به مناسبت 25 نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان / تهدید درآمد زنان با خشونت خانگی

دیروز، 25 نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت خانگی علیه زنان بود. هدف از سازماندهی یک روز در سطح جهانی به موضوع خشونت خانگی علیه زنان و همکاری جهانی برای مقابله با آن، دفاع از حقوق زنان و از همه مهم تر افزایش آگاهی عمومی و اطلاع از وضعیت زنان است.

براساس گزارش مرکز رسیدگی به قربانیان خشونت های خانگی و جنسی در آمریکا، به طور متوسط پلیس نیویورک هر دو دقیقه، یک گزارش خشونت خانگی دریافت می کند. قربانیان این مشکلات به طور متوسط 7.2 روز در سال بهره وری خود را از دست می دهند. مرکز کنترل و پیشگیری بیماری  ها نیز هزینه مراقبت های پزشکی و بهره وری از دست رفته از خشونت های خانگی در آمریکا را سالانه 8 میلیارد دلار برآورد کرده است.

موضوع ناراحت کننده این است که رایج ترین شکل خشونت فیزیکی که به زنان وارد می شود از سوی شریک زندگی آنها رخ می دهد. به طور متوسط، حداقل یک سوم زنان در سراسر دنیا در طول زندگی خود مورد ضرب و شتم، آزار جنسی یا به هر شکلی مورد اذیت و آزار قرار می گیرند. با توجه به داده های بانک جهانی، برای زنان 15 تا 44 سال، ترس از اینکه مورد تجاوز و خشونت خانگی قرار گیرند حتی از خطر ابتلا به سرطان، تصادفات جاده ای، جنگ و مالاریا هم بیشتر است.

براساس آماری که بانک جهانی ارائه  می دهد، از هر پنج زن در دنیا، یک نفر در طول عمر خود قربانی تجاوز می شود. همچنین در سال 2015، در اروپا از هر پنج زن، یک نفر قربانی خشونت فیزیکی شده است. فقط در فرانسه، در حومه  شهر ها و شهرستان ها، هر سه روز یک بار یک زن به دست همسر خود کشته می شود.

بنابراین الیزابت مورن، رئیس اتحادیه زنان اروپا می گوید: «باید درباره وضعیت زنان به یکدیگر آگاهی دهیم، باید به زنان و مردان، به پزشکان و بیماران، به کودکان و بزرگسالان،  به کارمندان و کارفرمایان اطلاع رسانی شود که مصادیق خشونت چه چیز هایی هستند، صحبت از آزادی و حقوق زنان در راستای اهداف روز جهانی مبارزه با خشونت خانگی علیه زنان ضروری و حیاتی است.»

براساس نظرسنجی آژانس اروپایی حقوق اساسی که سال گذشته روی 42 هزار زن انجام شد، از هر پنج زن در اروپا، یک نفر مورد خشونت جسمی و جنسی و نزدیک به یک نفر از هر دو نفر مورد خشونت روحی و روانی قرار گرفته اند. متوسط میزان خشونت خانگی در اروپا 22درصد است. از میان کشور های اروپایی، هلند، سوئد و رومانی کشور هایی هستند که زنان در آنها بیشتر در معرض خشونت خانگی قرار دارند.

در فرانسه، یک چهارم از زنان یا به عبارتی 26 درصد از زنان و بالاتر از متوسط اروپا، قربانی خشونت فیزیکی می شوند. در کشور های لیتوانی و دانمارک، با وجود اینکه از نظر تبعیض جنسیتی در وضعیت خوبی هستند، اما بدترین و بالاترین میزان خشونت خانگی را برابر با 32درصد دارند. یکی از عمده ترین دلایل نرخ بالای خشونت در کشور های شمال اروپا، اعتیاد به الکل است دلیل دیگر اینکه زنان نسبت به حقوق خود مطلع هستند و کمتر از صحبت و گزارش آن هراس دارند. اما در کشور های دیگر اروپایی زنان با پذیرش خشونت خانگی به عنوان بخشی از زندگی، بیشتر از آن رنج می برند.

