برندها تنها نمی مانند: تکنیک های توسعه روابط با سایر کسب و کار

در دنیای امروز که رقابت در بازارها به اوج خود رسیده، دیگر نمی توان به تنهایی در میدان جنگ باقی ماند. همکاری و تعامل با دیگر کسب و کارها نه تنها یک مزیت رقابتی، بلکه گاهی رمز بقاست. برندهایی که با دیگر بازیگران عرصه کسب و کار ارتباط مناسبی برقرار می کنند، مسیر رشد را با سرعت و پایداری بیشتری طی خواهند کرد. این همکاری ها می تواند در قالب تبادل خدمات، مشارکت در کمپین های بازاریابی یا حتی توسعه محصول مشترک شکل بگیرد. اینطوری به جای اینکه در بازار تک و تنها بمانید، دوستان و یاران صمیمی پیدا خواهید کرد. 

نکته مهم اینجاست که قرار نیست هر همکاری با هر برندی شکل بگیرد. برای مثال، همکاری مستقیم میان دو رقیب بزرگ در یک بازار مشخص ممکن است نه تنها ثمربخش نباشد، بلکه چالش هایی جدی به دنبال داشته باشد. با این حال، همین برندها می توانند با کسب و کارهای مکمل، تامین کننده ها یا حتی برندهای فعال در صنایع غیرمرتبط، رابطه ای سودمند و پایدار برقرار کنند. چنین ارتباطاتی نه تنها موجب بهبود عملکرد داخلی می شود، بلکه تجربه مشتری را نیز غنی تر می کند.

برای درک بهتر این موضوع کافی است نگاهی به برندهایی مثل نایکی و اپل بیندازیم که در همکاری با دیگر برندها (از هنرمندان گرفته تا کمپانی های فناوری) به خلق تجربه ای متمایز برای مشتریان شان پرداخته اند. این تجربیات موفق گواهی هستند بر این حقیقت که روابط بین برندی اگر درست برنامه ریزی و اجرا شوند، می توانند پتانسیل های خارق العاده ای ایجاد کنند.

ما در این مقاله قصد داریم به بررسی برخی از مهمترین روش های بهبود روابط برند با دیگر کسب و کارها بپردازیم؛ روش هایی که می توانند به هر کسب وکاری کمک کنند تا شبکه ای از ارتباطات قدرتمند، موثر و رو به رشد بسازند. پس با ما همراه باشید تا ماجراجویی مان را با سرعت بیشتری آغاز کنیم. 

روش اول: شناخت دقیق منافع مشترک

هر ارتباطی در کسب و کار، مانند هر رابطه انسانی، باید بر پایه یک منفعت مشترک بنا شود. این منفعت می تواند افزایش فروش، توسعه بازار، افزایش آگاهی از برند یا حتی کاهش هزینه های بازاریابی باشد. وقتی برندها با دیدی دقیق به این نقاط مشترک نگاه می کنند، می توانند پایه ای محکم برای همکاری ایجاد کنند. نکته مهم آن است که این منافع باید هم زمان به هر دو طرف سود برسانند تا همکاری پایداری شکل بگیرد. برای مثال، همکاری میان برند ردبول و گوپرو نمونه ای درخشان از درک دقیق منافع مشترک است. یکی تولیدکننده نوشیدنی انرژی زا و دیگری تولیدکننده دوربین های ورزشی است. هر دو برند مشتریانی ماجراجو و جوان دارند. بنابراین همکاری شان در پروژه هایی مثل ثبت پرش از استراتوسفر باعث شد تا هم گوپرو و هم ردبول در کانون توجه قرار گیرند. این همکاری نه تنها فروش را افزایش داد، بلکه ارزش برند آنها را نیز ارتقا داد.

مطلب مرتبط: باید‌ها و نبایدها در فرآیند توسعه کسب‌ و‌ کار

شناخت منافع مشترک به برندها کمک می کند تا از دام رقابت کورکورانه رها شوند. در عوض آنها می توانند منابع، دانش و مخاطبان خود را با دیگر برندها به اشتراک بگذارند و دستاوردی بزرگ تر خلق کنند. همچنین این همکاری ها برند را از مسیر سنتی بازاریابی خارج کرده و به آن فرصتی برای دیده شدن در فضای جدید می دهد.

