کاهش صادرات به افغانستان با تعدیل ارز 4200 تومانی و حضور طالبان دراین کشور

به گزارش فرصت امروز، سیادت، کاهش صادرات به افغانستان را در ابعاد داخلی و خارجی مهم ارزیابی می کند و راهکارهای توسعه تعاملات اقتصادی را در گرو حل چالش های داخلی و خارجی می داند: «درباره دلایل کاهش صادرات ایران به افغانستان، یک دلیل عمده داخلی داریم که در این اواخر اتفاق افتاد و آن حذف ارز 4200 تومانی است که به افزایش قیمت بسیاری از کالاهای صادراتی منجر شد. همچنین اضافه شدن هزینه های حمل و نقل که عمدتا به کاهش تقاضا و صادرات طرف افغانستانی و هر طرف خارجی دیگری منتهی شده است. اما دلایل اصلی این کاهش صادرات را باید در خود افغانستان باتوجه به تغییرات سیاستی و حاکمیتی جدید در این کشور جستجو کرد. حضور طالبان باتوجه به ذهنیتی که دنیا و مردم افغانستان از حکومت 20 سال قبل طالبان و سختگیری ها و رفتارهای خاص آن ها دارند، باعث شد بسیاری از سرمایه داران و سرمایه گذاران افغانی و همچنین قریب به اتفاق سفارتخانه های خارجی و گروه های مردم نهاد خارجی و سازمان های کمک کننده و امدادی، حمایت ها و سرمایه های خود را از افغانستان خارج کنند. بیش از هزار سازمان در افغانستان فعالیت می کردند که عمدتا پول به این کشور تزریق و ایجاد اشتغال می کردند.

سیادت درباره میزان پول و سرمایه افغانستان در کشورهای دیگر می گوید: «قریب به 10 میلیارد دلار سرمایه افغانستان که در بانکهای آمریکا نگهداری می شد از طریق دولت امریکا و غربی ها بلوکه شد و دسترسی افغانستان که کشور بسیار فقیری است به این سرمایه امکان پذیر نیست. عدد اعلام شده شاید بیش از بودجه سالانه افغانستان است. محدود شدن دسترسی ها باعث شد تا تزریق پول در جامعه به شدت کاهش یابد. از طرفی هم اخراج بسیاری از کارمندان دولت مخصوصا زنان که بخش زیادی از کارمندان دولت را تشکیل می دادند و همچنین بیکار شدن تعداد زیادی از نظامی ها و نیروی های امنیتی و انتظامی باعث شد که مردم افغانستان به فقری دچار شوند که نتیجه اش کاهش قدرت خرید است که این امر بر تامین و واردات کالا اثر گذاشته که بخشی از آن به ایران مربوط شده است.»

نایب رئیس اتاق خراسان رضوی درباره اقدامات و تدابیر لازم برای توسعه تعاملات اقتصادی با افغانستان می گوید: «از حالا به بعد باید به دنبال این باشیم که چه راه هایی برای بازگشت تعاملات وجود دارد، مخصوصا برای خراسان که در مقاطعی بیش از 60 درصد صادراتش به مقصد افغانستان بوده است. در ابتدا باید تلاش کنیم با توجه به تحولات دیگری که در منطقه رخ داده، مخصوصا جنگ اوکراین و اثراتی که بر منطقه و جهان دارد بتوانیم در بازارهای جدیدی همچون آسیای میانه و روسیه، خودمان را تقویت کنیم و برخی از کالاهایی که برای افغانستان تولید می شدند را برای بازارهای جدید تجهیز کنیم. دوم اینکه باید یک کار مطالعاتی عمیق انجام شود. پس از این تغییر سیاسی بخشی از صحنه اقتصادی افغانستان هم دچار تغییر می شود، بازیگران جدیدی مثل چین، قطر، ترکیه و مخصوصا پاکستان که پررنگ تر از گذشته در این بازار حضور یافته آند. با توجه به این شرایط، باید خودمان را برای یک رقابت جدید حمایت و تجهیز کنیم.

دنیا مشغول بررسی رفتار طالبان است و شرط و شروطی را برای به رسمیت شناختن آنها گذاشته و حتی پاکستان که حامی اصلی و تامین کننده منافع طالبان است این بار آن ها را خلاف دفعه قبل به رسمیت نشناخته است. همین روزها ما شاهد سمینار تاشکند بودیم که 20 کشور جهان با طالبان مذاکره داشتند و احتمالا این روند به رسمیت شناختن طالبان منجر خواهد شد، زیرا عامل اصلی برای حذف طالبان دیده نمی شود. این احتمال وجود دارد که افغانستان در اختیار طالبان بماند اما دنیا و از جمله ایران در حال تلاش هستند تا طالبان را قائل به این کنند که همه اقوام و مذاهب و زنان را در حکومت شریک کرده و از تعصبات خاص نژادی و مذهبی و منطقه ای جلوگیری کنند.