تا به حال به این موضوع فکر کردهاید که برنامههای کاربردی و شبکهای روی تلفنهای هوشمند یا شبکههای اجتماعی به ظاهر رایگان چطور در اختیار کاربران قرار میگیرند؟ و آیا تا به حال از اینکه چرا کاربران در ازای استفاده از این شبکهها پولی پرداخت نمیکنند، تعجب کردهاید؟ هزینههای شبکههای اجتماعی و موتورهای جستوجو گر مثل گوگل چگونه تامین میشود؟ علاوه بر آگهی و تبلیغات و جذب سرمایهگذاران، شبکههای اجتماعی راههای دیگری برای پول درآوردن دارند.
جالب است که بدانید شما با استفاده به ظاهر رایگان از این شبکهها یا سایتها هزینه آنها را پرداخت میکنید. این موضوع بهخصوص به شبکههای اجتماعی، فروشگاههای آنلاین و سایتهای اطلاعاتی مربوط میشود.
رفتار و عادات و سلایق شما شناسایی میشود
فناوری و تکنولوژی به روشهای مختلفی دادههای زندگی روزمره ما را ثبت میکنند. دوربینهای مدار بسته، کنتورهای برق و ترموستاتها، تلویزیونهای هوشمند، دستگاههای کنترل ورود و خروج، پایگاههای دادههای شخصی، دکلهای مخابراتی، وایفایهای رایگان در فروشگاهها و رستورانها، دوربینهای حرارتی و سنسورهای ضبط صدا و بسیاری دیگر از این فناوریها رفتار ما را در فضای مجازی و آنلاین و در دنیای اینترنت پیگیری میکنند.
فروش حریم خصوصی کاربران
این سوال که چگونه با دادههای خود هزینه سایتها و شبکههای اجتماعی و غیره را پرداخت میکنیم، در واقع سوال سادهای نیست و هر نرمافزار روش و منطق مختص به خودش را دارد.
بهعنوان مثال، در جستوجوهای اینترنتی، شرکتها و ارائه دهندههای خدمات اینترنتی و موتورهای جستوجوی رایگان، خدمات مرتبط خود را در قالب خواندن مطبوعات، پیشبینی وضع هوا و تماس با دیگران از طریق شبکههای اجتماعی به کاربران پیشنهاد میکنند.
با این وجود، هر بار که وارد صفحهای میشویم، به طور اتوماتیک در حال دانلود ریزبرنامههای شناخته شدهای با عنوان «کوکیها» هستیم که فعالیتهای آنلاین روزانه ما را جمعآوری میکنند. این اطلاعات روی IP، MAC یا IMEI کاربران ثبت میشود.
بهعنوان مثال اگر بازدیدکننده دایمی سایتی هستیم، زمان و چگونگی استفاده از آن سایت مشخص، با شناسه دستگاه ما در آن سایت ذخیره میشود. نحوه استفاده از صفحههای اینترنتی، تعداد دفعات و چگونگی دسترسی ما به سایتهای دیگر توسط این ریز برنامهها شناسایی میشود.
شرکتها در ازای نصب کوکیها روی سایت آنها هزینه پرداخت میکنند. به این ترتیب، بر سر اطلاعات کاربران و رفتار آنها در فضای مجازی معامله میشود. شرکتها اطلاعات کاربران را تنها برای مطالعات داخلی استفاده نمیکنند، بلکه آنها را به شخص ثالث میفروشند.
کاربران تولیدکننده هستند
کاربران تولیدکننده هستند، چرا که در ازای گرفتن اطلاعاتی از سایت، جزئیاتی از فعالیتهای آنلاین خود به جای میگذارند. این اطلاعات شخصی مانند نام، آدرس، عادتها، کارت اعتباری و غیره در کوکیها ثبت میشود.
بهعنوان مثال فیس بوک شبکهای اجتماعی است که بیش از یک میلیارد نفر در ماه، از آن استفاده میکنند. کاربران، داوطلبانه دادهها را در آن بهجای میگذارند. همچنین برپایه تعاملهای کاربران با مردم و اشتراکگذاری اطلاعات، ساختن حساب کاربری جدید به یک نتیجهگیری دست پیدا میکند. مثلا با در نظر گرفتن رفتار ما در سایت شبکه اجتماعی فیس بوک، دوستان جدید پیشنهاد میدهد که احتمال میرود با آنها وجه اشتراک داشته باشیم.
Likeها و ثبت نامها در فیس بوک اطلاعاتی تولید میکنند که شامل تجزیه و تحلیل الگوریتمها به منظور شناخت جداگانه کاربران شخصی و سازندههای حسابهای اجتماعی مختص به آژانسها میشود.
شرکتهای تجاری که تعداد آنها هم کم نیست بابت در اختیار داشتن این بانک اطلاعاتی گسترده حاضرند پول خوبی به شبکههای اجتماعی پرداخت کنند. اطلاعات و رفتار و عادات کاربران که در سایتها ذخیره میشوند به نهادهای تجاری فروخته میشوند. هدف از این معامله این است که شرکت خریدار اطلاعات کاربران از آنها در جهت جلب مشتری و بازاریابی استفاده میکند.
بهعنوان مثال شخصی که در سایت اجتماعی فیس بوک به صفحات هنری مراجعه میکند یا تئاترهای روز را دنبال میکند، میتواند مشتری مرکز فروش بلیتهای آنلاین باشد. اگر یک شرکت نوپا بخواهد بداند در کدام منطقه از یک کشور مشخص و در میان چه گروه سنی میتواند مشتریان بیشتری داشته باشد، به این سایتها و شبکههای اجتماعی مراجعه میکند و بانک اطلاعاتی آنها را میخرد.
شرکتهای تجاری که اطلاعات کاربران را خریداری میکنند، طیف وسیعی از اطلاعات علاقهمندان را در حوزه فعالیت خود در دست دارند.
اطلاعاتی نظیر گروه سنی، جنسیت افراد، محل اقامت و غیره. این اطلاعات به این شرکتها کمک میکند تا مشتریان خود را بیشتر بشناسند و خدمات یا محصولاتی درخور سلیقه و علاقه آنها ارائه دهد.