پیش از قبول یک موقعیت شغلی این 4 سؤال را از خود بپرسید

پیدا کردن شغل می تواند طاقت فرسا باشد. از طرفی قبض های مختلف و یا شاید قسط وام دانشجویی تان را باید پرداخت کنید و مشغله های شخصی دیگر هم دست و پای تان را بسته است و وقت کافی برای بررسی موقعیت های شغلی و سبک سنگین کردن آنها باقی نمی ماند. البته معمولا زمان می برد تا یک موقعیت شغلی پیدا شود، به هرحال موقعیت های محدودی وجود دارد که با شرایط شما جور باشد و مصاحبه های کاری هم زمان مشخصی ندارند. این می شود که وقتی بالاخره یک مورد پیدا می شود، شاید احساس کنید که باید تا تنور داغ است نان را بچسبانید و همین شغل را بپذیرید.

اما آیا اطمینان دارید که تصمیم درستی است؟ برای اینکه کمی منطقی تر به پاسخ این سؤال فکر کنید و جوانب امر را در نظر بگیرید می توانید چهار سؤالی را که در ادامه آمده از خود بپرسید:

1- آیا وضع مالی شما ایجاب می کند که این شغل را قبول کنید؟

اغلب توصیه می شود «شغلی را فقط به خاطر پولش انتخاب نکنید» که معمولا هم توصیه خوبی است. به این فکر نکنید که حقوق پرداختی چقدر بالا است، بلکه نیاز مالی خود را مدنظر قرار دهید.

از بحث حقوق که بگذریم، باید در نظر داشته باشید شغلی که می خواهید قبول کنید به شما در تحقق اهداف خودتان هم کمک خواهد کرد یا خیر؟ هر شغل یک مسیر منحصر است. شغلی که انتخاب می کنید فرصت های پیش روی شما را تحت الشعاع قرار خواهد داد. ممکن است همین مسیر شغلی را ادامه دهید و فرصت هایی در همان سازمانی که مشغول به کار هستید به شما پیشنهاد شود. همچنین در مدت اشتغال تان در شغل انتخابی، مهارت های خاصی را در خود پرورش می دهید و متعاقبا پی به توانمندی خود در برخی زمینه های دیگر می برید که این هم خود فرصت های دیگری پیش روی شما قرار خواهد داد. شاید در حال حاضر تأثیری که برآیند این عوامل در شکل دهی به شغل حرفه ای شما دارند برایتان واضح نباشد، اما در آینده که به عقب بنگرید، این تأثیر برای تان مشهود خواهد بود.

مطلب مرتبط:راهکارهایی برای حفظ موقعیت شغلی

البته مطمئنا در صورتی که برای تأمین ضروریات خود نیاز مبرم به حقوق دارید، مجبورید هر فرصتی را که پیش بیاید غنیمت بشمارید؛ به هرحال هر کسی این بضاعت را ندارد که فرصت های شغلی پیشنهادی را به امید فرصتی مناسب تر در آینده رد کند، اما اگر شما در حال حاضر بضاعتش را دارید، به کار بگیریدش.

2- آیا پست پیشنهادی و شرکت با ارزش های شما همخوانی دارند؟

هر فردی به یک سری ارزش ها باور دارد که شیوه زندگی خود را همراستا با آنها انتخاب می کند. برخی از این ارزش ها ریشه در مذهب دارند، برخی برگرفته از تربیت ما هستند، برخی هم از تجربه شخصی ما نشأت می گیرند. ما به صورت آگاه یا ندانسته این ارزش ها را در جست وجوی شغل لحاظ می کنیم و طبق آنها مناسب بودن یا نبودن موقعیت های پیشنهادی را می سنجیم. اگر امنیت شغلی برای تان ارزشمند است، احتمالا شغلی که به صورت کمیسیونی حق الزحمه شما را پرداخت بکند خاطرتان را آشفته خواهد کرد. اگر خودمختاری برای تان ارزشمند باشد، کار کردن در یک شرکت بزرگ محافظه کار با سلسه مراتب سخت می تواند احساس محدودیت در شما ایجاد کند. اگر خدمتگزاری برایتان ارزش است، با کار کردن برای شرکت های سودمحور احساس خیانت خواهید کرد.

