چرا مردان بزرگ اغلب مطابق سبک خاصی لباس می‌پوشند؟

آلبرت انیشتین، کارل لاگرفیلد و حتی باراک اوباما اغلب سبک خاصی در لباس پوشیدن خود دارند.  با این سبک خاص در واقع آنها می‌خواهند افکار، آزادی بیان و خلاقیت خود را به نمایش بگذارند.  پوشیدن مداوم سبک خاصی از لباس باعث ایجاد یک تصویر ذهنی ثابت از افراد  در ذهن مردم می‌شود و افراد مشهور به‌خصوص سیاستمداران به‌خوبی می‌توانند از این موضوع بهره ببرند.

مارک زاکربرگ، پایه‌گذار فیس‌بوک، با تی‌شرت خاکستری، شلوار جین رنگ‌ورورفته و کتانی‌هایش ممکن است به‌راحتی با یک فرد کم‌درآمد اشتباه گرفته شود اما در حال حاضر شیوه لباس پوشیدن او به سبک خاصی تبدیل شده که افراد زیادی از آن پیروی می‌کنند.  این برنامه‌نویس ۳۱ساله دلیل انتخاب این سبک را این‌گونه بیان می‌کند: «من می‌خواهم زندگی خودرا تا جایی که امکان دارد ساده کنم و اگر وقتم را برای چیزهای بی‌اهمیت هدر بدهم، نمی‌توانم به میزان کافی به کار خود توجه کنم.»

هم‌اکنون، وجود یک‌ونیم میلیارد کاربر در این شبکه اجتماعی، خود گواهی بر موفقیت مارک در کارش است.مطابق همین روش، باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا در مصاحبه‌ای اعلام کرده است: «من فقط لباس‌های آبی یا خاکستری می‌پوشم، چرا که می‌خواهم انتخاب‌های خود را تا حد ممکن محدود کنم.  نمی‌خواهم زمان زیادی برای انتخاب پوشاک یا غذا صرف کنم. من کارهای مهم‌تری برای انجام دادن دارم.»

افزایش خستگی هنگام تصمیم‌گیری

روی بومستر، محقق دانشگاه ایالتی فلوریدا، این شیوه لباس پوشیدن را از لحاظ روانی مورد بررسی قرار داده است.  نتایج حاصل از این تحقیقات نشان می‌دهد هنگامی که برای گرفتن تصمیمات کوچک و بی‌اهمیت زمان زیادی صرف می‌کنیم مغز احساس خستگی می‌کند و برای انجام کارهای مهم دچار دشواری می‌شود و همین اتفاق به ظاهر کوچک می‌تواند به منبع استرسی تبدیل شود که حتی ممکن است ما را از انجام کارهای روزمره باز دارد.

میسون کوری، نویسنده آمریکایی، در کتابی که درباره زندگی نوابغ با هدف نشان دادن اهمیت زندگی روزمره آنها درموفقیت‌شان نوشته، می‌گوید: «مطالعات بسیاری نشان می‌دهد که نظم خودکار در افراد، امری ذاتی است و اگر بخواهیم بر داشتن آن پافشاری کنیم نتیجه عکس می‌گیریم و توانایی انجام کارهای‌مان به‌شدت کاهش می‌یابد.  برای آلبرت انیشتین این نظم در پوشیدن لباس‌های خاکستری و نپوشیدن جوراب بود.  اندی وارهول، نویسنده و فیلمساز آمریکایی و استیو جابز، بنیان‌گذار شرکت اپل، همیشه از لباس یقه‌گرد مشکی و شلوار جین استفاده می‌کردند.

کارل لاگرفیلد، طراح لباس آلمانی و مدیر اجرایی بخش طراحی لباس شانل هم تنها کت و شلوار و پیراهن یقه ایستاده می‌پوشد.  این سبک لباس پوشیدن به این طراح لباس کمک می‌کند تا ظاهرش به‌عنوان لوگوی تبلیغاتی شانل شناخته شود.  اما لباس تا زمانی که توسط یک فرد مشهور پوشیده نشود، نمی‌تواند به یک سبک و برند خاص تبدیل شود.

مردان سیاست برای خاص کردن تصویرشان ظاهری خاص خلق می‌کنند

مردان سیاست می‌توانند بهره خیلی بیشتری از این موضوع ببرند.  محدودیت در انتخاب لباس به آنها کمک می‌کند تا در زمان خود صرفه‌جویی کنند. سیاستمداران معمولا برای تمایز خود، سبک لباس خاصی را انتخاب می‌کنند.  همان‌طور که در کار تجارت، وقتی یک محصول به واسطه بسته‌بندی خود معروف می‌شود، برای همیشه با همان شکل و بسته‌بندی در خاطر خریداران باقی می‌ماند.  برای مثال جان لوک ملانشون، نماینده اروپایی و عضو حزب چپ‌گرای فرانسه، همیشه کت و شلوار سیاه و پیراهن سفید می‌پوشد و کراوات قرمز می‌زند و با این شیوه لباس پوشیدن، موضع خود را در جناح انتخاباتی چپ‌گرا نشان می‌دهد. 

پوشش سیاستمداران به آنها این قدرت را می‌دهد تا مواضع انتخاباتی خود را مشخص کنند و چهره خود را در میان مردم متمایز کنند.  لباس‌ها می‌توانند اهداف صاحبان خود را برای مردم آشکار کنند.  نیکولای سارکوزی، رئیس‌جمهور سابق فرانسه، با ساعت رولکس خود که 10هزار یورو ارزش دارد ظاهری خاص و متمایز از دیگران به خود بخشیده است.

هر لباسی پیام مخصوص خود را دارد، لباس باید با جایگاه و موقعیت سیاسی و اجتماعی افراد منطبق باشد.انسان‌هایی که لباس‌های‌شان در تضاد با موضع سیاسی‌شان باشد در دید مردم ثبات ندارند و در عرصه سیاسی موفق نخواهند بود. در زندگی روزمره، شما دو انتخاب خواهید داشت، می‌توانید مانند سایر همکاران‌تان لباس بپوشید و همیشه مانند بقیه باشید یا اینکه با خلاقیت ظاهری متفاوت را به نمایش بگذارید تا شخصیتی ماندگار داشته باشید.