاله محوری و در نهایت مونتاژ مقاله حرکت کند که این موضوع خود یک آسیب بزرگ است.
فرسی یادآور شد: دوره های کارورزی و کارآموزی در حالی در کشور به صورت فرمالیته گذرانده می شود که در کشوره های پیشرفته یک سال به طول می انجامد و در طول این مدت فرد دانشجو با حضور در صنعت، از دید صنعتی مناسبی برخوردار خواهد شد؛ نیازها و چالش های واقعی آن را می شناسد و سپس آنها را به دانشگاه ارجاع داده و رفع می کند. در واقع این مهم یکی از شروط پاس شدن واحد کارورزی است.