5 روش کلیدی برای برقراری ارتباط غیرکلامی

یکی از ملزومات جلسات ارائه، برقراری ارتباط شفاف و موثر است، حال فرقی نمی کند که مخاطبان تان هیات مدیره اجرایی، مدعوین کنفرانس و یا کلاسی پر از دانشجو باشد.

اطلاعات کلامی، حیاتی هستند، اما نحوه ارائه این اطلاعات در اینکه مخاطب تا چه حد آنها را به خاطر بیاورد، تعیین کننده است. براساس اکتشاف الن و باربارا پیز که از محققان عرصه ارتباطات هستند، 83درصد از ارتباطات از نوع غیرکلامی هستند، اما من می خواهم بدانم که تاثیر آن برروی میزان یادآوری مخاطب تا چه حد است.

من با همکاری چهار کلاس دانشگاهی همسان که متشکل از 80 دانشجو بودند، تحقیقی را صورت دادم. هر کلاس یک سخنران میهمان داشت که وظیفه ارائه را انجام می داد. دو نفر از این ارائه کنندگان از روش های ارتباطی غیرکلامی موثری استفاده کردند، این در حالی بود که دیگران ارتباط غیرکلامی ضعیفی داشتند.

قسمت جذاب این بود که این روش های ارتباطی بیشتر نقش آفرینی بودند تا آموزشی. تمام ارائه ها، کلمه به کلمه مشابه یکدیگر بودند. طول ارائه و فایل پاورپوینت دقیقا مشابه بود. تنها تفاوت موجود، چند تاکتیک ارتباط غیرکلامی بود.

ارتباط غیرکلامی شامل فاکتورهای متعددی است، به همین خاطر من فقط پنج فاکتور را مورد بررسی قرار داده ام:

مطلب مرتبط: زبانمان سخن می گوید یا بدنمان؟

1. ارتباط چشمی

سخنران غیرکلامی موفق در طول ارائه خویش با دانشجویان ارتباط چشمی برقرار کرد؛ سخنران غیرکلامی ضعیف به پاورپوینت نگاه می کرد و هر ازگاهی نگاهی به دانشجویان می انداخت.

2. نوسان صدا

سخنران غیرکلامی موفق در طول ارائه خویش الگوی آوایی خویش را تغییر می داد؛ سخنران غیرکلامی ضعیف محدوده آوایی ایستایی داشت.

3. موقعیت قرارگیری در کلاس

سخنران غیرکلامی موفق از یک کلیکر پاورپوینت استفاده کرده و در کلاس قدم می زد؛ سخنران غیرکلامی ضعیف پشت تریبون می ایستاد و برای نشان دادن صفحات مختلف پاورپوینت از ماوس کامپیوتر استفاده می کرد.

4. نمایه های چهره

سخنران غیرکلامی موفق از نمایه های هیجان انگیز چهره ای استفاده می کرد؛ سخنران غیرکلامی ضعیف نمایه ای نسبتا ثابت را حفظ می کرد.

5. حالت قرارگیری دست ها

سخنران غیرکلامی موفق در حالت های مختلف بدنی اش بارها کف دستانش را نشان می داد، سخنران غیرکلامی ضعیف دستانش را برروی تربون ثابت نگاه داشته بود. بعد از ارائه به تمامی دانشجویان پرسشنامه ای داده شد که سوالات مشابهی را پیرامون اطلاعات ارائه شده، مطرح نموده بود. کلاس هایی که ارتباط غیرکلامی موثر داشتند، در مقایسه با کلاس های دیگر، به طور میانگین 30درصد نمره بالاتری را از آن خود کردند.

دانشجویان بعد از جلسه ارائه، در مورد تجربه شان صحبت های جالبی داشتند:

کلاسی که ارتباط غیرکلامی موثر داشت:

• »اگر به نظر نمی رسید که به موضوع مورد صحبتش احاطه کامل دارد، در آن صورت من به او اعتماد نمی کردم و به حرف هایش گوش نمی دادم».

• «عموما زبان بدن ارائه کنندگان حاوی اطلاعات ارزشمندی پیرامون میزان احاطه آنان بر موضوع مورد صحبت شان است».

• «گاهی اوقات که ارائه کنندگان در حال صحبت کردن هستند، من علاقه ای که به توجه کردن ندارم چرا که خسته شده ام، اما این بار کاملا توجه کردم».

کلاسی که ارتباط غیرکلامی ضعیفی داشت:

• «او تصادفا یک سری چیزها را بیان می کرد. من دقیقا نفهمیدم که این اطلاعات را از کجا آورده است».

• «من به سادگی تمرکزم را از دست می دادم. به نیمه اول ارائه گوش دادم اما چیزی از نیمه دوم به خاطر ندارم».

• «موافقم، من قدری حواس پرت بودم. سعی کردم تا تمرکزم را برروی فایل پاورپوینت حفظ کنم اما آن هم بد بود».

بنابراین، دفعه بعدی که یک فایل پاورپوینت را برای یک مشتری را در یک کنفرانس ارائه می کنید، به خاطر داشته باشید که بیان بدن به اندازه بیان زبانی اهمیت دارد.