باخت- باخت

روز پنجشنبه هیات اجرایی كنفدراسیون فوتبال آسیا رأی كمیته مسابقات خود را مبنی بر تعلیق تمام بازی‌های باشگاهی ایران و عربستان تأیید كرد. هیات اجرایی AFC همچنین به این دو كشور تا 25 اسفند مهلت داده كه منازعه سیاسی – فوتبالی خود را حل كنند اگر چنین نشود، بازی‌های فوتبالی به كشوری سوم خواهد رفت. به زبان ساده AFC پیش رأی به نفع عربستان صادر كرده است و تنها با توجه به ملاحظاتی كه در آستانه انتخابات فیفا در 7 اسفند دارد، آن را به تعویق انداخته است.

 از ایران دبیركل فدراسیون فوتبال به این جلسه رفته و به گفته خودش با مستنداتی كه ارائه كرده رأی را به تعویق انداخته، ضمن اینكه پرونده ایران مفتوح است و فوتبال كشورمان می‌تواند به فیفا در این زمینه شكایت كند. این رأی اما منتقدان جدی داخلی را نیز به همراه داشت تا جایی كه بسیاری انفعال فدراسیون فوتبال را در عدم صدور رایی عادلانه كه همان عدم دخالت سیاست در فوتبال است، دلیلی براین رأی می‌دانستند. اما آیا رأی باید به نفع ایران صادر می‌شد و فدراسیون فوتبال در این زمینه كم كاری كرده است؟!

پاسخ فارغ از ایرانی بودن و ملیت؛ مثبت است. رأی باید به سود ایران اعلام می‌شد، همان‌طور كه درخواست اماراتی‌ها كه همسو با عربستانی‌ها بوده اند، در این جلسه رد شده است و AFC به امارات تاكید كرده كه باید در خاك كشورمان بازی كند. فدراسیون فوتبال اما در این زمینه از همه ابزارهای خود استفاده نكرد و به همین دلیل منفعل عمل كرده و در این كارزار باخته است. اما باخت دوم زمانی اتفاق افتاده كه مسئولان فدراسیون فوتبال ایران اعلام می‌كنند كه با درخواست خودمان رأی نهایی را عقب انداختیم.

از همان ابتدا كه مسئولان فدراسیون فوتبال عربستان اعلام كردند كه در خاك ایران بازی نمی‌كنیم تا روزی كه رأی صادر شد، هیچ پاسخ مشخص و شایسته‌ای از سوی مسئولان فدراسیون فوتبال به آنها داده نشد؛ افكار عمومی نتوانسته‌اند بفهمند كه بالاخره فوتبال ایران در قبال این مسائل چه خواهد كرد؟ در گفت‌وگو‌های اخیری كه ازسوی دبیركل فدراسیون یا رئیس فدراسیون نیز منتشر شده این نكته به نوعی مورد قبول واقع شده؛ كه درخواست عربستانی‌ها از AFC برای ورود به مناقشه با فوتبال ایران درخواست درستی بوده و بالاخره مسائل سیاسی و به آتش كشیدن سفارت عربستان در تهران و مشهد ذهن اعضای AFC را مخدوش كرده بود؟ یعنی با این پیش فرض درخواست عربستانی‌ها طبیعی است.

نكته دوم اما شبیه سازی جلسه كمیته مسابقات به مذاكرات هسته‌ای نیز امری جالب توجه است. این موضوع را می‌توان بارها در گفت‌وگوهای رسانه‌ای دبیرفدراسیون فوتبال دید. در واقع مسئولان فدراسیون فوتبال می‌خواهند اینگونه القا كنند، كاری كه ما كرده‌ایم، امری بزرگ است كه باید با سیاست برد – برد آن را پیش می‌بردیم. تقریباً همان استراتژی كه تیم مذاكره كننده ایرانی در مذاكرات هسته‌ای پی می‌گرفت.

از انتزاعی بودن این شبیه سازی و اینكه صحنه این كارزار متفاوت با آنچه در لوزان سوییس و وین بود كه بگذریم، نتیجه‌ای كه در دوحه قطر به وجود آمد رایی قطعی برای گرفتن میزبانی از ایران بود كه اجرای آن با توجه به نامزدی شیخ سلمان رئیس بحرینی AFC و هم پیمان عربستان در انتخابات فیفا كه در 7 اسفند برگزار می‌شود، به تعویق افتاده است. آنچه پیش روی ماست؛ شكست فوتبال ایران در كارزار دیپلماتیك با عربستان است. این نه نگاه بد‌بینانه كه ناشی از واقعیت‌های موجود در AFC، نهاد تصمیم‌گیر فوتبال آسیاست.

روزنامه نگاری ورزشی