نیویورک نگران نسل ایگرگ خودش است؛ نسلی که در اواسط دهه 80 تا 90 میلادی به دنیا آمدهاند و حالا 18 تا 29 ساله هستند. حق هم دارد. نشریه هافینگتن پست در گزارشی که تصویری نسبتا نگرانکننده از وضعیت اقتصادی یکی از جذابترین شهرهای دنیا و البته بزرگترین شهر آمریکا از زمان «رکود بزرگ» نشان میدهد، مینویسد: «وضعیت هیچ یک از نسلها وخیمتر از وضعیت گروه یک میلیون نفری نسل ایگرگ نیویورک نبوده است.»
جوانهای نیویورکی امروز در مقایسه با جوانهای سال 2000 میلادی تحصیلکردهتر، آزاداندیشتر و به خاطر ورود جمعیت قابلتوجهی از آسیا به کشورشان شاهد تغییرات ساختار جمعیتی بیشتری هستند. اما نسبت به آن نسل به مراتب فقیرتر هستند؛ چرا که فرصتهای شغلی کمتری برایشان وجود دارد. اینکه این نسل از جوانان آمریکایی نیویورکنشین در چه وضعیتی به دبیرستان و دانشگاه رفتند- بدترین رکود اقتصادی که آمریکا در طول تاریخ خود شاهدش بود- در تاریخ ثبت شده است اما وضعیت وخیم فعلی این جوانان تا بخش زیادی به اقتصاد شهر نیویورک برمیگردد. دستمزدهای کم، هزینه بالای تحصیل، بیکاری، جمعیت بالای مهاجران و مصرف مواد مخدر از جمله عواملی است که جوانان امروز نیویورکی را با چنین بحرانی مواجه کرده است.
میانگین دستمزد جوانان در 14 سال گذشته سالانه 6 هزار دلار کاهش یافته؛ شاید به این خاطر که والاستریت از سال 2000 دیگر به سختی نیرو میگیرد اما مکدونالد استخدام میکند و مشکل اصلی این است که با این میزان درآمدی که نسل جوان نیویورک دارند، ادامه تحصیل تقریبا غیرممکن است؛ جوانان تا مقطع کارشناسی تحصیل میکنند و بعد به خاطر بیکاری یا دستمزدهای پایین قادر به ادامه تحصیل نیستند. به همین دلیل نیویورک پر از جوانان لیسانسهای است که دنبال کار میگردند؛ خیلی بیشتر از جوانان سال 2000. در سال 2014، 47/2 درصد جوانان نسل ایگرگ نیویورک مدرک کارشناسی داشتند و در سال 2000، 36/1 درصد این گروه. و در نهایت مواد مخدر که از دهه 70 تا به حال یکی از دلایل اصلی وضعیت اقتصادی وخیم جوانان آمریکایی بوده است. البته مصرف مواد مخدر در نیویورک پایین آمده و این میتواند امیدوارکننده باشد. آمارها نشان میدهد که در سال 2008، 2/1 درصد جمعیت مردهای جوان نیویورک مواد مخدر مصرف میکردند اما در سال 2015 این رقم به 1/3 درصد رسید.