در شرکت های مصرفی بزرگ، فروش دارایی همیشه به معنای عقب نشینی نیست؛ گاهی یک حرکت حساب شده برای آزاد کردن سرمایه، کاهش بدهی و تمرکز روی بازارهای با بازده بالاتر است. در دوره ای که نرخ بهره بالا بوده و سرمایه گذارها روی نظم مالی حساس تر شده اند، شرکت ها بیشتر به سمت «پرتفوی تراشی» می روند: می فروشند تا قوی تر شوند، نه اینکه صرفاً کوچک تر شوند.
به گزارش بیانیه رسمی دیجئو، این شرکت برای فروش ۶۵٪ سهم خود در East African Breweries (EABL) و همچنین سهم خود در کسب وکار نوشیدنی های الکلی کنیا (UDVK) به گروه ژاپنی Asahi به توافق رسیده است. دیجئو این واگذاری را در راستای استراتژی «واگذاری های انتخابی دارایی های غیرهسته ای» و تقویت ترازنامه و مسیر کاهش اهرم مالی توصیف کرده است.

این تصمیم برای بازارهای نوظهور هم پیام دارد. شرق آفریقا بازاری با رشد جمعیت و تقاضای مصرفی است، اما رقابت، ریسک ارزی و هزینه های توزیع می تواند حاشیه سود را تحت فشار بگذارد. برای خریدار، این معامله فرصت دسترسی به شبکه توزیع و برندهای جاافتاده است؛ برای فروشنده، فرصت تمرکز روی جاهایی است که بازده سرمایه قابل پیش بینی تر است.
تحلیل کوتاه: برای مدیران، نکته طلایی اینجاست: استراتژی پرتفوی یعنی گاهی «نه گفتن» به رشد ظاهری در یک منطقه، تا بتوانید رشد پایدارتر در جای دیگر بسازید. برای کارآفرین های محلی هم این نوع واگذاری ها معمولاً فرصت ایجاد می کند: تغییر مالکیت یعنی بازنگری قراردادها، پیمانکارها، سیستم های فناوری و زنجیره تأمین—و اینجا دقیقاً جایی است که تامین کنندگان چابک می توانند وارد شوند.