بنابراین درمی یابیم که این ارقام، احتمالا با واقعیت فاصله دارند. زنان، اغلب به دلیل ترس از اتفاقی که افتاده کمتر صحبت می کنند، درحالی که برای مبارزه با خشونت خانگی در سطح جهانی، پذیرش خشونت خانگی باید به کمترین حد ممکن برسد. به همین منظور از نظر الیزابت مورن، لازم است که زنان نسبت به مصادیق خشونت و حقوق خود آگاه باشند.

او به عنوان رئیس اتحادیه زنان اروپا می گوید: «همه رفتار های خشونت آمیز و توهین آمیز مصداق خشونت هستند، به غیر  از خشونت های فیزیکی مثل ضرب و شتم، کشیدن مو، سوزاندن با سیگار، تهدید، خشونت اقتصادی مثل تحریم، جلوگیری از کار کردن و تحصیل، ممانعت از دیدار خانواده و فرزندان و... همه مصداق بارز خشونت علیه زنان هستند.» خشونت های خانگی علاوه بر مشکلات جسمی که به جای می گذارد، باعث به وجود آمدن بیماری های روانی از جمله افسردگی، اختلال در خواب، اضطراب و هراس نیز می شود. در سال 2014، 134 نفر بر اثر خشونت خانگی جان خود را در فرانسه از دست دادند.

خشونت اقتصادی یا کنترل اقتصادی نوعی دیگر از خشونت علیه زنان است که با هدف سوءاستفاده مالی، سلطه و سرکوب زنان شکل می گیرد. تصاحب دستمزد و درآمد زنان، تحریم های مالی و به کار گیری زنان در زمینه های مختلف به قصد سوءاستفاده از مصادیق خشونت های اقتصادی علیه زنان است.

بحران اقتصادی سال 2008 نیز به شدت روی زنان تأثیر گذاشته  است و وضعیت  آنها را بیش از پیش از نظر برابری دچار مشکل کرده و این قشر از نظر اقتصادی شکننده تر شده اند. زنان در محیط  های کار، بیشتر از مردان مورد تبعیض جنسیتی قرار می گیرند، دستمزد آنها در ازای ساعت کاری برابر و وظیفه یکسان هنوز از مردان پایین تر است.

تصویب قوانینی به نفع زنان

در آمریکا، مردم چند ایالت از جمله کانکتیکت (در شمال شرقی این کشور)، اورگن (غرب آمریکا)، ورمونت (شمال شرق آمریکا)، کالیفرنیا، ماساچوست و به تازگی آریزونا و واشنگتن به تصویب لایحه ای رأی دادند که طبق آن زنانی که مورد خشونت خانگی قرار می گیرند، می  توانند از مرخصی با حقوق بهره مند شوند.

الن براوو، مدیر شبکه ارزش های خانوادگی ایالت آریزونا، در مصاحبه با هافینگتون پست گفته است: «هنگامی که یک شخص در معرض خشونت خانگی قرار می گیرد، دقیقا زمانی است که بیشتر از همیشه به امنیت اقتصادی و اقدامی برای محافظت از خودش نیاز دارد.» شهردار نیویورک، بیل دو بلاسیو در مصاحبه با هافینگتون پست گفته است که این شهر به زودی به لیست موافقان خواهد پیوست.

شهردار نیویورک در یک کنفرانس مطبوعاتی دراین باره گفت: «هیچ زنی نباید میان امنیت خود و حقوق و دستمزد و به طور کلی امنیت شغلی اش یکی را انتخاب کند. باید به او اطمینان بدهیم که از شغل او محافظت خواهد شد و نه تنها می تواند طی مدت مرخصی از حقوق و دستمزد بهره مند شود، بلکه می تواند با خیال راحت به دادگاه برای رسیدگی به مشکل خود شکایت کند و همزمان تحت درمان قرار گیرد.»

این لایحه تحت عنوان «روزهای ایمن» به کارکنانی که قربانی خشونت های خانگی هستند این امکان را می دهد که در محل کار خود حضور نداشته باشند و در عین حال حقوق خود را برای پیگیری مراحل قانونی شکایت و درمان خود دریافت کنند و نگران از دست دادن شغل خود به خاطر غیبت طولانی نباشند.