تلاش دولت ها برای برقراری امنیت گردشگری

امنیت و گردشگری دو مقوله وابسته به یكدیگر و در ارتباط تنگاتنگ در مناسبات داخلی و خارجی هستند. امنیت و گردشگری در تعامل دوجانبه هم می توانند تأثیر افزایشی بر هم داشته باشند و هم تأثیر كاهشی؛ به این معنا كه افزایش  (یا كاهش) امنیت، باعث رونق  (یا ركود) گردشگری خواهد شد و بالعكس، بنابراین گردشگری ارتباط مستقیم با مقوله امنیت دارد. ایجاد امنیت، تسهیلات و ارائه امكانات رفاهی و خدماتی لازم به گردشگران از جمله وظایف اصلی دولت ها نسبت به جریان گردشگری است.

گردشگری بزرگ ترین و پررونق ترین صنعت جهان است. جهانگردی یك قدرت اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بزرگ و البته پدیده ای بسیار سیاسی است. در توسعه گردشگری عوامل متعددی تأثیرگذار هستند كه امنیت شاخص ترین عامل گسترش گردشگری است. همگام با گسترش این صنعت در برهه كنونی ارتباط ارگانیك این صنعت با مؤلفه هایی چون امنیت داخلی و ملی، صنایع حمل و نقل، خدمات، رسانه های جامعه، آموزش و پرورش و... وارد فاز جدیدی شده است. 

توسعه صنعت گردشگری در هر كشور نشان از ثبات امنیت ملی در آن كشور است و نیز زمانی گردشگری در كشور رونق می یابد كه توجه دولت آن برای تأمین امنیت گردشگران بیشتر شده باشد.

مقاصد گردشگری در تمام نقاط مختلف یك كشور پراكنده است، در صورتی كه امنیت در این مناطق تأمین شود، ضریب امنیت ملی آن كشور نیز افزایش می یابد و علاوه بر این ورود گردشگران خارجی به یك كشور نه تنها موجب تهدید امنیت ملی نمی شود بلكه به تحكیم آن نیز كمك می كند. امنیت و گردشگری، پارامترهای یک معادله هستند که نسبتی مستقیم با هم دارند.

در واقع همانطور که یکی از عوامل مهم توسعه گردشگری وجود امنیت است، رونق گردشگری در یک منطقه و تردد گردشگران در یک مقصد، موجب به وجود آمدن امنیت می شود. البته نباید فراموش کرد این قضیه همیشه هم صادق نیست، چرا که در برخی مواقع، وجود پدیده گردشگری و رفت و آمد گردشگران باعث ناامنی شده است. با این وجود، صنعت گردشگری و مقوله امنیت ارتباط تنگاتنگی با هم دارند.

در این مورد هم باید دانست و اعتقاد داشت که ملاک امنیت در گردشگری، احساس امنیت توسط گردشگران است. از طرفی این مسئله بسیار حائز اهمیت است که بدانیم امنیت را در چه مقوله هایی باید به وجود بیاوریم. موفقیت و رشد پایدار گردشگری در گرو عملکرد مناسب چرخه گردشگری و عناصر متعددی است که روی هم رفته سیستم گردشگری را تشکیل می دهند.

این مولفه ها هر یک در سیستم مذکور اهمیت خاصی داشته و با سایر مؤلفه ها ارتباط تنگاتنگی دارند. یکی از مهم ترین این فاکتورها که رونق و توسعه گردشگری در گرو آن است، «امنیت گردشگران و مقصدهای گردشگری» است.

