نقش منابع طبیعی و آبخیزداری در اقتصاد مقاومتی

ازآنجایی‌که منابع طبیعی و آبخیزداری بستر حیات و توسعه بوده و از نظر تشکیلاتی - به سبب حاکمیتی بودن - موجب افزایش قدرت و استقلال یک کشور می‌شود، قطعا نقش آن در توسعه اقتصادی آن کشور چه در بخش‌های کشاورزی مانند زراعت، دامداری و دامپروری، استحصال موادموثره گیاهان دارویی و...، در بخش‌های صنعت و معدن و حتی گردشگری نیز بسیار تعیین‌کننده است.  

در اقتصاد مقاومتی تقویت بخش کشاورزی به‌معنی تقویت عناصر مورد نیاز آن یعنی آب و خاک است که در منابع طبیعی و آبخیزداری با اجرای صحیح و اصولی پروژه‌های آبخیزداری و مدیریت حوزه‌های آبخیز، علاوه‌بر حفظ اکوسیستم‌های موجود و کاهش خسارت‌های ناشی از سیلاب‌ها، آب مورد نیاز بخش کشاورزی (در این بحران بی‌آبی) به میزان قابل توجهی تامین می‌شود.  پروژه‌های حفظ و احیای خاک و سایر اقدامات بیابان‌زدایی باعث عدم هجوم ماسه‌های روان و حاصلخیزتر شدن خاک مزارع می‌شود که علاوه‌بر آن، درپی اجرای پروژه‌های احیا و صیانت از جنگل‌ها و مراتع، ضمن تلطیف شدن آب و هوای محیط‌زیست و رونق بخشیدن به صنعت گردشگری، بخش دامداری و دامپروری و... نیز تقویت می‌شود.

در بخش صنعت و معدن اگر بهره‌برداری علمی و بهینه از منابع طبیعی داشته و درمقابل با جدیت در جهت جبران خسارت‌ها و احیای این نعمت‌های بی‌بدیل الهی گام برداریم، قطعا این ذخایر ارزشمند برای استفاده نسل‌های پس از ما به یادگار خواهد ماند و صنعتی پویا و اقتصادی پایدار را رقم خواهد زد. پس به منظور تحقق بخش عمده‌ای از سیاست‌های اقتصاد مقاومتی هدف بایستی پایداری و توسعه منابع طبیعی و آبخیزداری باشد تا به‌تبع آن زیرساخت‌ها و توان اقتصادی کشور نیز افزایش یابد.

* مسئول روابط عمومی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری جنوب کرمان