زندگی ایده‌آل زنان هلند

در هلند که به کشور گل مشهور است، زنان ترجیح می‌دهند کار پاره وقت داشته باشند. آنها اگرچه اروپایی هستند اما دلشان کار تمام وقت نمی‌خواهد، آنها به‌طورکلی به چیزی جز حفظ کار پاره وقت خود فکر نمی‌کنند. در هلند برخلاف بسیاری از کشورهای دیگر اروپایی و آمریکا زنان چندان به اینکه کارشان خیلی زیاد باشد، فکر نمی‌کنند. برای آنها تعجب‌آور است که زنان دیگر در سایر نقاط دنیا پیوسته نگران کارشان هستند. برای آنها خیلی مهم نیست که پیشرفت چشمگیری در کارشان دارند یا نه. آنها نصف روز کار می‌کنند، ‌ساعت دو بعد ازظهر به دیدار دوستانشان در کافی شاپ می‌روند و برای همکاران مردشان که از صبح تا شب باید سر کار باشند، دل می‌سوزانند.

با این وجود هلند در میان پنج کشور برتر برای زندگی زنان است. اینجا کمتر از 10درصد زنان کار تمام وقت دارند. انگیزه‌های گوناگون برای جذب زنان به کارهای تمام وقت در این کشور بارها شکست خورده است. کمتر از 4درصد دلشان ساعت‌های کاری بیشتر یا مسئولیت‌های بالاتر در محیط کار می‌خواهد. بسیاری از آنها حتی وقتی پای مزایای بیشتر هم در میان باشد حاضر به افزایش مسئولیت و ساعت کاری خود نیستند. برخی از زنان هلندی انگیزه کار کردن خود را هزینه نگهداری از فرزندان می‌دانند. اما 62 درصد زنانی که کار پاره وقت دارند بچه کوچک ندارند. مادرهای هلندی به ندرت حاضر می‌شوند ساعت کاری شان را افزایش دهند، حتی اگر فرزندشان در خانه نباشد.

زنان هلندی می‌توانستند در مقایسه با سایر زنان جهان به‌شدت ترقی خواه بوده و از حق تصمیم برای باروری و نرخ مشارکت سیاسی برخوردار باشند، اما آنها اغلب مسئول تنها بخش کوچکی از درآمد خانواده هستند. این درآمد حتی به خانواده هم نمی‌رسد، چه برسد به اینکه بتواند برای زنان استقلال مالی همراه داشته باشد. فاصله حقوق دریافتی زنان و مردان هلندی از بسیاری از کشورهای دیگر سطح بالای اروپایی بیشتر است. اما به این دلیل خیلی از زن‌های کشور گل‌های رنگارنگ کار پاره وقت دارند، کار اصلاً به مبارزه برای برابری جنسیتی نمی‌رسد. در این کشور مردم بیشتر نگران حفظ موقعیت کاری پاره وقت خود هستند. در سال 2000 قانونی در هلند به تصویب رسیدکه طی آن زنان می‌توانستند از ساعت‌های کاری خود کم کنند بدون اینکه نگرانی از بابت واکنش نامناسب کارفرمایشان باشند. سر باز زدن زنان هلندی از داشتن ساعت‌های کاری بیشتر مدت‌هاست که اقتصاددانان را دچار سردرگمی کرده است.

کار به جایی رسیدکه حتی سازمان ملل تحقیقی را در این کشور انجام داد تا مطمئن شود اوضاع کاری در این کشور منطبق با معاهده حقوق زنان است یا خیر. یک مطالعه مقایسه‌ای در سال 2009 در مورد مقایسه ساعات کاری زنان هلندی با زنان سایر کشورهای اروپایی نشان داد که کار پاره وقت چندان مطلوب نیست اما در نهایت ثابت کرد که زنان هلندی نمی‌خواهند زمان بیشتری را به کار اختصاص دهند. در هلند همه از پاره وقت کار کردن خانم‌ها راضی هستند. هم خود خانم‌ها، هم همسرانشان و هم کارفرمایان.

کار زنان در ابتدای دوره مدرن

مسافران خارجی که در ابتدای دوره مدرن از هلند دیدن کردند، ‌تحت تأثیر نفوذ قابل توجه زنان هلندی در محیط‌های اجتماعی قرار گرفتند. طبق آنجه این مسافران دیده اند، کارفرمایان زن به‌صورت مستقل و با توانمندی بالا کسب‌وکارهای گوناگونی را چه به نام خود یا دیگری اداره می‌کردند. شواهدی وجود دارد که موفقیت اقتصادی هلند را به تلاش زنانش در بازار کار نسبت می‌دهد. دو فرضیه ضد هم در این باره وجود دارد. براساس فرضیه نخست، مشارکت زنان در هلند از حضور زنان در بازار کار در کشورهای همسایه کمتر است. رفاه اقتصادی و استاندارد بالای زندگی در این کشور می‌تواند ثابت‌کننده تصور عملی از خانواده ایده‌آل هلندی باشد. بسیاری از زنان در آن زمان می‌توانستند کار نکنند و این باعث شد که در اوایل قرن هفدهم میلادی کم‌کم از بازار کار بیرون بیایند. فرضیه دوم اما می‌گوید که مشارکت زنان در هلند از بسیاری کشورهای دیگر بیشتر است. استانداردهای جنسیتی در هلند چندان سختگیرانه نبوده، خانم‌ها پولی که حقشان بود را می‌گرفتند و در نتیجه مردم کشور به درآمد بالا و استاندارد زندگی ایده آل رسیدند. همه اینها به موفقیت اقتصادی در هلند انجامید.