چرا همه افراد نمی توانند کارآفرینان موفقی باشند؟

بدون تردید برای بسیاری از افراد این امر که زمانی برای کارآفرینی تلاش کرده اند، اتفاق افتاده است. با این حال تا کنون به این فکر کرده اید که چرا تنها درصد کمی از مردم موفق به کسب چنین موفقیتی می شوند؟ برای بسیاری از افراد پاسخ این سوال عدم تلاش کافی است. با این حال نتایج حاکی از آن است که این دسته از افراد معمولا بیش از افرادی که موفق شده اند تلاش کرده و ساعات کاری طاقت فرسایی را تجربه کرده اند. به همین خاطر همواره نمی توانید در این رابطه به صورت مطلق یک عامل را دخیل بدانید.

به همین خاطر در این مقاله قصد بیان دلایلی را داریم که به مانند سدی مانع از موفقیت در زمینه کارآفرینی افراد خواهد شد.

ترس از شکست و عدم تمایل به بررسی امور از جنبه های مختلف

بدون تردید هنگامی که افراد برای فرد دیگری کار می کنند، با فشار و استرس کمتری مواجه خواهند بود. درواقع دیگر نتیجه تصمیمات برعهده شما نبوده و تنها عمل کننده دستورات محسوب می شوید. به همین خاطر دیگر دغدغه نتایج کارها را نخواهید داشت. این امر یک ترس کاملا منطقی محسوب می شود. علت این امر به این خاطر است که در صورت بهم خوردن اوضاع شرکت شما تنها موقعیت شغلی خود را از دست خواهید داد و این امکان برای شما مهیاست که فعالیت خود را در شرکتی دیگر ادامه دهید. با این حال این امر برای یک کارآفرین به این سادگی نبوده و ممکن است تمامی سرمایه فرد با تصمیم گیری های اشتباه و برهم خوردن اوضاع شرکت به طور کامل از دست برود. تحت این شرایط در صورتی که بدهی نیز به وجود نیاید، افراد دیگر امکانات اولیه برای شروعی مجدد را در اختیار نخواهند داشت.

همچنین کارآفرینی به معنای رهبری بر دیگران و در دست گرفتن امور است. بسیاری از افراد از روحیه لازم برای این امر برخوردار نبوده و به جای رفع ضعف های خود تصمیم به کناره گیری از چنین رویایی خواهند گرفت. از دیگر دلایل در این رابطه می توان به تنبلی افراد اشاره کرد. درواقع یک کارآفرین موفق نیاز به نظم کاری و برنامه روزانه، هفتگی، ماهانه و حتی سالانه منظم و دقیق دارد. برای بسیاری از افراد زندگی تحت شرایط چنین قوانینی بسیار سخت و حتی کسل کننده به نظر خواهد رسید. به همین خاطر نمی توانند در صورت حضور در این عرصه، به موفقیتی چشمگیر دست پیدا کنند.

مطلب مرتبط: چرا بیشتر افراد موفق نمی شوند؟

عدم تمایل به انجام کار تیمی و فردگرایی

یک شرکت تنها زمانی می تواند به بهترین شکل ممکن فعالیت کند که مدیر آن به خوبی با اصول کار تیمی آشنایی کافی داشته و در عمل نیز بتواند اصول فراگرفته شده را به اجرا درآورد. با این حال این امر برای تمامی کارکنان الزامی نیست. برای مثال عدم ارتباط مسئول فروش با انباردار شرکت، اهمیت چندانی نخواهد داشت. اگرچه همواره توصیه می شود تا ارتباطی دوستانه با تمامی افراد شرکتی که در آن فعالیت می کنید، داشته باشید. با این حال در صورت نبود آن تداخلی در روند عادی شرکت به وجود نخواهد آمد.

به همین خاطر بسیاری از افرادی که بنا به دلایل مختلف نمی توانند در قالب یک تیم فعالیت کنند، در زمینه کارآفرینی نیز موفق نخواهند بود. با این حال این امر به معنای پایان راه برای چنین افرادی نبوده و تنها کافی است با نگاهی واقع بینانه نسبت به ضعف های خود اقدام به خودسازی کنند. درواقع این امر ممکن است زمان زیادی را از افراد بگیرد و خود عاملی است که افراد را ترغیب به انجام کاری دیگر و عدم توقف در یک خواسته که ممکن است نتیجه لازم را به همراه نداشته باشد، می کند.

عدم توانایی در ایجاد تعادل میان کار و زندگی

بدون تردید یک کارآفرین خصوصا تا زمانی که به موفقیت اولیه دست پیدا نکرده است، از حجم کاری بسیار بالایی برخوردار خواهد بود. این امر در شرایطی که افراد نتوانند به خوبی تعادل میان کار و زندگی شخصی را برقرار سازند، منجر به فشارهای روحی، جسمی روانی بسیاری خواهد شد. بدون ترید هر فردی آستانه تحمل خاصی دارد و این فشار مداوم در نهایت در نقطه ای افراد را ناامید خواهد کرد. به همین خاطر تنها افرادی موفق می شوند تا خود را تا آخرین مرحله به خوبی حفظ کنند که در این رابطه تصمیمات لازم را اتخاذ کرده باشند.

در آخر توجه داشته باشید که میزان علاقه به کار نیز از جمله دلایل مهم در این رابطه محسوب می شود. در واقع این امر بسیار شایع است که افراد تا پایان عمر خود قادر به کشف استعدادهای خود نبوده و به همین خاطر عمر خود را صرف انجام کارهایی می کنند که استعدادهای واقعی آنها را شکوفا نخواهد کرد. به همین خاطر توصیه می شود قبل از انجام هر کاری نگاهی به خود داشته باشید. با این حال این امر به معنای عدم انجام فعالیت اقتصادی نبوده و تنها به این امر اشاره دارد که تا زمان انتخاب بهترین راه نباید به شغل فعلی خود به عنوان کاری دائم نگاه کنید.