پاسخ معمای دایناسورها پیدا می‌شود؟

دیرینه‌شناسان و علاقه‌مندان به دایناسورها همواره متأثر از نوع زندگی این گونه‌های جانوری بوده‌اند. «فیلیپ منسون» از دیرینه‌شناسان کالج سلطنتی لندن می‌گوید: دایناسورها گویای بزرگی برخی گونه‌های جانوری در ده‌ها میلیون سال پیش بوده‌اند. اما وقتی تصور می‌شود که این جانوران چه مراحل رشدی را طی کرده‌اند تا به جثه‌ای به این بزرگی برسند، بر مرموز بودن جنبه‌های مختلف زندگی آنها افزوده می‌شود.

دیرینه‌شناسان فسیل کامل سه جمجمه متعلق به دایناسورهای غول‌پیکر و گردن‌دراز تیتانوزاروس را کشف کرده‌اند. این کشف مهم بیش از پیش به پرسش‌های ابهام‌آمیز در این زمینه افزوده است به‌طوری‌که دانشمندان خود را در برابر علامت سوال بزرگی درباره چگونگی رشد و تبدیل شدن به حیواناتی غول‌پیکر می‌بینند.

دیرینه‌شناسان به شواهد چندان زیادی در این خصوص دسترسی ندارند و یک تخم دایناسور که چند سال پیش در آرژانتین شناسایی و سپس به موزه‌ای در این کشور اهدا شد تنها مدرک قابل استناد و شاخص در این خصوص است. گروهی از دانشمندان در دانشگاه آپسالای سوئد به سرعت دست به کار شده و بر آن شدند تا تصویر روشنی از محتویات داخل تخم دایناسور ارائه کنند.

برای این منظور آنها سراغ فناوری اشعه ایکس در تأسیسات پرتوافکنی سینکروترون اروپا واقع در فرانسه رفتند. آنها موفق به ارائه تصویری از جمجمه جنین دایناسور این تخم شدند. این مطالعه به طرز شگفت‌انگیزی نشان داد که ابتدا صورت جنین دایناسور شروع به استخوانی شدن می‌کند و این درحالی است که استخوان سایر بخش‌ها همچنان بافتی نرم دارد. دانشمندان بر این باورند که تخم دایناسورها نقاط اشتراک زیادی دارند اما تاکنون تنها تخم دایناسور تیتانوزاروس شناسایی شده است.