دستفروشان بارسلونا، متحد شوید

اواخر سال گذشته بود که دستفروشان خیابانی در اسپانیا اتحادیه خود را راه اندازی کردند. تصویر دستفروشان خیابانی بارسلونا همیشه به عنوان نماد این شهر بر پشت کارت های پستال، معرف این شهر و کشور بود.

این دستفروشان که عمدتا اهل کشور های آفریقایی هستند با فروش همه جور کالا و محصول از پتو و لباس گرفته تا برند های جعلی در خیابان اصلی شهر توجه گردشگران و شهروندان را به خود جلب می کنند. سال گذشته،  ماه نوامبر آنها از فرار و گریز پلیس به ستوه  آمدند و با کمک یکدیگر اتحادیه خود را راه اندازی کردند.

عزیز38 ساله، دستفروش اهل سنگال هشت سال است که در بارسلونا در کنار خیابان به فروشندگی مشغول است و عینک آفتابی و پیراهن های مارک دار جعلی می فروشد. او درباره تشکیل اتحادیه می گوید: «ما باید دسته جمعی در مقابل خشونت پلیس می ایستادیم، به همین دلیل صنف دستفروشان را تأسیس کردیم.»

او در ادامه صحبت های خود می گوید: «اینکه مغازه داران و فروشندگان بوتیک های بارسلونا می گویند ما به فروش آنها لطمه می زنیم،  اشتباه است. چون مشتری که وسع خرید لباس 80 یورویی اصل را نداشته باشد، به هر حال توانایی خرید آن را ندارد. درحالی که در بساط دستفروشان همان لباس را با برند جعلی می تواند با کمتر از 20 یورو خریداری کند.» همکاران او، اقدامات خشونت آمیز پلیس را درک نمی کنند و آن را رفتاری افراطی تلقی می کنند. آنها با فروش محصولات ارزان تر به اقتصاد خانوار های اسپانیایی کمک می کنند.

اتحادیه دستفروشان اسپانیایی با هدف مبارزه با خشونت پلیس،   نژادپرستی و همچنین دفاع از حق و حقوق آنها شکل گرفت. همانطور که قبلا گفتیم، اکثر دستفروشان بارسلونا از مهاجران کشور های آفریقایی هستند و رفتار فروشندگان محلی با آنها ریشه های نژادپرستی و تبعیض گونه دارد. این اتحادیه تازه تأسیس، حدود 400 فروشنده را در بارسلونا حمایت می کند.

زمزمه های تشکیل اتحادیه پس از شدت گرفتن تنش های میان نیرو های پلیس و دستفروشان و پس از مرگ یکی از دستفروشان که در حال فرار و گریز از دست پلیس جان خود را از دست داد، در میان سایر دستفروشان شنیده شد و به واقعیت پیوست.

درگیری میان دستفروشان خیابانی و نیروهای پلیس به دلیل رفتار تبعیض آمیز آنها و خشونت اعمال شده از سوی آنها شدت گرفت. یکی از دستفروشان اهل سنگال،  برای نخستین بار با ارائه یک دعوی به دادگاه علیه ضرب و شتم و توهین از سوی پلیس شکایت کرد و بقیه دستفروشان به فکر راه اندازی اتحادیه افتادند. از نظر آنها، حق و حقوق آنها به عنوان یکی از جاذبه های شهر توریستی بارسلونا و کمکی که به پویایی اقتصاد شهری و محلی می کنند، نادیده گرفته می شود.

در اسپانیا بدون داشتن اقامت رسمی و مدرک، استخدام غیرممکن است. با توجه به گزارش های رسمی این کشور، مهاجران در بیکاری اسپانیا بیش از 20 درصد سهم دارند و به همین دلیل دستفروشان مهاجر، به دنبال قانونی کردن کاسبی و فروشندگی در خیابان هستند.

دستفروشان خیابانی بارسلونا، پس از راه اندازی اتحادیه  به دنبال حق اشتغال قانونی و حتی مجوز برای اقامت خود هستند. در چشم انداز این اتحادیه تا پایان سال 2018،  این برنامه معادل یک میلیون و 700 هزار یورو هزینه دارد، بنابراین طبق قوانین این اتحادیه تازه تأسیس، همه دستفروش ها ملزم به پرداخت حق شارژ هستند و به ازای هر ماه کاسبی در خیابان باید هزینه ای 500 یورویی بپردازند تا بتوانند هزینه توسعه اتحادیه را تأمین کنند.

خلیفه، کارگر، هنرمند و دستفروش سنگالی در بارسلوناست و خرج زندگی خو را از راه هنر خیابانی و دستفروشی درمی آورد. او با ابراز تاسف درباره وضعیت خودش و همکارانش می گوید: «اگرچه دستفروشی در همه خیابان های بارسلونا غیر قانونی نیست و از طرفی هم فروشندگی در خیابان جرم نیست. اما با فروشندگی در خیابان زنده هستیم و زنده ماندن جرم نیست.»