جهانی کردن شرکت های ایرانی

برای جهانی کردن یک محصول یا یک برند صرفا به حضور سخت افزاری آن محصول نیازی نیست چه بسا بتوان با ابزارهای نرم افزاری نیز همچون سایر کشورها به اهداف بزرگ تجاری در جهان نیز رسید.

از این رو برای جهانی کردن برخی محصولات یا کالاها لازم است تا به برخی مسائل و زیرساخت های داخل بنگاه توجه داشت و نسبت به تامین برخی نیازها نظیر افزایش توان تولید تا تجهیز خط تولیدات یا دانش روزی که باید نیروی کار بدان تجهیز شود توجه کرد یا پرداختن به تجهیز مواد اولیه از جمله موارد انتخابی است که باید برای جهانی کردن محصولات به آن بپردازیم.

باید یادآور شد که بسیاری ازکشورهای معتبر جهان برای ارائه محصولات خود در دنیا علاوه برکارهای مطالعاتی و پژوهشی از حمایت سازما ن های دولتی نیز برخوردارند؛ به عبارتی وزارتخانه های متولی نظیر وزارت صنعت، معدن و تجارت وجود دارند که با جمع آوری اطلاعات لازم از سایر فعالیت های سازمان های مرتبط تا اطلاعاتی پیرامون توان تولید یا ابزارهای لازم برای افزایش توان تولید تمام اطلاعات را جمع آوری می کنند و با دراختیارگذاشتن آن به افرادی که درصدد تهیه این اطلاعات هستند به آنان در افزودن توان تولید کمک کرده و به حضور آنان در بازارهای برون مرزی و رقابتی کمک می کنند اما آیا از این قبیل اتاق فکر ها یا مرکز آمار در سازمان های دولتی ما خبری هست؟

درخصوص شرایط موجود در ایران نیز باوجود تمام تمایلی که کشور برای حضور در بازارهای بین المللی دارد باید این محصولات به تکنولوژی های روز برابر دسترسی داشته باشد اما از آنجایی که این تجهیزات مورد نیاز به روز نیست و از سوی دیگر از نظر سرعت در تولید که قیمت را پایین خواهد آورد و از نظرکیفیت تولید که می تواند منجر به فراهم شدن بازار برای آن شود عقب هستیم و در سال های اخیر به دلیل مشکلاتی که دامنگیر بنگاه های مولد شده و کارهای اساسی انجام نشده است نمی توان به راحتی از جهانی شدن سخن گفت.

بنابراین باید برای ارائه یک محصول خوب در بازارهای بین المللی به چند پارامتر نظیر کیفیت بالای تولید در کنار قیمت تمام شده مناسب توجه داشت چه بسا یک محصول در تولید وکیفیت تولید عالی باشد اما از نظر قیمت، توانایی رقابت با کالای خارجی یا کالای مشابه رقبا را نداشته باشد بنابراین در ادامه باید به برخی مسائلی که به قیمت های داخلی و خارجی مربوط می شود توجه داشت؛پارامترهایی نظیر:

1- خط تولید که باید متناسب با این محصول ازسرعت و کیفیت مناسب برخوردار باشد.

2- نیروی کارآمد.

3- بهره وری بالای آن.

به عبارتی باید از نیروی کار و تجهیزات به نحو مطلوب برای ایجاد محصول باکیفیت بالا استفاده کرد تا ضایعات کمتری داشته باشد. هزینه تولید کاهش یابد تا کالا یا محصول در بازارهای رقابتی از شانس حضور بیشتری برخوردار باشد.

در ادامه باید به برخی نکاتی که به بیرون بنگاه مربوط می شود نیز توجه داشت مثل حمایت هایی که لازم است از سوی ناوگان های صادراتی انجام شود حمایت هایی نظیر معافیت های مالیاتی تا تامین نقدینگی بنگاه یا پاداش هایی که می توان برای بنگاه های موفق یا واحد های صادراتی موفق در نظر داشت.

باید یادآور شد در برند کردن و صادرات برخی محصولات و برندهای ایرانی در گذشته ما به مراتب موفق تر از امروز عمل می کردیم مثلا در مناطق حاشیه ای خلیج فارس کالاهای تولید شده ایرانی با همان نام و برند ایرانی تولید و صادر می شد و از جایگاه خوبی نیز برخوردار بود اما در ادامه به دلیل برخی سیاست های ضد ارزشی، توان تولید کاهش یافت و سیاست ها نیز به سمت واردات پیش رفت بنابراین ایران از جایگاه صادراتی و تولیدات کالاهای صادراتی فاصله گرفت. بعدها نیز به مرور زمان مسائل سیاسی در اقتصاد ادغام شد و شانس رقابتی در بازارهای جهانی را به تدریج خودمان کم کردیم.

باید اضافه کرد در شرایط فعلی باوجود فعالیت چشمگیر برخی برندهای غذایی نظیر پسته، زعفران، کالاهای نساجی تا لوازم خانگی که توانسته اند در بازارهای جهانی موقعیت های تجاری و تولیدی خوب خودشان را حفظ کنند، صرفا اتکا به همین موارد کافی نیست از این رو عنوان می کنم برای آنکه بتوانیم در برند کردن برخی محصولات موفق عمل کنیم و اگردرصدد جهانی کردن شرکت ها و تولیدات آنان هستیم، لازم است بنگاه های ما به دانش روز تجهیز شوند و دولت نیز سیاست های حمایتی خودش را اعمال کند. این نباشد که تا وقتی که هزینه و قیمت فروش نفت کاهش یافت تولید و صادرکنندگان حمایت شوند و در نهایت با افزایش قیمت فروش نفت همان حمایت ها نیز فراموش شود.

رئیس اتاق بازرگانی ایران و ایتالیا