محمد ابراهیم تحسیری / مسئولیت متقابل صنعت بیمه و نمایندگان مجلس

همیشه در بحث توسعه بیمه از عنصری به نام فرهنگ بیمه صحبت می شود و این مبتنی بر شناختی است که عموم جامعه از بیمه دارند و به باور آنها تبدیل شده است. هر جا انسان هست، زندگی هست. هر جا زندگی هست، حرکت و فعالیت هست. هر جا حرکت و فعالیت هست، ریسک وجود دارد و هر جا ریسک هست، نقش حضور بیمه واجب و بدون جانشین است؛ به خصوص در جوامع بزرگ و پیچیده امروزی و این ایجاب می کند که در فرهنگ، رفتار، محاسبات، کسب و کار و کلیه تعاملات جامعه، نقش آن مورد توجه عمیق قرار گیرد.

مجلس شورای اسلامی که عصاره ملت است و مسئول تصمیم گیری و برنامه ریزی برای تنظیم کلیه شئونات یک زندگی شایسته برای مردم و تامین رفاه و تعالی جامعه است، به طریق اولی باید عالمانه و کارشناسانه به موضوع مهمی چون بیمه که می تواند از مهمترین عوامل رشد و پیشرفت هر کشور باشد بپردازد.

به کارگیری مناسب بیمه جهت پوشش ریسک های اجتماعی نظیر بیماری، بیکاری، بازنشستگی و اتفاقات پر هزینه زندگی مثل ازدواج، تحصیل و غیره، عمده ناهنجاری های اجتماعی را از بین می برد. آرامش و امید به تامین آینده را به جامعه اعطا می کند و زمینه بسیاری از جرائم در جامعه برچیده خواهد شد.

در زمینه کسب و کار نقش بیمه برای مردم روشن تر و ملموس تر است. شاید کسی جرات کند یک کاسبی کوچک و یا کوتاه مدت را بدون بیمه انجام دهد، ولی بعید است کسی هر چقدر هم سرمایه دار بزرگی باشد، بدون پوشش بیمه دست به فعالیت اقتصادی متوسط و بزرگ یا بلند مدت بزند.

همه اینها مسئولیت دست اندرکاران بیمه و تصمیم گیرندگان جامعه و در راس آن مجلس شورای اسلامی را دو چندان می کند که در ارتقا و کیفیت صنعت بیمه و خدمات آن کوشیده و از توانایی های آن در جهت خدمت به جامعه استفاده نمایند و این نیازمند تعامل نزدیک بین آنها و توجه به علم و ابزارهای روز و تجربه جوامع موفق بوده و مهمتر از همه این که در اجرای صحیح آنها با به کارگیری مدیران عالم، سالم و دارای تجربه مناسب دقت شود و شرکتهای بیمه نیز بر اساس استانداردهای روز سازماندهی و فعالیت نمایند و همچنین دارای فعالیت شفاف و پاسخگو باشند و در یک محیط رقابتی سالم در افزایش خدمات خود به جامعه کوشا باشند.

برخی اظهار نظرها نشان می دهد ابعاد صنعت بیمه و خدماتی که می تواند به جامعه بدهد هنوز که هنوز است، میان مردم و برخی نمایندگان مجلس ناشناخته است.

این وضعیت، وظیفه صنعت بیمه در شناساندن خود و تشریح ابعاد مختلف بیمه را سنگین تر می کند. صنعت بیمه باید برای جامعه توضیح دهد که «بیمه» فقط به «بیمه شخص ثالث» محدود نمی شود. به هر حال آشنایی هر چه بیشتر مجلس شورای اسلامی با مفاهیم بیمه ای می تواند صنعت بیمه را در خدمت رسانی به مردم بیشتر یاری کند.

سندیکای بیمه گران ایران رابطه خوبی میان صنعت بیمه و مجلس شورای اسلامی برقرار کرده و با افزایش این ارتباط می توان به بهبود شرایط صنعت بیمه امیدوار بود.