مشارکت فنی گوگل و Levi با تولید ژاکت هوشمند

به‌عنوان مدرکی اضافی دال بر امکان ترکیب صنعت مد و فناوری پوشیدنی، ژاکت جدید Levi مجهز به فناوری «Jacquard»، فرصت دسترسی وایرلس به نرم‌افزار‌های گوشی موبایل و تنظیم صدا برای دوچرخه‌سواران را فراهم می‌کند. این فناوری شرایط مناسب را برای ضربه زدن روی یک گزینه و فعال‌سازی آن به وجود می‌آورد.

به گفته پل دیلینگر، مدیر جهانی نوآوری محصول در شرکت «Levi Strauss & Co»، دوچرخه‌سواران می‌دانند که کار با نمایشگر حین تردد در سطح شهر آسان یا به طور خاص ایده خوبی نیست.این ژاکت سوار بر دوچرخه یا دور از آن، با کمک به هدایت رفتار افراد، این چالش امروزی را حل می‌کند.

پروژه «Jacquard» با نفوذ در پارچه و یک برچسب نصب شده روی آستین ژاکت، با لامپ ال‌ای‌دی، حسگر‌های لامسه، باتری و حسگر بافته شده داخل لباس با قابلیت برداشته شدن برای شارژ USB عمل می‌کند. نقاط ارتباط با هدف نمایش کمتر داخل جا دکمه‌ای ژاکت کارگذاشته شده‌اند.

به اعتقاد دن کافمن، مدیر گروه پروژه‌ها و فناوری پیشرفته گوگل، این ایده‌های نو تبدیل به نمونه اصلی و اولیه و سپس تبدیل به محصولات متعدد می‌شوند.

ایوان پوپیرف، مدیر Jacquard خاطرنشان کرد علاوه بر امکان تماس گرفتن و پاسخ دادن به تماس‌های تلفنی، ژاکت هدایت‌گر مسافر Levi قابل رقابت با خدمات دیجیتال موسیقی «Spotify»، Google Maps»  و یک نرم‌افزار موبایل به وجودآورنده ارتباط میان دوندگان و دوچرخه سواران به نام Strava است.

این یک فناوری بسیار با ارزش نیست. مصرف‌کنندگان می‌توانند نمونه کثیف آن را دریافت، گلوله کرده و داخل ماشین لباسشویی بیندازند. تولید یک تکه لباس هوشمند و ترکیب مد و فناوری در این راستا یک تنش اصلی میان دو عنصر فوق را شکل می‌دهد. فناوری در حالی ضعف دارد که لباس‌ها از این قاعده مستثنا هستند.

یک سال پیش، پوپیرف در رویداد دو روزه 2015 Google/IO  معتقد بود باید به تولید پارچه‌های تعاملی در ابعاد پوشاک و صنعت بین‌المللی مد اندیشید. انتظار تغییر آنها حتی به خاطر نام بزرگ گوگل غیر‌منطقی است. گوگل باید خود را با صنعت مد تطبیق دهد.

به گزارش ام‌بی‌ای نیوز، گوگل اسم  Jacquard را از نوعی سبک کلاسیک بافت ماشینی استادانه و پیچیده برگزید. با بافتن حسگر درون پارچه به‌عنوان یک ماده اصلی، شما از علم الکترونیک دور می‌شوید. شما مواد اصلی و پایه دنیای تعاملی اطراف ما را می‌سازید.

 این اتفاق به منزله یک نوع تغییر کامل روند ساخت وسایل الکترونیکی و چسباندن آنها به چیز‌های دیگر با هدف تولید موادی تعاملی به وسیله تعریف ارائه داده شده از آنهاست.