نگاهی به بایدها و نبایدهای دیپلماسی فشن / صنعت مد، منعکس کننده مبادلات تجاری و روابط دیپلماتیک

دیپلمات ها و معاونان مهم فرانسوی از قرن 15 میلادی، به نوعی نخستین کسانی بودند که این دیپلماسی یعنی دیپلماسی فشن را با سبک لباس پوشیدن خودشان اجرا کردند و برای ترویج و معرفی آن به رهبران کشور مقصد، لباس سنتی خودشان را هدیه می دادند.

امروزه این مسئله استراتژیک توسط دولت ها جدی گرفته شده است؛ به طوری که رهبران و سفیران دولت ها با استفاده از دیپلماسی مد، نقش اجتماعی خود را ایفا می کنند. سیاستمداران به اینکه چه چیزی در طول سفرهای دیپلماتیک خود بپوشند اهمیت می دهند، چراکه این توجه بخشی از ارتباطات غیرکلامی آنها است.

در اکتبر سال 2016، رئیس پروتکل ایالات متحده پیتر A. Selfridge در همکاری با ELLE ویراستار رئیس Robbie Myers برای برجسته تر شدن نقش مد در دیپلماسی، میزبان کنفرانس «دیپلماسی مد» شد. در این کنفرانس سفیران و دیپلمات های ارشد بیش از 180 کشور حضور داشتند.

هدف از برگزاری این کنفرانس توضیح توانایی قدرتمند مد در انتقال پیام های دیپلماتیک به سراسر جهان ارسال بود. جان کری، وزیر امور خارجه آن زمان کشور آمریکا گفت که «مد به ایجاد یک هویت ملی کمک می کند و می تواند پلتفرمی فراهم کند که آن کشورها به یکدیگر متصل شوند.»

مطلب مرتبط:بررسی اصول بازاریابی صنعت مد/ بازاریابی مد با تعامل سبک‌ های زندگی

برای نمایان شدن این دیپلماسی فشن در بین دیپلمات ها و سفرای ایران باید کمی به عقب تر برویم؛ این امر بیش از 20 سال پیش توسط آقای ظریف، با نوع پوشش جدیدی که برای حضور در سازمان ملل برگزیده بود آغاز شد و ازآن پس لباس تمامی دیپلمات های ایران از این لباس برای شرکت در مناسبات دیپلماتیک استفاده می کنند.

همچنین در صورتی که بخواهیم به یکی از نمونه های خوب تبلیغ کالای ایرانی در حاضر امروزی اشاره کنیم، استفاده از کت وشلوارهای هاکوپیان بر تن فوتبالیست ها مورد شایسته ای از این دست تبلیغات است.

در ادامه به حاشیه سفر آقای روحانی به سوئیس می پردازیم، در این سفر سورنا ستاری معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری از عینک های آفتابی ساخت ایران استفاده کرد.

این حرکت جناب ستاری قطعا گامی مثبت و تاثیر گذار در جهت حمایت و تبلیغ کالای ایرانی است و بی شک لازم است فرهنگ استفاده از کالای باکیفیت داخلی از بدنه دولت و خود مسئولان آغاز شود.

البته نمونه خارجی و تبلیغاتی تر این حرکت پیش از این توسط نخست وزیر کانادا انجام شده بود؛ جاستین ترودو مدتی با پوشیدن جوراب های رنگارنگ و لنگه به لنگه توجه رسانه ها و فضای مجازی را به خود جلب کرده بود.

مدتی بعد مشخص شد این جوراب های عجیب متعلق به شرکت پسر ۲۱ ساله مبتلا به سندرم دان است و نخست وزیر کانادا با این کار برای کسب و کار او تبلیغ می کند!

در واقع نخست وزیر کانادا با این حرکت چندین هدف را نشانه رفت. هم از کسب و کار آن جوان بیمار حمایت کرده است. هم فرهنگ نیکوکاری و توجه به کسب و کارهای معلولان و بیماران را تقویت کرده و هم به نوعی باعث ترویج استفاده از کالای ملی و داخلی خودشان شده است.

دیپلماسی فشن همچون سایبر دیپلماسی ها، نقش موثری در جریان سازی و ایده پردازی خلاقانه نظریه ها و نگرش های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دارد و می تواند تاثیرگذاری بیشتری در افکار عمومی نسبت به رسانه های سنتی قرن بیستمی و بیانیه های مطبوعاتی و خبری ایجاد کند. حال تصور کنید اگر هر کدام از این سلبریتی ها و مسئولان فقط در صفحات مجازی شان (نه در تمام قسمت های زندگی شخصی) کالای - ایرانی مورد استفاده شان را به نمایش بگذارند چه تحول عظیمی در تولید داخل ما رخ می دهد!

کارشناس ارشد بازاریابی و تبلیغات*