هدست های واقعیت مجازی در روزنامه نگاری

حضور هدست های واقعیت مجازی در دنیای امروز کاربران به موضوعی عادی تبدیل شده است. این در شرایطی است که تا همین یکی دو دهه پیش، هدست های VR چندان عمومیتی نداشتند و حتی به عنوان نمادی از مدرنیته در فیلم های تخیلی استفاده می شدند.

هدست های واقعیت مجازی کاربردهایی پر شمار دارند، اما شاید به ذهن بسیاری از کاربران هم خطور نکند که بتوان از این هدست ها در روزنامه نگاری استفاده کرد. اگر شما هم به کاربرد این هدست ها در روزنامه نگاری مشکوکید در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.

به گزارش «فرصت امروز»، ایستگاه فضاپیمایی بین المللی بریتانیا به آزمایشی جالب دست زده است. طی این آزمایش یک خبرنگار تلاش می کند با کمک صندلی هوشمند مجهز به هدست واقعیت مجازی به مخابره اطلاعاتی از پایگاه فضایی بریتانیا بپردازد. اما این فرآیند آزمایشی چگونه انجام می شود؟

در مرحله نخست برای گزارشگر اتاقی ویژه بدون هیچگونه سروصدای اضافی تدارک دیده می شود. سپس از وی خواسته می شود روی صندلی ویژه تهیه خبر هوشمند نشسته و تجهیزات تهیه خبر را استفاده کند. این تجهیزات شامل یک هدست و چند گیرنده و فرستنده صوتی است. به محض اینکه خبرنگار هدست واقعیت مجازی را روی صورت خود می گذارد، خود را در فضا می یابد. درواقع این هدست کمک می کند گزارشگر محیطی درست مثل محیطی که فضاپیماها در آن در حال عملیات پژوهشی هستند، تجربه کند.

روند ورود کاربر به این مرحله بسیار هیجان انگیز و حتی اندکی ترسناک است. درواقع شاید بد نباشد پیش از تجربه این نوع تهیه خبر، مدتی به کارآموزی در دوره های فضانوردی پرداخت یا اطلس های فضایی را به دقت مطالعه کرد. نخستین تصویری که کاربر پس از قراردادن هدست روی صورتش مشاهده می کند، تصویر چاله های فضایی تو در تویی است که پشت سرهم از مقابل دیدگان وی عبور می کند، سپس ناگهان در فضای لایتناهی رها می شود.

باتوجه به اینکه شرایط این آزمایش مشابهت زیادی با شرایط فضانوردان تازه کار در محیط جو خارج از زمین دارد، پیش بینی می شود سرگیجه و سردرد جزو علائم اولیه استفاده از این صندلی و هدست واقعیت مجازی باشد.

جود فوریس، یکی از نخستین خبرنگاران شرکت کننده در این پژوهش جذاب در خصوص تجربه خود می گوید: نخستین احساس من از شرکت در آزمایش WIRED2016  هراس و تنهایی بود. باور کردنی نیست، اما سکوت و وضوح بالای تصاویری که شما را احاطه می کند باعث می شود کاملا فراموش کنید در شرایط آزمایشگاهی قرار دارید.

اما همه چیز به هدست محدود نمی شود. بخش مهم تر این آزمایش صندلی هوشمندی است که در طول آزمایش نقشی مهم ایفا می کند؛ صندلی هوشمندی که توسط دیوید ویکت و پس از 10 سال پژوهش طراحی شده است. این صندلی عملکردی شگفت انگیز دارد. اگر قرار بود کاربران تنها از هدست استفاده می کردند و بدن آنها در شرایط عادی قرار می گرفت تا این حد تحت تاثیر قرار نمی گرفتند.

اما صندلی هوشمند کمک می کند کاربران نه تنها به لحاظ بصری در فضای کهکشان ها قرار گیرند، بلکه صندلی هوشمند نیز براساس حرکات و واکنش های بدنی آنها هماهنگ شده و تغییر وضعیت دهد.

با توجه به کارکرد جالب صندلی هوشمند، قیمت تعیین شده برای فروش آن نیز نسبتا قابل توجه است. 20هزار یورو قیمتی است که از سوی ویکت برای فروش این صندلی به خبرگزاری های علمی یا هر نهادی که به پژوهش های علمی علاقه مند است تعیین شده است.

صندلی های هوشمند نه تنها با بدن کاربر هماهنگ می شوند، بلکه وضعیتی را ایجاد می کنند تا وی احساس کند در فضا به حالت معلق قرار گرفته و اساسا تجربه ای مشابه فضانوردان را تجربه کند؛ تجربه بی وزنی، نبود جاذبه و شناور بودن در فضا.

اما بد نیست نگاهی هم داشته باشیم به نرم افزارهای این برنامه جالب اکتشافی. اطلاعاتی که از طریق هدست به کاربر ارائه می شود کاملا مستند و براساس تصاویر ماهواره ای انجام می شود. حرکات سر کاربر و چرخش های بدنی وی، از طریق سیستم نرم افزاری تعقیب شده و براساس الگوی حرکات وی، تصاویری که بیش از همه مورد توجه وی قرار گرفته  است، با جزییات دقیقی تری در اختیار وی قرار می گیرد.

این یک تکنیک جالب برای خبرنگارانی است که حافظه تصویری قدرتمندی دارند. درواقع خبرنگار می تواند تصاویر فضایی را با تمام وجود حس کرده و با جزییات کامل به مخاطبان انتقال دهد.

ارتباط با نویسنده :royapakseresht@gmail.com