بی افقی سیاسی

در نظر بگیرید سرمایه ایرانیان خارج از کشور حدود ٢هزار میلیارد دلار است اگر فقط 5درصد آن به داخل کشور بیاید یعنی ١۰۰میلیارد دلار وارد کشور شده است. اما برای ورود این سرمایه ها اول لازم است فضای کشور باثبات شود و ایرانیان خارج از کشور احساس ثبات و امنیت کنند تا سرمایه های شان را به داخل بیاورند. یعنی برای ورود سرمایه ایرانیان خارج نیز باید افق سیاسی کشور با ثبات و امن شود.

وقتی سرمایه گذار نمی داند که در سال آینده انتخابات ریاست جمهوری چگونه است؟ چه کسی کاندیدا می شود؟ چه کسی بیشترین شانس را برای ریاست جمهوری دارد و یا چه کسی تایید صلاحیت می شود؟ او چگونه سرمایه های خودش را از اکنون وارد چرخه تولید که مستلزم زمین گیر شدن چند ده ساله سرمایه هاست بکند؟ این درحالی است که تجربه نشان داده است هر فرد تازه ای که در انتخابات ایران برنده شود، خط مشی سیاسی کشور را کاملا تغییر خواهد داد و این به معنی عدم اطمینان و بی افقی آینده اقتصادی کشور است.

در آمریکا از سه سال قبل همه می دانند که کاندیداهای فلان حزب این دو نفر هستند و آن یکی حزب آن دو نفر و از یک سال قبل هم مشخص می شود که از هر حزب دقیقا چه کسی کاندیدا خواهد شد.  به طور کلی هم مشخص است که مواضع سیاسی و اقتصادی این حزب چیست و مواضع حزب بعدی چیست و می دانند که کاندیداها از مواضع احزاب شان تخطی نمی کنند. بنابراین فعال اقتصادی و سرمایه دار با یک افق روشنی از فضای سیاسی و اقتصادی کشور روبه روست که براساس آن می تواند برنامه ریزی وسرمایه گذاری کند.

اما متاسفانه چنین شرایطی در ایران وجود ندارد. من سرمایه گذارانی را می شناسم که الان سه سال است می خواهند به بازار وارد شوند ولی نگرانند. اول منتظر بودند ببینند که نتیجه انتخابات ریاست جمهوری چه می شود.

بعد که اختلافات داخلی در مورد توافق اتمی پیش آمد منتظر شدند ببینند آیا مذاکرات به توافق می انجامد یا نه. بعد گفتند ببینیم گویا عده ای در داخل مخالف برجام هستند صبر کنیم ببینیم چه می شود. بعد گفتند صبر کنیم ببینیم انتخابات مجلس چه می شود. اکنون نیز دوباره منتظر انتخابات ریاست جمهوری سال آینده هستند. آنچه سرمایه ها و اقتصاد ما را زمین گیر کرده است این عدم اطمینان ها و بی ثباتی ها و بی افقی های فضای سیاسی و اقتصادی ایران است.

ایجاد افق در اقتصاد فقط به عهده دولت نیست و در توان دولت هم نیست بلکه کل نظام سیاسی کشور باید عزم و قیام کند تا این امر صورت بگیرد و افق روشنی برای آینده کشور پدیدار شود. امروز اقتصاد کشور مشکل ریسک ندارد بلکه مشکل عدم اطمینان دارد، به طور مثال یک روز صبح سرمایه گذار ما بیدار می شود می بیند یک مصاحبه یک سخنرانی یک خطبه، کل فضای امیدهای اقتصادی را نقش بر آب کرده است.

سخنرانی محسن رنانی در نشست تخصصی اتاق ایران