امروزه دستاوردهای دانش و تكنولوژی، بحران امنیت را چنان گسترش داده كه ضرورتاً ذهن بشر بیش از گذشته در جهت شناخت وضعیت حال و آینده مهیا شده است و از جمله برنامه توسعه ملل متحد (undp) محور توسعه را در سال ۱۹۹۴ بر انسان متكی ساخته و لزوم انتقال از  «امنیت هسته ای» به  «امنیت انسانی» را مورد توجه قرار داده است و صاحب نظران نیز انسان متفكر و مستعد برای نوآوری را به عنوان باارزش ترین سرمایه جوامع انسانی شناسایی و معرفی می کنند، ضمن آنكه بر روابط بین آزادی، امنیت و توسعه، نظریات اندیشمندان چون لاك و جان استوارت میل را به خاطر می آورد كه باید محدوده معینی برای حداقل از آزادی شخصی وجود داشته باشد كه به هیچ قیمتی مورد تجاوز و تعرض دیگران قرار نگیرد و این محدوده معین همان حداقل امنیتی است كه انسان بر مبنا و بستر آن، زمینه ها و الزامات ارائه تفكرات خلاق خود را پایه گذاری می كند.

امنیت در حالت عمومی در برگیرنده امنیت جانی و مالی مسافران و گردشگران است که از وظایف اولیه و اساسی دولت ها محسوب می شود. دولت ها موظف هستند که امنیت گردشگران بین المللی را که وارد مرزهای یک کشور می شوند تأمین کنند و برای این کار از هیچ تلاشی دریغ نورزند.

به همین علت و با نزدیک شدن تعطیلات سال نو میلادی، دولت ها در پی آن هستند که با اقدامات مختلف امنیت گردشگری را افزایش دهند. به عنوان مثال دولت فرانسه از اختصاص 15 میلیون یورو برای بالابردن امنیت مکان های توریستی این کشور خبرداد.

در پی حملات تروریستی داعش در فرانسه، گردشگران تمایل کمتری برای سفر به این نقطه پیدا کردند و به همین منظور فرانسوی ها می خواهند با افزایش امنیت در سطح شهرها، بار دیگر توجه گردشگران را به خود جلب کنند. از جمله این فعالیت ها می توان به تجهیز دوربین های امنیتی، افزایش تعداد گشت های پلیس نزدیک مکان های پربازدید و رسیدگی بیشتر به ناوگان حمل و نقل عمومی اشاره کرد.

در ترکیه نیز باتوجه به نابسامانی های اخیر این کشور، به تازگی اقدام عجیبی صورت گرفته؛ آنها برای جلب توجه توریست ها یک هواپیمای آ300 شرکت ایرباس را در ساحل کوشاداسی غرق کردند. در کشور استرالیا از وال های کوهان دار برای جلب توجه توریست ها در ساحل منلی در سیدنی استفاده شده است. این پنج وال کوهان دار که گفته می شود وال های نر جوان بوده اند برای جلب توجه در مقابل چشمان توریست ها جنگیدند.

مطابق بررسی ها درحال حاضر سوییس امن ترین کشور جهان است. جرم و جنایت در این کشور وجود ندارد. حتی اگر جرائمی هم در ادارات پلیس سوییس به ثبت رسند، همگی توسط خارجی هایی که به این کشور آمده اند، به انجام رسیده است. مردم این کشور همواره در صلح و آرامش زندگی می کنند. نظام امنیتی و نیروی پلیس سوییس بسیار قدرتمند است.

در سوییس، به ازای هر 100هزار شهروند، ۲۱۶ افسر پلیس وجود دارد. میزان بسیار پایین وقوع جرم و امنیت بالای سوییس، این کشور را به مکانی ایده آل برای گذران تعطیلات تبدیل می کند. پس از آن سنگاپور امن ترین کشور آسیا و دومین کشور امن جهان محسوب می شود. نرخ وقوع قتل در این کشور زیبا، تنها ۰,۳ نفر به ازای 100هزار نفر است.

میزان وقوع جرائمی مانند دزدی و سرقت نیز در سنگاپور نزدیک به صفر است. این موضوع به دلیل نظم و قانون سفت و سختی است که بر این کشور حاکم است. پلیس این کشور قادر است تمامی جرائم ریز و درشت آن را کنترل کند. از آنجایی که حکم اعدام در قانون سنگاپور وجود دارد، مردم از ارتکاب جرائم سنگین هراس دارند. در این بین رتبه سوم امن ترین کشور نیز به هنگ کنگ تعلق دارد.