وقتی کشوری دوره ای طولانی از تورم و نرخ های بهره بالا را تجربه می کند، رفتار شرکت ها تغییر می کند: پروژه های سرمایه ای به تأخیر می افتند، تامین مالی سخت تر می شود، مصرف کننده محافظه کارتر می شود و کسب وکارها بیشتر روی نقدینگی و بقا تمرکز می کنند. کاهش نرخ بهره می تواند نشانه ای از آرام شدن شرایط باشد، اما اگر بانک مرکزی هم زمان تاکید کند سیاست پولی «سخت» می ماند، یعنی هنوز نباید انتظار پول ارزان داشت.
به گزارش رویترز، بانک مرکزی روسیه در ۱۹ دسامبر ۲۰۲۵ نرخ کلیدی را ۵۰ واحد پایه کاهش داد و به ۱۶٪ رساند؛ در حالی که به کاهش تورم هسته در نوامبر اشاره کرد اما هشدار داد انتظارات تورمی هنوز بالاست و احتمال جهش تورمی ناشی از مالیات در اوایل ۲۰۲۶ وجود دارد.

از منظر مدیریتی، این نوع تصمیم یعنی شرکت ها باید هم زمان دو برنامه داشته باشند: یکی برای سناریوی ادامه نرخ های بالا (تمرکز بر بهره وری، کاهش هزینه، مدیریت موجودی)، و یکی برای سناریوی کاهش تدریجی نرخ (آماده سازی برای سرمایه گذاری و رشد). همچنین کاهش نرخ ممکن است فشار روی ارز را تغییر دهد و برای واردکنندگان/صادرکنندگان ریسک تازه ایجاد کند.
تحلیل کوتاه: برای مدیران کسب وکار، درس اصلی این است که «پول گران» به معنی اهمیت دو برابر مدیریت نقدینگی است. در چنین محیطی، شرکت هایی برنده اند که سریع تر چرخه نقدینگی را کوتاه می کنند، قراردادهای فروش را هوشمندانه تر می بندند و وابستگی به بدهی کوتاه مدت را کم می کنند. برای کارآفرین ها هم یعنی اگر بتوانند محصولی بسازند که هزینه مشتری را کم کند (اتوماسیون، صرفه جویی انرژی، کاهش ضایعات)، حتی در بازارهای سخت هم فروش خواهند داشت.