مدیریت فناوری، نوظهور و ضروری

مدیریت فناوری مجموعه‌ای از رشته‌های مدیریت است. این نوع مدیریت به نهادها اجازه می‌دهد تا اصول فناوری را به‌درستی مدیریت و مزیت رقابتی ایجاد کنند. استراتژی فناوری، پیش‌بینی فناوری، نقشه راه فناوری و نمونه پروژه فناوری از مفاهیم رایج در این حوزه مدیریتی هستند.
به سخن دیگر، مدیریت فناوری به کارگیری مهارت مدیریت برای کشف، ایجاد، به کار‌گیری و استفاده درست از فناوری است.
مدیران فناوری می‌توانند با استفاده از فناوری و سایر منابع ارزش‌ها و معیارهایی را ایجاد کرده و با استفاده از آنها مشکلات را حل کنند. آنها همچنین می‌توانند توانایی و تاثیرگذاری نهاد متبوعشان را به این ترتیب بهبود بخشند. خلاصه اینکه مدیران فناوری قرن بیست و یکم نقش مهمی در خلق آینده‌ای بهتر برای همه ما دارند.

نقش مدیریت فناوری در یک سازمان
نقش مدیریت فناوری در یک سازمان این است که ارزش یک فناوری مشخص را در پیشبرد اهداف یک شرکت تعیین کند. پیشرفت دائم و بدون ایست فناوری تا زمانی ارزشمند است که ارزشی برای مشتری ایجاد کند و به همین دلیل، کارکرد مدیریت فناوری در یک سازمان باید چه در زمان سرمایه‌گذاری روی گسترش فناوری و چه هنگام عقب کشیدن از آن قابل دفاع باشد.

اهمیت مدیریت فناوری در عصر فناوری
در زمان حاضر که فناوری و پیشرفت هایش حرف اول را می‌زنند، باید پذیرفت که این نوع مدیریت نقشی کلیدی در رشد دانش محور اقتصاد بازی می‌کند. در واقع برای داشتن اقتصاد پویا باید فناوری و البته خلاقیت به آن راه یابد و این راه‌یابی و پر و بال‌گیری هم نیازمند مدیریت و رهبری مشخص است.

مدیریت فناوری در خدمت انسان
مدیریت فناوری زمانی واقعا به وجود می‌آید که بتوان برنامه‌ریزی، طراحی، بهینه‌سازی و کنترل محصولات، فرآیندها و خدمات مرتبط با فناوری را به‌صورت همنوا و یکپارچه هدایت کرد. در واقع استفاده از تکنولوژی زمانی مدیریت شده که در سایه تمام آنچه گفته شد برای انسان فایده و سودی را به همراه داشته باشد.

تئوری خلاقیت، مفهوم آشنای مدیریت فناوری
شاید معتبرترین درک و دریافت ما از فناوری انتشار تئوری خلاقیت باشد که در نیمه اول قرن بیستم ارائه شد. براساس این تئوری همه فناوری‌ها از یک الگوی انتشار مشابه پیروی می‌کنند. این الگو امروزه با نام منحنی «S» شناخته می‌شود. در مفهوم گسترده، ‌این منحنی چرخه عمر فناوری را نشان می‌دهد: در حال ظهور، ‌رشد، ‌بلوغ و پیری.
این چهار مرحله در کنار هم قرار گرفته‌اند تا احتمال پذیرش یک نوآوری یا همان فناوری تازه را افزایش دهند. البته در سال‌های اخیر برای بسیاری از فناوری‌ها یک منحنی معکوس تعریف شده است. در این منحنی کاهش هزینه‌ها در هر واحد در نظر گرفته شده است.