برندهایی که می خواهند وارد چنین همکاری هایی شوند، باید جلساتی تخصصی با طرف مقابل برگزار کنند و خواسته ها و اهداف هر دو طرف را شفاف سازی نمایند. بدون گفت وگویی صادقانه و استراتژیک ممکن است حتی بهترین همکاری ها هم به نتیجه نرسند. در نهایت، منافع مشترک شالوده ای است که تمامی ارتباطات تجاری موفق باید براساس آن ساخته شود.

روش دوم: ایجاد شفافیت در ارتباطات

برای آنکه همکاری با دیگر برندها به خوبی پیش برود، شفافیت در ارتباط یک اصل غیرقابل انکار است. وقتی دو کسب و کار با یکدیگر وارد همکاری می شوند، باید از همان ابتدا همه چیز را روشن کنند؛ از اهداف و تعهدات گرفته تا خط مشی ها و چارچوب های زمانی. شفافیت نه تنها از بروز سوءتفاهم جلوگیری می کند، بلکه اعتماد را نیز در میان طرفین تقویت می نماید.

در اغلب پروژه های مشترک شکست ناشی از سوءتفاهم یا برداشت های متفاوت از یک توافق اولیه است. مثلا فرض کنید یک برند پوشاک قصد دارد با یک برند خیریه برای تولید محصولی مشترک همکاری کند. اگر مشخص نباشد که چه کسی مسئول بازاریابی است یا سود چگونه تقسیم خواهد شد، همکاری به بن بست می رسد، اما اگر همه این مسائل در آغاز مسیر حل و فصل شوند، اعتماد متقابل و بهره وری همکاری به شکل چشمگیری افزایش پیدا می کند.

یکی از روش های رایج برای ایجاد این شفافیت تنظیم تفاهم نامه ها یا قراردادهای دقیق همکاری است. این اسناد باید به گونه ای تهیه شوند که حتی اگر افراد مسئول تغییر کنند، برندها بتوانند مسیر همکاری را بدون اخلال ادامه دهند. در کنار این موضوع، جلسات مستمر بازبینی و گزارش گیری نیز به حفظ شفافیت کمک می کنند.

از سوی دیگر، شفافیت باید در سطوح عملیاتی نیز وجود داشته باشد. یعنی اگر یک کمپین تبلیغاتی مشترک راه اندازی شده، داده ها، تحلیل ها و بازخوردها باید در اختیار هر دو طرف قرار گیرد. این موضوع علاوه بر افزایش عملکرد، به یادگیری متقابل نیز کمک خواهد کرد. در نهایت، برندهایی که می خواهند همکاری های بلندمدت و پایداری را تجربه کنند، باید فرهنگ شفافیت را در دل ارتباطات بین برندی خود نهادینه کنند. چنین رویکردی نه تنها به موفقیت همکاری ها می انجامد، بلکه چهره ای حرفه ای و قابل اعتماد از برند ارائه می دهد.

روش سوم: ایجاد پروژه های مشترک با رویکرد برد- برد

یکی از قدرتمندترین راه ها برای تقویت روابط بین برندها طراحی پروژه هایی است که منافع ملموس برای هر دو طرف به همراه داشته باشد. چنین پروژه هایی باید بر پایه یک استراتژی برد- برد (win-win) طراحی شوند؛ یعنی هر برند بتواند از منابع، بازار یا اعتبار طرف مقابل به نفع خود استفاده کند و در عین حال ارزشی برای طرف مقابل ایجاد کند.

مطلب مرتبط: چگونه یک تیم توسعه کسب و کار عالی ایجاد کنید؟

به عنوان نمونه، همکاری مستر کارت با ایر بی ان بی را در نظر بگیرید. این دو برند با هم یک کارت اعتباری ویژه طراحی کردند که به کاربران امکان می داد با هر خرید امتیاز دریافت کرده و از خدمات تخفیف دار بلیت سینما استفاده کنند. این همکاری هم به رشد مشتریان مستر کارت منجر شد و هم باعث افزایش فروش ای بی ان بی شد. نکته طلایی در این همکاری، طراحی یک مزیت عملی و واقعی برای کاربران بود.

