بعد از حملات تروریستی شب جمعه در پاریس که 132 کشته و تعداد زیادی مجروح به جا گذاشته است، اعلام شده که تروریستهایی که در این حمله دست داشتهاند، از کنسولهای بازی پلیاستیشن 4 استفاده کردهاند.در جست و جو برای تروریستها، ماموران راهشان به بروکسل در بلژیک ختم شده و آنجا از محلهای مربوط به مهاجمان که حملات در آنجا طراحی شده، وسایل زیادی کشف کردهاند که از جمله آنها، چهار دستگاه پلیاستیشن 4 بوده؛ هرچند پیدا کردن پلیاستیشن 4 ثابت نمیکند که فرضیه استفاده از این کنسولهای بازی برای سازماندهی حملات قطعی است.چند روز قبل از آن، ژان ژامبون وزیر کشور بلژیک گفته بود شبکهای از کاربران پلیاستیشن 4 را به داعش ربط داده بود و گفته بود استفاده روزافزون تروریستها از این شبکه ارتباطی رهیابی آنها را بسیار سخت کرده است.

داعش مسئولیت حملات پاریس را به عهده گرفته است.ژامپون گفته است: «رهگیری و شناسایی شبکههای پلی استیشن 4 حتی از واتساپ هم سختتر است. پیچیدهترین ارتباطات بین تروریستها از طریق پلیاستیشن انجام میشود. برای سرویسهای ضد جاسوسی نه فقط سرویس جاسوسی بلژیک که سرویسهای دیگر کشورها- رهگیری و کشف ارتباطات تروریسیتها در پلیاستیشن بسیار سخت است.»در همین حال برخی منابع گفتهاند که تروریست از طریق این دستگاهها با طرفهای خود در سوریه که دستگاههای کشف رمز داشتهاند در تماس بودهاند.
آیا تماس با پلیاستیشن 4 راحتتر است؟
در حالی که سؤالات امنیتی پیشتر روی موبایلهای هوشمند و ابزارهای ارتباطی آنها از قبیل فیسبوک، واتساپ، ایمیل و غیره متمرکز شده است، دستگاههای متنوع و زیاد دیگری هم هستند که از طریق اینترنت میتوان با آنها در تماس بود.در این میان، کنسولهای بازی به صورت شگفتانگیزی محبوب هستند؛ پلیاستیشن تا حالا 25 میلیون دستگاه پلیاستیشن 4 فروخته است و شبکه پلیاستیشن، که شامل کاربران کنسولهای قبلی و دیگر محصولات سونی میشود، بیشتر از 65 میلیون کاربر دارد.
کاربران از طریق شبکههایی مانند پیاسان میتوانند با هم به صورت نوشتاری چت کنند یا با هم تماس صوتی داشته باشند. چند روش چت هم وجود دارد که کاربران میتوانند در محیط بازی از طریق آنها با هم در تماس باشند.این سیستمها همانطور که ژامبون توضیح داده است خیلی سختتر از دیگر ابزارهای ارتباطی مانند گوشیهای هوشمند و دیگر متدهای ارتباطی اینترنتی، کشف رمز میشوند و این امکان را به کاربرانشان میدهند که به سختی رهیابی و مانیتور شوند چون سرویسهای امنیتی تا حالا توجه زیادی به این شبکههای ارتباطی محدوتر نشان ندادهاند.
علاوه بر اینها، وقتی که پای امنیت در میان باشد، سونی اعتبار چندانی ندارد. در سال 2011 هک شدن شبکه پلیاستیشن باعث شد تا اطلاعات شخصی 77 میلیون کاربر لو برود و در دسامبر سال گذشته هم هک شدن سیستم ایمیل سونی اطلاعات شخصی افراد مشهور زیادی را در سراسر جهان وارد اینترنت کرد. سیاستهای حریمی شبکه پلیاستیشن تقریبا استاندارد است و مشخص کرده که اطلاعات کاربران زمانی که شرکت از طرف مقامات قضایی مورد درخواست واقع شود به مقامات داده میشود. این سیاستها همچنین تأیید کردهاند که اگر کاربری امنیت عمومی و دیگران را به خطر بیندازد، سونی از اطلاعات آن کاربر استفاده میکند.
با این حال همه راههای ارتباطی چیزهایی که مردم و مسئولان حدس میزنند، نیست.این امکان وجود دارد که کاربران کنسولهای بازی از روشهای خلاقانه برای ارتباط استفاده کرده باشند. مثلا به جای اینکه پیامی نوشته شده باشد، شلیک الگوی مشخصی به یک دیوار توسط یک کاربر میتواند پیام رمزی خاصی برای یک کاربر دیگر باشد. این روش، عملا نظارت بر ارتباطات را غیرممکن میکند.
حملات پاریس
در این مرحله ما شواهد کمی داریم که پلیاستیشن 4 یا شبکه پلیاستیشن را به حملات پاریس ارتباط بدهد. شاید یک دستگاه پلیاستیشن در حملات به خانه متهمان پیدا شده باشد اما این دستگاه در خانه 25 میلیون شهروند دیگر در سراسر دنیا هم پیدا میشود. کنسولهای پیشرفته به خصوص در میان افراد جوان محبوب هستند، و اگر تروریستها هم این کنسول را داشته باشند، میتوان این طور تحلیل کرد که آنها فقط قصد داشتهاند با این دستگاهها وقتشان را پر کنند. از نظر عملی همه سرویسهای ارتباطی در اینترنت در موقعیتهای مختلف میتوانند متهم شوند که توسط تروریستها به کار گرفته شدهاند.
سال گذشته یکی از مقامات عالیرتبه امنیتی در انگلیس گفته است توییتر، فیسبوک و واتسآپ به شبکههای فرماندهی و کنترل برای تروریستها و جنایتکاران سازمانیافته تبدیل شدهاند.گراهام کلولی، محقق مسائل امنیتی در این باره نوشته است: «هر چیزی که به دو نفر این امکان را میدهد که با هم پیام رد و بدل کنند (چه پیام صوتی باشد، چه نوشتاری، چه پرچمهای سنتی ملوانان باشد، چه اشارهای در فضاهای سهبعدی) میتواند به صورت بالقوه توسط تروریستها برای مقاصد ارتباطی استفاده شود. خود من اپلیکشینهایی در موبایلم دارم که به من امکان میدهد با افراد دیگر چت کنم.
مثلا شاید کسی عاشق شطرنج نباشد اما میتواند از همین برنامه، با حرکات خاصی به تروریستهای دیگر تحت امرش فرمان عملیات خاصی را بدهد.»در حالی که این امکان وجود دارد که از کنسولهای پلیاستیشن به عنوان ابزاری ارتباطی برای سازماندهی حملات استفاده شده باشد، میتوان گفت که این روش تنها یکی از روشهایی است که تروریستها میتوانند از طریق آنها با هم در ارتباط باشند.