لذا تمامی اطلاعاتی را که درباره شرکت مورد نظر کسب کرده اید با ارزش های خود مقایسه کنید و ببینید با یکدیگر همخوانی دارند یا خیر؟ همین سؤال را در مورد نقشی که در این شرکت ایفا خواهید کرد بپرسید. البته در هر موقعیت شغلی ممکن است یک سری تناقضات یافت شود که لزوما نشأت گرفته از هیچ نظام ارزشی هم نیستند، اما باید دید آیا این احتمال وجود دارد که در آینده بین آنها پل زد؟ اگر چنین احتمالی را نمی بینید، در نظر داشته باشید که بعد از مدتی این شغل برای شما جانگداز و ملال آور خواهد شد.

3- هزینه فرصت هایی که از دست خواهید داد چیست؟

اگر از موقعیت فعلی خود راضی نیستید و پیشنهاد موجود را قبول کنید، مطمئنا احساس فراغت خاطر خواهید کرد و از اینکه فشار جست وجوی شغلی از دوش شما برداشته می شود آسوده خاطر خواهید بود. اما همیشه وقتی متعهد به سیر عملی خاصی می شویم، طبیعتا مجبوریم از برخی کارهای دیگر دست بکشیم. اگر شما علایقی را به عنوان پیشه خود دنبال می کنید، آیا می توانید در کنار این شغل به آنها هم بپردازید؟ اگر وظایفی خانوادگی دارید، آیا وقت کافی برای آنها خواهید داشت؟

این هزینه فرصت ها، همان اهداف دیگری هستند که برای شما اهمیت دارند. وقتی در گیرودار یافتن شغل هستید هدف اصلی شما این است که هرچه زودتر در جایی مشغول شوید و از مسائل دیگر غافل می مانید. اما همین که یک پیشنهاد را قبول می کنید و مشغول می شوید، بسیاری اهداف دیگر کم کم اهمیت می یابند. اگر شغل جدیدتان مانع از دستیابی به این اهداف بشود، تبدیل به آیه یأس خواهند شد و احساس درماندگی خواهید کرد. پس با دقت شرایط شغل مورد نظر را با شرایط زندگی خود مقایسه کنید و ببینید چقدر همخوانی دارند. با افرادی که شما را به خوبی می شناسند در این باره صحبت کنید و به کمک نظرات آنان، بده بستان هایی را که متحمل خواهید شد ارزیابی کنید. با اعضای خانواده خود نیز صحبت کنید تا اگر با تغییر زندگی حرفه ای خود مجبور به کنار گذاشتن بعضی وظایف شدید، برای پر کردن جای شما آماده باشند.

4- حرف دل تان چیست؟

طبق چندین نظریه که روان شناسان شناختی با موضوعیت «نظام دوگانه» مطرح کرده اند، همگی ما دارای دو نوع نظام فکری هستیم: یک نظام سنجیده که برای پرداختن به مسائل پیچیده استفاده می شود و یک نظام شهودی که در تصمیمات فوری عمل می کند. هر دو نظام به طور مشترک به تصمیمات و اعمال ما جهت می دهند.

شما در تصمیم گیری شغلی، بر مشخصه های شغل جدید تمرکز می کنید: وظایف و مسئولیت های آن، حقوق، رفت و آمد و جای پیشرفت. همگی این عوامل مهم هستند. اما همزمان با اینها، حسی غریضی نیز نسبت به تعاملاتی که تا به اینجا با شرکت داشته اید در شما وجود دارد که ممکن است مثبت یا منفی باشد. می توانید حس کنید که برخورد آنها صادقانه بوده یا خیر و اینکه قابل اعتماد هستند یا نه. باید این حس را هم جدی بگیرید.

شاید چیزی در افراد، سازمان یا موقعیت شغلی مذکور حس می کنید که موجب رنجش شما شده و دست کم در ابتدای امر قادر به توضیح آن نیستید. می توانید از وب سایت های استخدامی اطلاعاتی در خصوص شغل مذکور کسب کنید یا با کارکنان حاضر و سابق شرکت صحبت کنید و دلیل این رنجش خاطر را بیابید. برای قبول کردن یک موقعیت شغلی نه تنها باید جوانب منطقی تصمیم را سنجیده باشید، بلکه حس خوبی هم نسبت به شغل مذکور داشته باشید.