حلقه مفقوده سودآور

سرمایه‌گذاری صنایع بازیافت از جمله مباحثی است که بارها و بارها در صفحه فرصت سرمایه‌گذاری به آن پرداخته شد. طی یک سال گذشته گزارش‌هایی در خصوص کلیت سرمایه‌گذاری در صنایع بازیافت، تولید برق از زباله، سرمایه‌گذاری در تولید کاغذ بازیافتی و خمیرکاغذ، بازیافت آهن‌قراضه وسرمایه‌گذاری در مدیریت پسماند شهری برای مخاطبان این صفحه ارائه شد. از 10 زیر بخشی که ولی‌الله غلامی، رئیس انجمن بازیافت ایران برای سرمایه‌گذاری مشخص کرد برخی حوزه‌ها معرفی شد.

یکی از زیر بخش‌های اولویت‌دار که جزو سودآورترین حوزه‌های این صنعت معرفی می‌شود بازیافت مواد پلیمری است که عموما تحت عنوان ضایعات پت (PET)  شناخته می‌شود. کاربرد‌های فراوان پت‌ها در بخش‌های مختلف تولیدی باعث شده تا توجه بیشتری نسبت به مدیریت و بازیافت این مواد شود. امروزه از این مواد در تهیه آلیاژ‌های همراه با پلیمر‌های دیگر، تهیه وسایل ورزشی، ابزار‌های باغبانی، کالاهای الکتریکی و الکترونیکی، خودروسازی، ساخت الیاف مصنوعی جهت تولید انواع کیسه‌خواب‌ها، فرش‌، پتو‌، عایق‌گذاری لباس و... اسفاده می‌شود.

همچنین در صنایع بسته‌بندی استفاده از این مواد بازیافتی کاربرد ویژه‌ای دارد. از این رو سرمایه‌گذاری در آن می‌تواند علاوه بر جنبه‌های سود‌آوری برای صاحبان سرمایه، اشتغال‌زایی مناسبی را در کشور ایجاد کند.در این گزارش بنا داریم جنبه‌های مختلف سرمایه‌گذاری در تو لید الیاف مصنوعی از ضایعات پت را بررسی کنیم که پیش رو دارید.

الزامات سرمایه‌گذاری و سودآوری

فرآیند کار به این صورت است که پسماند‌های پت پس از جمع‌آوری به محل کارخانه انتقال می‌یابد، در این مرحله پس از خرد شدن به وسیله آسیاب و تبدیل شدن به پولک‌های قابل تبدیل به گرانول، فرآیند شست‌وشو انجام می‌شود. گرانول‌های حاصل از این مرحله به‌عنوان مواد اولیه بسیاری از تولیدات لوازم خانگی، الیاف مصنوعی و... قابل استفاده است. در حال حاضر این ضایعات به‌صورت خام به کشور‌هایی نظیر ترکیه، چین و... صادر می‌شود.

در حال حاضر سرمایه‌گذاری در تبدیل این مواد اولیه بازیافتی به محصول نهایی قابلیت‌های بسیار مناسبی دارد و صاحبان سرمایه می‌توانند سرمایه‌های خود را در این بخش وارد کنند.  برای شروع سرمایه‌گذاری ابتدا باید به دنبال زمین برای اجرای طرح مورد نظر باشید. از آنجا که مکانیابی یکی از مهم‌ترین بخش‌های هر سرمایه‌گذاری به حساب می‌آید بنابراین جا نمایی طرح باید به‌گونه‌ای باشد که هم ورودی مورد نیاز مواد بازیافتی و پسماند‌های لازم تامین شود و هم به لحاظ هزینه‌های حمل‌و‌نقل صرفه اقتصادی داشته باشند.

برای سرمایه‌گذاری در این کار باید حدود 6‌هزار متر زمین در اختیار داشته باشید که حدود 1400 متر آن بنای مسقف برای سالن تولید و 400متر دیگر هم برای مجموعه اداری و نگهبانی و خدمات در نظر گرفته می‌شود. هزینه‌های خرید زمین بسته به منطقه‌ای که قصد سرمایه‌گذاری در آن را دارید متفاوت است لذا در خصوص این بخش سرمایه‌های متفاوتی می‌تواند مورد نیاز باشد.
 

