سرمایه‌گذاری روی قلب دوم بدن

پا، عضو مهمی از بدن انسان که با عنوان قلب دوم از آن یاد می‌کنند نیاز به یک پوشش روزانه دارد و این پوشش چیزی نیست به جز یک کفش راحت و سالم که در طول روز ممکن است ساعت‌ها همراه شما باشد.از اهمیت و توجه به کفش همین بس که عنوان قلب دوم را بر آن نهاده‌اند و همه پزشکان معتقدند که استفاده از کفش‌های نامناسب سبب ایجاد فشار نابجا به نواحی پا، زانو، کمر و حتی گردن می‌شود که در درازمدت مشکلات بسیاری را برای فرد به وجود خواهد آورد. از این رو اغلب اهمیت پوشیدن یک کفش مناسب بر کسی پوشیده نیست و حتی در مواقعی برخی افراد از طریق پوشیدن مستمر انواع کفش‌های طبی برخی مشکلات مفصلی و صافی کف پای خود را برطرف می‌کنند.

ایران به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین کشورهای تولیدکننده انواع کفش و پای‌‌پوش به شمار می‌آید. انواع کفش‌های چرم ایرانی نه تنها در داخل کشور بلکه در بازارهای جهانی هم شهرت خوبی دارند اما نزدیک به یک دهه است که صنعت کفش ایران رو به افول گذاشته و انواع کفش‌های ترک و چینی بازار پرمصرف ایران را پر کرده‌اند. فعالیت تولید انواع کفش‌های دولتی مانند ملی، بلا و وین تقریبا به صفر رسیده و سهم خود را به بخش خصوصی داده‌اند و این بخش هم آنچنان که باید و شاید از این فرصت بهره‌گیری نکرده و بازار پرمصرف خود را به دست چینی‌ها واگذار کرده است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که سالانه حدود 150میلیون کفش در کشور تولید و بیش از دو برابر این مقدار به کشور وارد می‌شود، ‌این در حالی است که ظرفیت‌های بسیاری در زمینه تولید انواع کفش در کشور به خوبی وجود دارد. در گزارش امروز به سراغ علی لشگری، عضو هیات نمایندگان اتاق ایران و رئیس هیات‌مدیره جامعه متخصصان کفش ایران رفته‌ایم تا علاوه بر بررسی وضعیت کنونی صنعت کفش، چرایی مشکلات و تهدیدهای این بخش را پاسخ بگیریم و چگونگی حضور در این بازار را بررسی کنیم.

سرمایه‌گذاری‌های مشترک ایران و اروپا

علی لشگری دلایل متعددی را در به وجود آمدن وضعیت کنونی بازار کفش مطرح می‌کند که یکی از این دلایل به‌روز نبودن صنعت تولیدی کفش در ایران است. وی معتقد است: برای بالا بردن کیفیت کفش ایرانی و به‌روز کردن صنایع و ماشین‌آلات این بخش نیاز است تا با علوم روز دنیا پیش برویم و به منظور توسعه یافتن این صنعت در تلاشیم تا با برخی کشورهای اروپایی و ترکیه همکاری‌های مشترکی داشته باشیم.

وی می‌افزاید: برای این منظور تفاهم‌نامه‌هایی بین اتحادیه صادرکنندگان چرم آذربایجان شرقی با کشورهای اروپایی در حوزه انتقال دانش و تکنولوژی منعقد شده است و در تلاشیم تا این‌گونه سرمایه‌گذاری‌ها به مرحله اجرایی برسد و صنعت کفش ایران را زنده کند.

این کارشناس و فعال بازار همچنین تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران را یکی از مشکلات این بخش مطرح کرده و می‌گوید: صنعت کفش ایران از رقابت‌های جهانی به دلیل تحریم‌ها فاصله زیادی گرفت و انواع ماشین‌آلات 40ساله این صنعت توان رقابت با تکنولوژی‌های روز دنیا و طرح‌های نوین را نداشت، اما در آینده لغو تحریم‌ها موجب سرمایه‌گذاری‌های هرچه بیشتر در این عرصه و همچنین واردات علوم و تکنولوژی‌های روز و صادرات هرچه بهتر محصول ایرانی به بازارهای جهانی خواهد شد. لشگری آینده صنعت کفش ایران را روشن می‌بیند و معتقد است: کفش ایرانی به دلیل قابلیت‌هایی که دارد به علاوه وجود متخصصان کارکشته و ظرفیت‌های بی‌نظیر نیازمند مولفه‌هایی برای روزآمد شدن است تا آینده‌ای روشن برای خود بسازد.

مزیت‌های صنعت کفش در ایران

علی لشگری، در خصوص مزیت‌هایی که صنعت کفش می‌تواند برای تولیدکننده داشته باشد، می‌گوید:بزرگ‌ترین مزیت صنعت کفش در کشور بازار مصرفی آن است، در واقع ایرانی‌ها به کفش خود اهمیت زیادی می‌دهند و ایران دومین کشور مصرف‌کننده کفش در خاورمیانه است و همین مصرف بالا می‌تواند بهترین مزیت برای تولیدکننده قلمداد شود.

