مبادله رهبر- پیرو

آیا می‌دانستید تئوری مبادله رهبر- پیرو كه ابتدا توسط گراین و همكاران (1975) مطرح شد بیان می‌كند كه یك رهبر الگوی رابطه‌ای یا مبادله‌ای یگانه و منحصر به‌فردی را با هر یک از زیردستان ایجاد می‌کند؟ فرض اصلی این تئوری این است که رهبران رابطه همگانی یگانه‌ای را با هر زیردست شکل نمی‌دهند، بلکه در عوض همان‌طور که دو گروه در فرآیند ایجاد نقش متقابل مشارکت می‌کنند، رهبران روابط جداگانه‌ای با هر زیر دست ایجاد می‌کند.

رویكرد مبادله رهبر-عضو كه برخی اوقات پیوند زوجی عمودی (VDL) نامیده می‌شود، یك سازه رهبری است كه مبانی نظری آن ریشه در نظریه‌های نقش و مبادله اجتماعی دارد. براساس نظریه نقش، انتظارات نقشی یك سرپرست و میزانی كه زیردست این انتظارات را برآورده می‌سازد، فضای ارتباطی فرآیند مبادله را شكل می‌دهد. براساس همین نظریه، گراین و همكاران یك مدل سه مرحله‌ای برای رویكرد رهبر- پیرو معرفی كردند كه شامل نقش‌پذیری، نقش‌سازی و روزمره كردن نقش است.