تلاش زنان برای رسیدن به درآمدهای مردانه در ورزش

یک گزارش تازه نشان می دهد شکاف جنسیتی عمیقی در میزان پرداختی به ورزشکاران زن و مرد در دنیا وجود دارد. براساس این گزارش در صنعت میلیارد دلاری ورزش اکنون مردان با فاصله زیاد نسبت به زنان از نظر میزان درآمد قرار دارند.

گزارش سال 2016 «توازن جنسیتی در ورزش جهان» یک گزارش به روزشده از گزارشی در سال 2014 است.

این گزارش را یک سازمان حمایت از زنان در بریتانیا و استرالیا با عنوان«Women on Boards» قبل از المپیک ریو منتشر کرد. در گزارش تازه بیش از 300 نفر مورد بررسی قرار گرفته اند. براساس این گزارش فاصله پرداختی ها به زنان و مردان در رشته های بسکتبال، گلف و فوتبال قابل توجه است.

بر این  اساس در رشته هایی چون دوچرخه سواری و کریکت اوضاع بهتر و شکاف کمتر شده است. در دوومیدانی و تنیس نیز دستمزد زنان و مردان برابر اعلام شده است.

هرچند در برخی رشته ها فاصله پرداختی کم و در برخی تقریبا برابر است، اما طبق آنچه در این گزارش آمده هنوز راه زیادی تا از بین رفتن این شکاف پرداختی وجود دارد.

کلایر براوند، مدیر اجرایی سازمان Women on Boards  در بیانیه ای اظهار کرد که این اختلاف بازتاب دهنده این تعصب همیشگی است که ورزش بانوان نه به اندازه نوع مردانه اش فیزیکی است و نه تماشاگر دارد. او گفت که بعضی ها شکاف جنسیتی درآمدها را در ورزش که ماهیت آن روزبه روز بیشتر تجاری می شود، اجتناب ناپذیر می دانند.

اما به گفته این بانوی فعال، این فاصله ها می تواند کاهش پیدا کند. برای مثال فدراسیون نت بال استرالیا اعلام کرده که حداقل دستمزد دختران این رشته به بیش از 27 هزار و 375 دلار برای هر بازیکن افزایش یافته است. این یعنی دو برابر میزان درآمد پیشین آنها که 13 هزار و 250 دلار بود. افزایش درآمد ورزشکاران زن در این رشته که شبیه بسکتبال است، به کمک قرارداد اسپانسرشیپ این فدراسیون با یک شرکت تجاری امکان پذیر شد.

محققان همچنین نشانه های مثبتی در برخی ورزش ها یافته اند که نشان از تلاش زنان برای از میان برداشتن شکاف درآمدی دارد. زنان کریکت باز حرفه ای در استرالیا، انگلیس، ولز و ایرلند پیشنهادهایی برای بستن قراردادهای مرکزی دریافت کرده اند؛ قراردادهایی که به آنها اجازه می دهد قراردادهای حرفه ای برای کل سال ببندند.

براوند گفت که مدت زمان کوتاه تر برخی ورزش ها باعث شده مخاطبان بیشتری جذب ورزش زنان شده و پوشش تلویزیونی برای رقابت زنان هم بیشتر شود، بنابراین احتمال جذب اسپانسرهای بیشتر به این سمت قوت گرفته است.

هرچند خبرهای امیدوارکننده ای دراین باره می رسد، اما پیشرفت فوتبال زنان از نظر نزدیک کردن درآمد به مردان کم است و کار به کندی پیش می رود. به گفته خانم براوند، برای فوتبال زنان تبلیغات خوبی صورت نمی گیرد، به همین دلیل با مشکل مواجه است.

او گفت: «بدنه اصلی فوتبال چندان بهایی به زنان نمی دهد و حضور آنها در موقعیت های بالای نهادهای تصمیم گیر در جهان فوتبال کمرنگ است.»

به گفته او، انگلیس هم از قاعده اصلی جهان فوتبال یعنی کمرنگ بودن حضور زنان در پست های تصمیم ساز مستثنی نیست. در جایی مثل استرالیا اما وضع بهتر است چون سه زن در رده های بالای مدیریتی نهاد تصمیم گیر حضور دارند.

حضور کم فروغ زنان در پست های مدیریتی به فوتبال محدود نمی شود و در ورزش های گوناگون خود را نشان می دهد. در گزارش «توازن جنسیتی در ورزش جهان» اشاره شده که کمتر از 30 درصد پست های مدیریتی در ورزش جهان به خانم ها می رسد. در میان 28 فدراسیون بین المللی ورزشی، زنان تنها 18 درصد پست های رده بالا را تشکیل می دهند.

در کمیته های ملی المپیک این عدد حتی از فدراسیون ها هم کمتر است و تنها 6/16 از مسئولان المپیکی کشورهای گوناگون زن هستند.  با این شرایط وجود شکاف جنسیتی میان درآمدهای ورزشکاران زن و مرد چندان تعجب آور نیست. تلاش زنان برای از بین بردن این شکاف زیاد است، اما به نظر می رسد گام نخست این همسان سازی پررنگ تر شدن حضور زنان در پست های مدیریتی است.