پروژه های مشترک می توانند طیف وسیعی داشته باشند؛ از کمپین های بازاریابی گرفته تا محصول یا خدمت مشترک. در هر صورت، اگر هدف تنها دیده شدن یک برند باشد و برند دیگر صرفاً نقش مکمل داشته باشد، رابطه ای ناپایدار و شکننده شکل خواهد گرفت، اما اگر پروژه به گونه ای طراحی شود که ارزش آفرینی متقابل در آن لحاظ شده باشد، احتمال موفقیت و تداوم همکاری بسیار بیشتر خواهد بود.

این مدل از همکاری، فرصت مناسبی برای ورود به بازارهای جدید نیز فراهم می آورد. به عنوان مثال، اگر یک برند محلی با یک برند بین المللی پروژه ای مشترک اجرا کند، می تواند در سطحی فراتر از بازار محدود خود دیده شود. همین موضوع، برند را در چشم مخاطبان به جایگاه تازه ای می‏ رساند و اعتبار آن را افزایش می دهد. بی شک موفقیت پروژه های برد-برد نیازمند برنامه ریزی دقیق، شناسایی درست مخاطبان هدف و شفاف سازی درباره تقسیم وظایف است. هر چه همکاری عادلانه تر و هدفمندتر باشد، پیوند میان دو برند محکم تر خواهد شد.

روش چهارم: بهره گیری از رویدادها و نمایشگاه های تخصصی

یکی از فرصت های ناب برای ایجاد و توسعه روابط بین برندها حضور فعال در رویدادها و نمایشگاه های تخصصی است. این فضاها محیطی ایده آل برای آشنایی با برندهای جدید، مشاهده روندهای نوظهور و مذاکره برای همکاری های آینده فراهم می کنند. بسیاری از شراکت های موفق از دل همین فضاهای نیمه رسمی و حرفه ای شکل گرفته اند.

حضور در یک نمایشگاه یا سمینار تخصصی به برندها کمک می کند تا در کمترین زمان، بیشترین ارتباطات را بسازند. چه بسا برندی که سال ها از آن بی خبر بودید، در همان غرفه کناری شما قرار گرفته باشد. همین تعامل کوتاه ممکن است به شراکتی پُرثمر منجر شود. نکته مهم این است که برندها باید با آمادگی وارد این رویدادها شوند؛ یعنی با تیم مناسب، پیام روشن و ابزارهای معرفی مؤثر.

در چنین فضاهایی بهتر است برندها نه صرفاً به دنبال فروش، بلکه به دنبال ساخت ارتباطات معنادار باشند. جلسات کوتاه، تبادل کارت و برگزاری نشست های مشترک در حاشیه این رویدادها، سنگ بنای همکاری های آینده هستند. به عبارتی، این رویدادها فرصتی هستند برای دیده شدن و دیدن. برندهایی که در این رویدادها به صورت فعال شرکت می کنند، عموماً شبکه ای قوی تر از ارتباطات دارند و در برابر چالش های بازار مقاوم تر عمل می کنند. علاوه بر این، رویدادها به برندها اجازه می دهند تا خود را در کنار دیگر بازیگران صنعت بسنجند و جایگاه واقعی خود را تحلیل کنند.

یادتان باشد، مهم است که حضور در رویدادها به یک استراتژی مستمر تبدیل شود، نه یک اقدام مقطعی. تداوم در این حضورها اعتمادسازی را تقویت کرده و برند را به یک نام آشنا و قابل احترام در صنعت تبدیل می کند.

روش پنجم: توسعه روابط غیررسمی و شبکه سازی انسانی

ر

فراتر از قراردادها، تفاهم نامه ها و پروژه های رسمی قدرت روابط انسانی را در دنیای برندها نباید دست کم گرفت. بسیاری از همکاری های موفق کسب وکاری، نه در جلسات رسمی، بلکه در گپ و گفت های غیررسمی، رویدادهای دوستانه یا حتی تعامل در شبکه های اجتماعی آغاز شده اند. این روابط انسانی زیرساختی نرم برای همکاری های بزرگ فراهم می آورند.