علاوه بر این باید حدود 5‌میلیارد تومان سرمایه برای شروع کار در نظر بگیرید. حدود یک‌میلیارد تومان باید برای ساخت‌و‌ساز‌ها، محوطه‌سازی و تاسیسات مجموعه کنار بگذارید. از باقیمانده سرمایه تا یک‌میلیارد برای سرمایه در گردش کار اختصاص می‌یابد و مابقی سرمایه هم صرف تجهیز سالن تولید و خرید ماشین آلات و تجهیزات شامل دستگاه‌های خرد کن، اکسترودل و ریسندگی خواهد بود. برای گرفتن مجوز‌ هم باید سراغ وزارت صنعت، معدن، تجارت و سازمان‌های متبوع آن بروید.

فرآیند گرفتن مجوز‌ هم حدود شش ماه به طول می‌انجامد. چنین مجموعه‌ای با 40 نیروی کار قابل اداره است. در نهایت سود‌آوری حدود 30‌درصد دور از ذهن نیست. از الیاف تولید شده در این بخش می‌توان در تولید فرش ماشینی، پتو و... استفاده کرد.

بازار‌های مناسب منطقه‌ای و مصارف داخلی

میر قاسم میرزاده یکی از فعالان این بخش با اشاره به نیاز‌های داخلی در تولید الیاف مصنوعی و توجه به صنایع بازیافت در گفت‌وگو با «فرصت امروز» می‌گوید: در حال حاضر بازار‌های منطقه‌ای بسیار مناسبی برای تولیدات این بخش وجود دارد و به جز ترکیه که سرمایه‌گذاری خوبی در این زمینه انجام داده و در شرایط فعلی یکی از خریداران اصلی مواد خام بازیافتی در منطقه است سایر کشور‌های منطقه می‌تواند بازار هدف محصولات صادراتی این بخش چه به‌صورت الیاف مصنوعی و چه به‌صورت محصول نهایی از جمله فرش قرار گیرد. این امر از مهم‌ترین فرصت‌های موجود برای سرمایه‌گذاری در این صنعت است.

وی در ادامه از پتانسیل‌های موجود در بخش مواد اولیه در کشور می‌گوید و اضافه می‌کند: اگر مدیریت پسماند به نحو مناسبی صورت گیرد می‌تواند زمینه‌های تولید و اشتغال بیشتر در کشور فراهم شود و ارزش افزوده مناسبی را در بخش‌های مرتبط ایجاد کند.  میر‌زاده می‌گوید: مشکل اصلی سرمایه‌گذاران داخلی در ارزیابی، تحقیقات بازار و نیاز‌سنجی یک کسب‌و‌کار است و این موضوع نه تنها در این بخش بلکه در سایر فعالیت‌های اقتصادی هم مهم‌ترین تهدید سرمایه‌گذاری به حساب می‌آید و نتیجه این امر این است که امروز بیش از 50‌درصد واحد‌های تولیدی در شهرک‌های صنعتی به تعطیلی کشیده شده است.

توصیه‌های پایانی

میر‌زاده در توصیه به سرمایه‌گذاران می‌گوید: نخستین عاملی که باید در سرمایه‌گذاری مدنظر قرار گیرد نیاز‌سنجی است و وقتی نیاز برای تولید محصولی یا سرمایه‌گذاری در بخشی از اقتصاد وجود داشته باشد ادامه کار با مشکلات کمتری همراه خواهد بود. با توجه به نیازی که در حال حاضر در این صنعت وجود دارد سرمایه‌گذاران باید اولویت خود را در تکمیل چرخه تولید و صادرات محصولات نهایی قرار دهند.وی ادامه می‌دهد: سرمایه‌گذاری بدون مطالعه و تحقیق و بررسی مانند قدم زدن با چشم‌های بسته در خیابان شلوغ است.

بنابراین هر آن ممکن است خطری سرمایه‌گذاری شما را تهدید کند و این عامل همان موضوعی است که نیمه تعطیل بودن شهرک‌های صنعتی در کشور را رقم زده است. میر‌زاده در پایان با اشاره به فرصت‌های بی‌نظیر حضور در بازار‌های بین‌المللی و به‌ویژه بازار‌های منطقه‌ای می‌گوید: در شرایط فعلی یک تولید‌کننده باید برنامه‌ریزی خود را بر پایه تولید محصولی قرار دهد که کیفیت‌های لازم را برای رقابت در بازار‌های جهانی داشته باشد و برنامه‌ریزی برای احتساب سهمی از بازار داخلی یک اشتباه استراتژیک در سرمایه‌گذاری است.