آماده سازی برای دوپاره شدن یک غول غذایی

کرافت هاینز در حالی مدیرعامل تازه معرفی کرده که خودش را برای یکی از بزرگ ترین تغییرات ساختاری اش آماده می کند: تقسیم شرکت به دو کسب وکار جدا. این تصمیم، فقط یک جابه جایی مدیریتی نیست؛ پیامش این است که شرکت های بزرگ غذایی برای بقا در برابر تغییر ذائقه مصرف کننده، رشد برندهای فروشگاه محور (Private Label) و فشار تورمی، مجبورند چابک تر شوند و تمرکز خود را از «حجم فروش» به «رشد هدفمند» منتقل کنند.

به گزارش آسوشیتدپرس، کرافت هاینز «استیو کاهی لین» (مدیرعامل سابق کلاگز) را به عنوان مدیرعامل جدید معرفی کرده که از اول ژانویه ۲۰۲۶ کار را شروع می کند. این شرکت پیش تر اعلام کرده در نیمه دوم سال ۲۰۲۶ به دو شرکت جدا تقسیم می شود؛ یکی با تمرکز بر برندهای رشد محور و بین المللی، و دیگری که بیشتر بر برندهای سنتی و بازار خواربار آمریکای شمالی تکیه دارد. کاهی لین تجربه مشابهی در مدیریت تغییرات بزرگ دارد؛ او در کلاگز نقش کلیدی در بازآرایی ساختار و شکل گیری شرکت های جدید ایفا کرده بود.

از زاویه بازار، این حرکت پاسخ به یک واقعیت است: مصرف کننده امروز کمتر از گذشته به غذاهای «فوق فرآوری شده» وفادار است و هم زمان دنبال گزینه های ساده تر، سالم تر یا ارزان تر می گردد. در چنین فضایی، شرکت های بزرگ برای رقابت دو راه دارند: یا روی نوآوری های محصول و بازاریابی سرمایه گذاری کنند، یا با تقسیم ساختار، هزینه ها و تصمیم گیری را بهینه کنند. دوپاره شدن، معمولاً به این معناست که هر بخش با KPIهای مشخص تری اداره می شود؛ یکی روی رشد و توسعه بین المللی و دیگری روی بهره وری، حاشیه سود و مدیریت برندهای قدیمی تر.

تحلیل کوتاه: برای مدیران کسب وکار، این خبر یک درس کاربردی دارد: وقتی سبد برندها خیلی بزرگ و ناهمگون می شود، «تمرکز» به مزیت تبدیل می شود. برای کارآفرینان هم پیام روشن است: هر زمان مصرف کننده از برندهای بزرگ فاصله می گیرد، فضا برای برندهای کوچک تر و چابک تر باز می شود—به خصوص اگر بتوانند ارزش پیشنهادی واضح (سلامت، قیمت، تجربه، یا داستان برند) ارائه دهند. تقسیم های بزرگ، معمولاً هم زمان فرصت برای استارتاپ های غذایی، بسته بندی، لجستیک و تحلیل داده های مصرف ایجاد می کند؛ چون شرکت های جدید برای بهینه سازی و رشد به شریک های بیرونی بیشتری نیاز دارند.