همچنین وجود انواع چرم مصنوعی و طبیعی در کشور و سایر مواد اولیه مانند زیره‌های کفش که توسط کارخانجات پتروشیمی تهیه می‌شود به خوبی در دسترس هستند که همین مواد اولیه در دسترس می‌تواند مزید بر علت باشد برای افرادی که قصد سرمایه‌گذاری در این صنعت را دارند.

سرمایه‌های مورد نیاز

بررسی‌های گروه سرمایه‌گذاری «فرصت امروز» نشان می‌دهد که راه‌اندازی یک مجموعه تولید کفش با سرمایه‌های پایین هم امکان‌پذیر است به‌گونه‌ای که اگر میزان تولید را مهم‌ترین مولفه در نظر بگیریم برای تولید هر کفش زنانه حدود 50هزار تومان سرمایه اولیه نیاز است که این مبلغ با توجه به میزان تولید می‌تواند تا چندین میلیون تومان افزایش یابد و برای یک کارگاه که در روز بتواند 30جفت کفش تولید کند یک فضای 20متری هم کافی است.

اما در خصوص تولید صنعتی کفش و راه‌اندازی کارگاه صنعتی تولید کفش لشگری می‌گوید: یکی دیگر از مزیت‌های مهم این صنعت این است که با سرمایه‌های کم هم قابلیت تولید وجود دارد، در واقع باوجود صنایع پرهزینه‌ای مانند پتروشیمی و فولاد، در صنعت تولید کفش شما با سرمایه‌های بسیار کمتر هم توانایی تولید یک محصول مهم و نیاز بازار را خواهید داشت.

در واقع با سرمایه‌ای حدود 100 میلیون تومان شما می‌توانید یک واحد مناسب تولید کفش با چرم طبیعی یا مصنوعی را راه‌اندازی کنید. وزارت صنعت هم مهم‌ترین ارگان برای اخذ مجوز است و در مرحله‌های بعد انجمن سعی می‌کند حمایت‌های معنوی و آموزشی را از صنعتگران این عرصه به عمل آورد.

وی می‌گوید: اگرچه ایران مقام یازدهمی تولید کفش در دنیا را دارد و این جایگاه نسبتا خوبی است اما ما قصد داریم تولید بهتر و بیشتری داشته باشیم و فرصت‌های این بخش را بیش از پیش برای اقتصاد کشور سودآور کنیم و نکته مهم ظرفیت‌های بالقوه در این صنعت است که به جرات می‌توان گفت تولید با ظرفیت سه برابر کنونی در کشور امکان‌پذیر است.

بیشترین صدمه به بازار کفش

در بازار فعلی اگرچه اغلب تولیدکنندگان کفش از فروش و صادرات محصولات خود راضی نیستند و واردات مجاز و قاچاق بی‌رویه انواع کفش‌های ترک و چینی را اصلی‌ترین عامل رکود بازار خود می‌دانند اما رئیس هیات‌مدیره جامعه متخصصان کفش ایران معتقد است بیشترین ضربه به صنعت کفش ایران در بخش کفش‌های ورزشی بوده است و می‌افزاید: واردات بی‌رویه انواع کفش‌های ورزشی بیشترین آسیب را به این صنعت وارد کرده و دلیل این مسئله هم عدم تولید و تمرکز تولیدکنندگان به این کفش‌ها است.

لشگری تصریح می‌کند: در واقع فضای کسب‌و‌کار در کشور ما به نفع تولید نیست و بهره‌های بانکی بالا، سود تسهیلات، تورم چندرقمی، سیاست‌های غلط دولت و بالا بودن نرخ مالیات، همه و همه موجب شده تا صنعتگران به جای تولید به سمت واردات کشیده شوند و امروزه بسیاری از صاحبان تولید مرد تجارت شده‌اند. این در حالی است که مزیت‌های بی‌شمار این صنعت می‌تواند ظرفیت‌های صنعت کشور را به فرصت تبدیل کند.

برندینگ و بازاریابی، نخستین نشانه‌گیری تولیدکنندگان

لشگری در ادامه در خصوص شروع فعالیت در این زمینه می‌گوید: یکی دیگر از مشکلات اساسی صنعت تولید کفش در کشور نبود برند مناسب و همچنین فقدان بازاریابی محصول در بازارهای داخلی و خارجی است که برای حل این معضل تولیدکنندگان باید روی مسئله بازاریابی و برندینگ خود نشانه‌گیری ویژه‌ای داشته باشند و دولت و رسانه‌ها هم در این خصوص حمایت‌های لازم را از صنعتگران به عمل آورند.

در واقع کفش ایرانی مولفه اساسی مرغوبیت و کیفیت را دارد و با طرح‌های جدید و کشف نیاز و سلیقه بازار به خوبی می‌تواند جایگاه مناسبی در زندگی افراد پیدا کند و در کنار این فرصت نیاز است تا محصول با برند مشخص و خوش‌نام به مصرف‌کننده معرفی شود همچنین در بازارهای جهانی ایران فرصت‌های بسیاری برای صادرات پیدا خواهد کرد.