چی؟ زندگی در تهران؟!

امروز هم مانند گذشته یک خبر را به چالش می‌کشیم، شما هم که بیکارید و منتظرید بنشینید و حدس بزنید کدام صحیح و کدام ناصحیح است. 

روایت اول

یکی از خبرگزاری‌ها یادداشتی را منتشر کرد مبنی براینکه «زندگی در تهران ماهی چند؟» و در ادامه سوال مطرح شده را این‌گونه پاسخ گفت: «براساس آخرین آمار مرکز آمار ایران در سال 1392، تهران با متوسط هزینه زندگی دو میلیون و 280 هزار تومان برای هر خانوار پرهزینه‎ترین شهر ایران است.»

روایت دوم

یکی از خبرگزاری‌ها یادداشتی را منتشر کرد مبنی براینکه «زندگی در تهران ماهی چند؟» و در ادامه سوال مطرح شده را این‌گونه پاسخ گفت: «براساس آخرین آمار مرکز آمار ایران در سال 1392، تهران با متوسط هزینه زندگی 280 هزار تومان برای هر خانوار پرهزینه‎ترین شهر ایران است.»

بررسی خبر اول

همین‌طور که از شواهد و قراین پیداست، تهران شهر ارزانی بوده و عدد و رقمی که در خبر اول آورده شده کذب محض است. برای اثبات نادرستی خبر اول می‌توان اینطور گفت که با این مبلغ، پس این همه آدم در این شهر چگونه زندگی می‌کنند؟ از روزنامه‌نگاران با حقوق 700، 800 تومانی تا کارمندانی که یک میلیون در ماه حقوق می‌گیرند چطور می‌توانند در این شهر زندگی کنند؟ اگر همین الان به میوه‌فروشی سر کوچه‌تان بروید کذب بودن خبر برای شما نیز مسجل می‌شود. می‌توان با خیال آسوده گفت که خبر اول نادرست است. 

بررسی خبر دوم

این خبر درست بوده و هرطور هم که ضرب و تقسیم کنید با حساب و کتاب‌ها جور در می‌آید. برای دوستانی که خیلی با شرایط شهر تهران و زندگی در آن آشنایی ندارند باید عرض کنم که شخصی مانند من را که درآمد ماهانه‌اش 800 هزار تومان است تصور کنید؛ 280 هزار تومان از آن‌که صرف هزینه‌های جاری زندگی خواهد شد، باقی مبلغ را پس‌انداز می‌کنم و با توجه به اینکه هم‌اکنون پنج سال است ماهی430 هزار تومان پس‌انداز کرده‌ام در نتیجه در حساب بانکی‌ام مبلغی حدود 25 میلیون تومان پول دارم که قصد و برنامه‌ام این است که با این مبلغ خانه‌ای 80 تا 100 متری در محله شهرک غرب تهران خریداری کرده و با باقیمانده مبلغش یک اتومبیل معقول خارجی بخرم. 

از اتاق فرمان به بنده خبر می‌دهند که اتومبیلی در جلوی روزنامه منتظر است که بنده را با خود ببرد، به‌ظاهر دوستانی نیز در جلوی آن ایستاده‌اند که لباس سفید پوشیده‌اند و طبق تحقیقات من کارمندان تیمارستان هستند. خلاصه اینکه حواس‌تان به پس‌اندازتان باشد و سعی کنید کمی ولخرجی کنید تا زندگی لذت‌بخش‌تری داشته باشید، بنده بروم که در تیمارستان منطقه بستری شوم، تا درودی دیگر دو صد بدرود. 

خبرنگار واحد مرکزی خودپرداز/تیمارستان