کلکسیون جعبه پیتزا، عجیب اما واقعی

عالم کلکسیون‌داری رفته رفته شکل و شمایل جالبی به خود می‌گیرد و هر روز که می‌گذرد، تنوع بیشتری را به خود می‌بیند. بعد از ماشین و سکه و اسکناس و تمبر و غیره نوبت رسیده به جمع‌آوری جعبه‌های پیتزا از نقاط مختلف جهان. این کاری است که یک مجموعه‌دار امریکایی کرده است.

اسکات وینر اهِل، یک کلکسیونر نیویورکی است که توانسته با جمع‌آوری بیش از 750 جعبه پیتزا نام خود را در کتاب رکوردهای گینس به ثبت برساند.  او آنقدر به پیتزا علاقه دارد که به‌عنوان یک راهنما برای شناخت پیتزاهای با طعم عالی و پیتزافروشی‌های حرفه‌ای شناخته می‌شود. او بازدیدکنندگان از نیویورک را به رستوران های خاص و جالب شهر می‌برد.

 البته آقای اسکات با وجود علاقه بی‌حد و حصری که به پیتزا دارد، پیتزا خوردن را برای خودش جیره‌بندی کرده و هفته‌ای تنها 15 برش پیتزا می‌خورد.  او در سال 2009 کار جمع‌آوری جعبه‌های پیتزا را از سراسر جهان آغاز کرد و حالا که بیش از 750 جعبه پیتزا دارد، آنها را در آپارتمانی در بروکلین نگهداری می‌کند. 

وینر برای صاحب شدن بزرگ‌ترین جعبه پیتزای جهان که اندازه حدود 5/1 متر مربع است، 200 دلار پول داده است. او در بخشی از کاوش‌های خود برای پیدا کردن جعبه‌های پیتزا، توانست در طول 15 سال از 45 کشور گوناگون جعبه پیتزا جمع کند. یکی از جعبه‌های پیتزای وینر را اد هاردی، یک خالکوب مشهور، امضا کرده است. این جعبه پیتزا مربوط به یک پیتزافروشی در منطقه آبشار نیاگارا است که پنجاهمین سالگرد تاسیس خود را جشن گرفته بود. این کلکسیونر 32 ساله بروکلینی البته از پا ننشست و همچنان بر این اعتیاد عجیب خود اصرار ورزید تا جایی که همراه گروه خود شهر به شهر و کشور به کشور به دنبال جعبه‌های پیتزای تازه بود. او همچنین برای به اشتراک گذاشتن جعبه‌های پیتزا با دیگران کتابی درباره پیشینه جعبه پیتزا نوشته و چاپ کرده است. 

کار آقای وینر خیلی عجیب است اما او با علاقه زیاد پول هنگفتی برای جمع‌آوری این کلکسیون به ظاهر خنده‌دار خرج کرده است. در مجموعه او به جعبه‌های پیتزای نادر و کمیاب هم برمی خوریم. او از هر کشوری که فکرش را بکنید و نکنید جعبه پیتزا دارد، از هند گرفته تا ایتالیا و برزیل در مجموعه او وجود دارد. یافتن یکی از این جعبه‌ها با طرح شخصیت‌های کارتونی سیمپسون‌ها در سطل زباله و نگه داشتن آن یکی از بهترین خاطرات آقای وینر است.

وینر می‌گوید: «نخستین جعبه پیتزایی که آن را نگاه داشت، از یک پیتزا‌فروشی در ایتالیا به نام رما فود بود.»او درباره شروع علاقه‌اش به انجام این کار چنین می‌گوید: «تا وقتی که یک جعبه پیتزای زرد و آبی به چشمم نخورد، ‌هرگز فکر نمی‌کردم که جعبه‌های پیتزا متنوع باشند، اما این جعبه متفاوت بود و من شیفته‌اش شدم.» او ادامه می‌دهد: «در طول سفرهایی که به کشورهای مختلف همراه با گروهم داشتم، به پیتزافروشی‌های مختلفی در سراسر جهان سر زدم. وقتی برگشتم به دوستان پیتزا فروشم در نیوجرسی درباره فرها و دستگاه‌های آن پیتزا فروشی‌ها توضیحاتی دادم.

در بعضی کشورها سرنوشت جالبی در انتظار جعبه‌های پیتزا بود. مثلا در برزیل این جعبه‌ها به اسباب بازی‌هایی چون پازل یا هواپیما تبدیل می‌شدند، اما خب خیلی از این جعبه پیتزا‌ها کمیاب می‌شوند، چون خیلی زود به زباله تبدیل می‌شوند.»  آقای وینر در حال برنامه‌ریزی برای سفر به لندن و برگزاری نمایشگاهی از بهترین جعبه‌های کلکسیونش است.  

وینر اعتقاد دارد که چاپ کتابش در زمینه تاریخچه جعبه‌های پیتزا به هنری‌تر شدن طراحی و ساخت این جعبه‌ها کمک می‌کند.  او از حیرت دیگران تعجب نمی‌کند و با نشان دادن جعبه‌های پیتزای گوناگون به کسانی که شگفت‌زده از این کلکسیون عجیب هستند ثابت می‌کند که می‌توان جذب جعبه پیتزا هم شد.