توسعه معادن برنامه بلند مدت می خواهد

ایران از نظر ذخایر معدنی از مهم ترین کشورهای جهان است. رتبه بندی ایران از این منظر حائز اهمیت است. ما در بین 10 کشور اول جهان از نظر منابع و تنوع مواد معدنی قرار داریم. کشور ما از این موهبت الهی سرشار است، آنقدر که می توان به جایگزینی معدن به جای نفت فکر کرد و اینکه بار اصلی و اساسی اقتصاد را از روی دوش طلای سیاه به دوش معدن انداخت تا این بخش هم سهمش را در توسعه اقتصادی کشور ایفا کند.

معدن در سال 94، رکود سختی را پشت سر گذاشته است، در سال 95 وضعیت بهتری داشت و البته امیدواریم با توجه به برجام حال بهتری در سال 96 داشته باشد.

مسئله ای که در حال حاضر در بخش معدن از اهمیت بسزایی برخوردار است، بحث برنامه ریزی است. در مورد معدن نمی توان کلی گویی کرد یا با اتکا به برنامه های بلندمدت از این گفت که معدن به سهمی که شایسته آن است در اقتصاد ایران می رسد. مسئولان باید برای استفاده حداکثری از ظرفیت های بخش معدن در ایران با اتکای به برنامه ریزی های بلندمدت پیش بروند و تنها با اتکا به یک برنامه جامع و روشن است که معدن بالنده می شود.

آنچه باید در این برنامه به درستی مشخص شود، مسائل و به عبارت بهتر موانعی است که توسعه معادن را در ایران به تاخیر می اندازد و باید با کار کارشناسی آسیب های این مسیر را یافت و بر آن غلبه کرد.

به تحرک درآوردن بازار داخل و رونق ساخت وساز از عوامل مهمی است که باید برای بهبود وضعیت معدن به آن توجه ویژه کرد. در پنج سال گذشته، رکود مسکن باعث شده بسیاری از تولیدکنندگان محصولات معدنی به ویژه سیمان در ایران از استفاده از ظرفیت های فروش داخلی محروم بمانند.

یکی از مهم ترین راه هایی که دولت می تواند در این زمینه به بخش مسکن و ساخت و ساز کمک کند پرداخت وام های کم بهره به سازندگان مسکن است.

بیشترین سودی که دولت باید برای این وام ها در نظر بگیرد، بهره 4 تا 5 درصد است و پرداخت وام با بهره بالای 20 درصد کمکی به خروج بخش مسکن از رکود و رونق این بخش نمی کند. مشکل دوم، بی ثباتی کشورهای همسایه ایران به عنوان مهم ترین واردکنندگان سیمان است که در این زمینه نیازمند ورود به بازارهای جدید و تلاش برای بازارسازی در سطح جهانی هستیم تا بتوانیم به کشورهای بیشتری سیمان صادر کنیم.

عضو هیأت رییسه اتاق تهران