کار کردن در آدیداس، نایک و پوما با کمترین دستمزد

شرکت های تولیدی ورزشی به رعایت نکردن حقوق منابع انسانی محکوم می شوند. دستمزد فعلی یک کارگر نساجی از تولید یک لباس ورزشی کمتر از دو درصد ارزش خود آن لباس است. اما همین دو درصد هم برای تولیدکنندگانی که چین را به قصد کشورهای فقیرتری مانند کامبوج، اندونزی و ویتنام ترک می کنند، زیاد است.

فینال مسابقات جهانی هندبال که در روز 29 ژانویه برگزار شد برای شرکت کنندگان از اهمیت خاصی برخوردار است، اما این مسابقات برای آدیداس بی اهمیت نخواهد بود. مارک آلمانی آدیداس حامی تیم ملی فرانسه و همچنین حامی قهرمان مسابقه خواهد بود. اما با این حال کارگران چینی که برای این شرکت کار می کنند با حقوقی که از آدیداس دریافت می کنند نمی توانند زندگی را بگذرانند.

  روز شنبه 28 ژانویه انجمن خودجوش مردمی به نام اخلاق ورزشی با نشان دادن واکنش در مقابل یکی از فروشگاه های محصولات آدیداس، این شرکت را به بی عدالتی محکوم کردند، زیرا درآمد حاصل از تولید لباس های هندبال و فوتبال برای شرکت درآمد قابل توجهی است و شرکت یک تا دو درصد از فروش هر لباس را که 85 یورو قیمت گذاری شده به عنوان دستمزد به کارگران خود می پردازد یعنی رقمی معادل 60 سانتیم در چین.

اما همین رقم پایین هم هنوز برای شرکت های نایک، آدیداس و پوما زیاد به نظر می رسد و به همین دلیل این شرکت ها قصد دارند کارگاه های تولیدی خود را در کامبوج، اندونزی و ویتنام که نرخ تورم پایین تری نسبت به چین داشته و کارگران فقیرتری هم دارند، راه اندازی کنند.

عدم وجود شفافیت

طبق بررسی های انجمن اخلاق ورزشی، سود آدیداس از این مسابقات چندان خوشایند نخواهد بود و از میان این سه شرکت تنها آدیداس حمایت تیم ورزشی هندبال فرانسه را پذیرفته است.  اما درمورد مسئله حقوق، این شرکت تنها به دادن بیانیه های جزئی و ساده ای درباره حقوق کارگرانش اکتفا می کند. درحالی که در بیشتر کارخانه های این شرکت حقوق کارگران حتی از حداقل دستمزد یک کارگر هم پایین تر است.

مسئول هماهنگی این جمعیت خیرخواه با انتشار بیانیه هایی در رابطه با رعایت نکردن عدالت و حق و حقوق کارگران شرکت های بنامی چون آدیداس، نایک و پوما قصد دارد به کارگران و همچنین مصرف کنندگان محصولات این شرکت ها اطلاع رسانی کند. آنها زمان برگزاری مسابقات را بهترین فرصت برای انتشار بیانیه خود دانسته و عدم شفاف سازی مالی و رعایت نکردن حقوق کارگران در شرکت آدیداس را زیر سوال برده است.

آنها همچنین از شرکت آدیداس خواستند تا ادعای خود را مبنی بر رعایت حقوق کارگران به اثبات رسانده و برای این ادعای خود دلیل و مدرک معتبر بیاورد، زیرا این شرکت میلیاردها یورو از حجم معاملات را به خود اختصاص داده است.

انجمن اخلاق ورزشی در فرانسه فعالیت می کند و انتظار دارد با انتشار این بیانیه ها و با اعلام عدم شفاف سازی های مالی آدیداس، گروه های بزرگ حامیان این شرکت در فرانسه چشم خود را به روی این بی عدالتی ها نبسته و اقداماتی علیه این شرکت صورت دهند. مطابق قانون جدید نظارت بر شرکت ها که در فوریه آینده به رأی گذاشته خواهد شد و در راستای رسیدن به حقوق اساسی، یک قاضی اجازه دارد شرکت ها را موظف به شفاف سازی کرده و همچنین آنها را به بیان و اعلام امور شرکت های زیرمجموعه خود موظف کند.

اینک زمان آن فرا رسیده که حامیان تیم ها و باشگاه های ورزشی با درک هزینه های واقعی لباس های ورزشی، به جمع اعتراض کنندگان به وضعیت کنونی بپیوندند. مطمئنا محصولات شرکت های بزرگ فعال در این صنعت نظیر «آدیداس» و «نایک» برای مصرف کنندگان چندان ارزان نخواهد بود. بهای واقعی خرید و مصرف این پوشاک را باید در استثمار کارگران با پرداخت دستمزدهایی ناچیز و ساعات کاری طولانی و طاقت فرسا در بسیاری از کشورهای فقیر و در حال توسعه دانست. بنا به گزارش یکی از سازمان های فعال در عرصه فقرزدایی، این شرایط را باید برده داری نوین عصر حاضر دانست.

محصولات نایک توسط بیش از 800هزار کارگر در حدود 700 کارخانه در 52 کشور که در سراسر دنیا قرار دارند، ساخته می شود. 80درصد از کارگران نایک 18 تا 24 ساله هستند. آنها با استفاده از نیروی کار ارزان کشورهای آسیا، بسیاری از تولیدات کفش های خود را در کارخانه های چین، ویتنام، اندونزی و تایلند قرار داده اند.

نیروی کار مناسب یکی از مهم ترین مسائل نایک است.این شرکت در حال حاضر اصول مختلفی را برای حفظ استاندارد ایجاد کرده است. به عنوان مثال، پس از مسئله کودکان کار که اتفاق افتاده است، نایک اعلام کرده که هیچ یک از کارکنان زیر سن 18 سال مجاز به تولید کفش و لوازم جانبی یا تجهیزات نیستند. هیچ شخص زیر حداقل سن قانونی به کار گرفته نخواهد شد.

برای اطمینان از این استانداردها و ادامه تولیدات نایک، با استفاده از کارکنان به کارگران جوان تر آموزش می دهند و به گزارش های مدیریت کار کارکنان توجه می کنند. علاوه بر این، همه کارخانه های ساخت محصولات نایک در سراسر جهان در معرض بازدیدکنندگان بوده اند، شیوه های نظارت و ممیزی های دوره بازرسی در شرکت نایک به صورت مستقل است.

بازرس ها تمام کارکنان را براساس استانداردهای سنی نایک و از طریق سوابق مستند و مصاحبه با کارکنان بررسی می کنند.  برخی از نیروهای کار مناسب هنوز امید دارند نایک بتواند علاوه بر حفظ خودش، تقاضاهای آنها را که تا به حال نادیده گرفته است پاسخ دهد.