سخنی با دلواپسان غذایی!

شاید کمتر حوزه‌ای سراغ داشته باشیم که مانند کشاورزی و صنایع غذایی خبرساز باشد؛ آن هم خبرهایی که اکثرشان نگران‌کننده و منفی هستند. از ممنوعیت کشت هندوانه گرفته تا شایعه هورمونی بودن مرغ‌های موجود در بازار، همه و همه تلاش‌هایی است که برخی افراد می‌خواهند به‌نوعی دلواپسی‌های بی‌دلیل را به مردم القا کنند. اما درست در همین گیر و دار، اتفاقی می‌افتد که برای کشاورزی ایران یک افتخار ملی محسوب می‌شود. حتما همه ما خبر دریافت دیپلم افتخار از طرف دبیرکل سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) را شنیده‌ایم. وزیر جهادکشاورزی که به کشور ایتالیا سفرکرده بود، این لوح تقدیر را از «خوزه گراسیانو داسیلوا» دریافت کرد. گفتنی است در سال 1990 سران کشورهای عضو این سازمان دور هم جمع شدند و با یکدیگر عهد بستند که تا سال 2015 میزان گرسنگان جهان را به نصف کاهش دهند.

آمارها نشان می‌دهند که سال گذشته ایران به این موفقیت دست یافته و تعداد افراد دچار سوءتغذیه در کشورمان به زیر 5درصد رسیده است. اما شاید اکثر مردم با خود بگویند که چطور ممکن است وقتی هر از گاهی خبرهای منفی درباره موادغذایی کشور در رسانه‌ها منتشر می‌شود، فائو ایران را جزو 72کشوری انتخاب کند که شایسته تقدیر است؟
اتفاقا همین جریانات است که می‌تواند نوع نگاه مردم به این بخش را عوض کرده و حقیقت را آن‌طور که هست، روشن کند. فائو یکی از سازمان‌هایی است که از سال 1945 با عضویت 44کشور کار خود را شروع کرد و هم‌اکنون بیش از 138 عضو دارد که اتحادیه اروپا نیز یکی از آنهاست. این سازمان بین‌المللی با سازمان‌های دیگری مانند ملل متحد، گروه‌های کشاورزی، بانک‌های توسعه و بخش‌خصوصی همکاری دارد و آمارهایی که ارائه می‌دهد به‌عنوان ماده خام معتبر برای تحلیلگرانی است که در عرصه کشاورزی قلم می‌زنند.

حال تصور کنید که از نظر چنین سازمانی، ایران مستحق دریافت لوح تقدیر بوده و توانسته در رشد غذا و عقب زدن فقر و گرسنگی موفق باشد؛ آن هم در شرایطی که این کشور از مسائلی مانند بحران منابع آبی و خشکی و شوری برخی از دشت‌ها رنج می‌برد. اگرچه کاستی‌های بسیاری نیز در حیطه کشاورزی ایران به چشم می‌خورد اما مهم اینجاست که چنین مصائبی نه‌تنها این بخش را از حرکت باز نداشته، بلکه برعکس پیشرفت آن تاجایی رقم خورده که از معتبرترین سازمان دنیا در عرصه کشاورزی، دیپلم افتخار دریافتمی‌کند.

بنابراین بهتر است دلواپسان غذایی! نیمه پر لیوان را نیز بنگرند. زیرا پشت این کشت‌وکار بزرگ، مردمان زحمتکش و جسوری نشسته‌اند که به‌گونه‌ای زمین‌های امید و تدبیر را آبیاری کرده‌اند که میزان گرسنگان کشور را به زیر 5درصد رسانده‌اند. به‌راستی این اتفاق در جهت توسعه امنیت غذایی را باید جشن گرفت.