مطلب مرتبط: توسعه کسب و کار با هوش مصنوعی

برندها از طریق مدیران، کارشناسان روابط عمومی، بازاریاب ها و حتی کارکنان بخش های مختلف، به عنوان موجوداتی اجتماعی شناخته می شوند. اگر افراد یک برند با افراد برندهای دیگر روابط انسانی خوبی داشته باشند، زمینه برای همکاری بسیار هموارتر خواهد شد. برندهایی که ارتباطات غیررسمی گسترده تری دارند، در عمل از شبکه ای انسانی برای عبور از چالش ها بهره مند می شوند.

شبکه سازی می تواند از طریق شرکت در رویدادهای عمومی، فعالیت در لینکدین، دعوت به جلسات مشورتی یا حتی صرف یک قهوه ساده در یک کافه کاری شکل بگیرد. مهم این است که این روابط در عین غیررسمی بودن، حرفه ای و محترمانه باقی بمانند. برندهایی که بر ایجاد حس احترام متقابل تمرکز می کنند، در بلندمدت اعتبار بیشتری کسب خواهند کرد.

این مدل از ارتباطات همچنین می تواند در حل مسائل فوری نیز مفید باشد. فرض کنید مشکلی در زنجیره تأمین پیش آمده و برند شما نیازمند تأمین کننده ای جایگزین است. اگر پیشتر با یک برند مکمل رابطه ای انسانی و خوب داشته باشید، می توانید در کمترین زمان مشکل را حل کنید. 

همین موضوع می تواند تفاوت میان شکست و نجات در بحران باشد. بنابراین، تقویت روابط انسانی نه تنها منبعی از آرامش و اعتماد برای برند ایجاد می کند، بلکه در بزنگاه ها به نفع برند عمل می کند. این نوع ارتباطات، سرمایه ای است که در هیچ ترازنامه ای ثبت نمی شود اما ارزش آن با هیچ عددی قابل سنجش نیست.

روش ششم: تولید محتوای مشترک و مشارکتی

یکی از روش های کلیدی برای تقویت رابطه میان برندها، تولید محتوای مشترک است. در دنیای دیجیتال امروز، محتوا پادشاه است و همکاری دو برند در تولید محتوا می تواند نه تنها مخاطبان بیشتری جذب کند، بلکه جایگاه هویتی هر دو برند را ارتقا دهد. این همکاری می تواند شکل های گوناگونی داشته باشد؛ از پادکست های مشترک گرفته تا ویدئوهای تبلیغاتی یا حتی مقاله های تخصصی با امضای مشترک.

برای مثال، همکاری میان برند لیز و لیونل مسی را می توان یکی از نمونه های موفق در این زمینه دانست. هر دو برند (یکی برند تجاری و دیگری برند شخصی) سبک زندگی ماجراجویانه را هدف قرار داده بودند و در نتیجه محتوای تولید شده از سوی آنها نه تنها با هویت برندشان هم راستا بود، بلکه به صورت ویروسی در فضای مجازی پخش شد. چنین محتوایی مخاطب را به تجربه ای تازه دعوت می کند و به طور ناخودآگاه ارزش هر دو برند را در ذهن مخاطب بالا می برد.

تولید محتوای مشارکتی این مزیت را دارد که می تواند منابع، خلاقیت ها و مخاطبان هر دو طرف را با هم ترکیب کند. از طرفی، هزینه ها میان دو برند تقسیم می شود و در عین حال هر برند به بازار مخاطبان جدیدی دست می یابد که پیشتر شاید دستیابی به آنها دشوار بوده است.

برای اثربخشی بیشتر این نوع همکاری، برندها باید از نظر لحن ارتباطی، ارزش های برند و مخاطبان هدف تا حد زیادی هم راستا باشند. محتوا باید در راستای مأموریت برندها باشد تا این همکاری تصنعی به نظر نرسد. هر جا که همکاری واقعی تر و هدفمندتر باشد، محتوا نیز طبیعی تر و جذاب تر خواهد بود.

در نهایت، محتواهای مشترک فرصتی بی نظیر برای ساخت تصویر ذهنی مثبت از برندها هستند. آنچه در ذهن مخاطب می ماند، نه فقط یک پیام تبلیغاتی، بلکه یک تجربه احساسی است. اگر این تجربه مشترک از سوی دو برند خلق شود، هم خاطره انگیزتر خواهد بود و هم اثرگذارتر.

