فروش الکترونیک آرتس (EA): معامله قرن در صنعت بازی های ویدئویی

اگر از طرفداران بازی های ویدئویی باشید، احتمالا اسم برند الکترونیک آرتس بارها و بارها به گوش تان خورده است. دوران کودکی بسیاری از ما با ترکیب پلی استیشن و بازی های فیفا (همان اف سی فعلی!) گره خورده است. با این حال شاید کمتر کسی فکر می کرد روزی این استودیو بازی سازی بدل به تیتر اول عرصه اقتصاد شود. ماجرا از این قرار است که صندوق سرمایه گذاری عمومی عربستان سعودی بخش قابل ملاحظه ای از سهام این استودیو را به ارزش 55 میلیارد دلار خریداری کرده است.

سوال کلیدی در اینجا دلایل اهمیت این معامله است. در نگاه نخست با فرایند عجیبی در اقتصاد رو به رو نیستیم. با این حال وقتی با لنز اقتصاد دیجیتال و ارزش بازار گیم به ماجرا نگاه کنیم، همه چیز متفاوت خواهد شد. در طول سال های اخیر بسیاری از کارشناس ها نسبت به رشد ریع ارزش صنعت گیم صحبت کرده بودند، اما اغلب اوقات این صنعت در تحلیل های کلان دست کم گرفته می شد. حالا با باز شدن پای یکی از بزرگترین صندوق های سرمایه گذاری و مبالغ هنگفت به این صنعت دیگر کسی درباره اهمیت و حجم این بازار شک و تردیدی ندارد.

صرف نظر از تاثیرات اقتصادی گسترده فروش استودیو EA، نگاهی به ترکیب خریداران آن نیز جالب است. اگرچه در این میان خریدار اصلی صندوق سرمایه گذاری عربستان است، اما شرکت سرمایه گذاری سیلور لیک (SilverLake) نیز نقش کوچکی در این میان دارد. بنابراین شرکت الکترونیک آرتس در عمل در دستان دو بنگاه سرمایه گذاری بزرگ قرار دارد. این یعنی پس از چهار دهه حضور در بازار بورس، یکی از استودیوهای نوستالژیک بازی سازی خصوصی خواهد شد.

مطلب مرتبط: موفق ترین برندهای عرصه صنعت بازی آنلاین

در این میان کنسرسیوم خریدار استودیو EA از همین ابتدا تکلیف وضعیت مدیریتی این کمپانی را مشخص کرده است. بر این اساس اندرو ویلسون حتی پس از نهایی شدن فروش این استودیو در مقام مدیرعامل باقی خواهد ماند. این امر بیانگر تلاش مالکان تازه برای حفظ روند موفق و رو به رشد این استودیو است. همین خبر کوتاه کافی بود تا همین ابتدای کار سهام EA نزدیک به 10 درصد رشد کند.

اگرچه فروش کمپانی EA خیلی سریع روی داد، اما ثبت نهایی آن مسئله ای زمان بر است. چرا که کنسرسیوم خریدار باید تاییدیه های قانونی و نظارتی در آمریکا، اروپا و چین را کسب کند. دلیل این امر شعبه و استودیوهای زیر مجموعه EA در چهارگوشه دنیاست. به طوری که عملا کشورهای مورد نظر از نظر قانونی حق نظارت بر فعالیت این استودیوها را دارند.

بی شک نظارت قانونی کشورهای مختلف بر روند خصوصی سازی استودیو EA به سنگی بزرگ تبدیل نخواهد شد. با این حال فرایند اداری آن احمالا تا اوایط سال 2026 طول می کشد. مسئله ای که به صاحبان جدید امکان تمرکز بر روی استراتژی های تازه و یافتن ایرادات فعالیت این شرکت در سال های اخیر را می دهد.

شاید مهم ترین چاشی که صاحبان تازه استودیو EA باید با آن رو به رو شوند، رشد فزاینده بازی های آنلاینی است که به طور رایگان عرضه می شوند. عناوینی مثل فورتنایت بدون اینکه در ابتدا پولی از گیمرها دریافت کند، صرفا با فروش درون برنامه ای از پس هزینه های خود برمی آیند. این مسئله ای است که در طول چند سال اخیر استودیوهای بزرگ بازی سازی را حسابی اذیت کرده است. بنابراین باید منتظر واکنش هیئت مدیره جدید EA در این رابطه بود.

نکته کلیدی دیگر در این میان آغاز یک جریان تازه در زمینه حضور شرکت های سرمایه گذاری بزرگ در صنعت گیم است. تا پیش از این بسیاری از بازی های موفق از دل یک سرمایه گذاری کوچک و تلاش بازی سازها بیرون می آمد. با این حال جریان کنونی بیانگر تغییری سریع و اجتناب ناپذیر در این حوزه است. به طوری که نه تنها روند ساخت بازی، بلکه شیوه عرضه یا حتی مدیریت آن نیز تغییر خواهد کرد.

مطلب مرتبط: تغییرات صنعت گیم و فرصت های کارآفرینی

پس از خرید یک استودیو بازی سازی معتبر، اصلا بعید نیست شرکت های سرمایه گذاری بزرگ به سوی تولید کنسول های گیمینگ مخصوص خودشان هم بروند. از آنجایی که احتمالا مایکروسافت دیگر سری ایکس باکس را توسعه نخواهد داد، جای خالی یک کنسول جدی برای رقابت با پلی استیشن حس می شود. این مسئله ای است که می تواند رقابت نفس گیری در صنعت گیم ایجاد کند؛ درست مثل بازی هایی که هر سال واقعی و رقابتی تر می شوند!