مطلب مرتبط: توسعه کسب و کار در زمان های دشوار

روش هفتم: تعریف استانداردهای اخلاقی و حرفه ای در تعاملات

یکی دیگر از عناصر کلیدی در ایجاد و حفظ روابط موثر میان برندها، پایبندی به اصول حرفه ای و اخلاقی است. در واقع قبل از هر همکاری بلندمدتی طرفین باید اطمینان داشته باشند که برند مقابل قابل اعتماد است و در تعاملات خود شفاف، مسئولیت پذیر و منصف عمل می کند. چنین ویژگی هایی در بلندمدت پایه های اعتماد را می سازد.

برای مثال، برندهایی مانند یونیلیور و نستله در همکاری های بین المللی خود همواره بر شفافیت مالی، اصول زیست محیطی و حقوق کارکنان تأکید دارند. این رویکرد نه تنها باعث شده شرکای زیادی به همکاری با این برندها علاقه مند شوند، بلکه اعتبار آنها را نیز در سطح جهانی افزایش داده است. اگر برند شما در همکاری های پیشین خود شهرت مثبتی داشته باشد، احتمال اینکه برندهای دیگر به شما پیشنهاد شراکت دهند بسیار بیشتر می شود.

استانداردهای اخلاقی می توانند شامل صداقت در مذاکرات، احترام به زمان بندی طرف مقابل، حفظ اطلاعات محرمانه و همچنین رعایت اصول رقابتی سالم باشند. برندهایی که این موارد را در دستور کار خود قرار می دهند، تصویر حرفه ای تری از خود در بازار ایجاد می کنند. 

در مقابل، نقض این اصول می تواند به سرعت روابط را تخریب کرده و حتی منجر به بحران شود. برای نهادینه کردن این استانداردها، بهتر است از همان آغاز همکاری، منشور رفتاری یا اصول توافق نامه ای تهیه شود که مرزها و مسئولیت ها را مشخص کند. این کار نه تنها سوءتفاهم ها را کاهش می دهد، بلکه پایه ای برای توسعه بیشتر همکاری ها در آینده فراهم می آورد.

در نهایت، هرچند اصول اخلاقی قابل مشاهده و اندازه گیری فوری نیستند، اما در بلندمدت عامل اصلی وفاداری و تکرار همکاری میان برندها خواهند بود. دنیای کسب وکار، بیش از آنکه به عقلانیت صرف وابسته باشد، به اعتماد وابسته است و اعتماد، بدون اخلاق حرفه iی شکل نمی‎گیرد.

سخن پایانی

در دنیای پیچیده و متغیر کسب و کار امروز هیچ برندی نمی تواند به تنهایی به موفقیت پایدار دست پیدا کند. رقابت همچنان یکی از ارکان اصلی بازار است، اما همکاری هوشمندانه میان برندها به عنصری حیاتی در مسیر رشد و بقا تبدیل شده است. از همکاری در کمپین های مشترک گرفته تا پروژه های تولید محتوا، اینها مسیری برای ساخت برندهایی قوی تر و شبکه هایی مؤثرتر هستند.

همکاری با دیگر کسب و کارها به برندها کمک می کند تا منابع خود را بهینه کنند، به بازارهای جدید دست یابند، اعتبار بیشتری کسب کنند و حتی در بحران ها روی پشتیبانی همدیگر حساب کنند. هر همکاری موفق داستانی از اعتماد، برنامه ریزی و هم راستایی ارزش هاست. درست به همین دلیل است که روابط بین برندها نباید صرفاً براساس منافع زودگذر شکل بگیرد، بلکه باید بر پایه ای پایدار از اصول حرفه ای و انسانی استوار باشد.

مطلب مرتبط: توسعه کسب و کار با 6 ایده ساده

بی شک برندهایی که توانایی ایجاد، مدیریت و توسعه روابط بین برندی را در خود تقویت می کنند، نه تنها در بازار امروزی دوام می آورند، بلکه در بازار فردا نیز پیشرو خواهند بود. دنیای آینده، دنیای شبکه ها و اکوسیستم هاست. در این دنیا برندهای تنها، هرچند قدرتمند، محکوم به انزوا خواهند بود.

منابع:

https://www.retainr.io

https://www.forbes.com

https://www.linkedin.com