نقش سوء مدیریت ها در عقب ماندن بخش تولید از تکنولوژی روز / بازارهای داخلی سرمایه مثل آب هستند

در سال های اخیر به علت تحریم ها، کشور فقط در حوزه صادرات و واردات عقب نماند، بلکه از تکنولوژی روز هم فاصله گرفت. در طول مدتی که مملکت با تحریم ها روبه رو بود، علاوه بر اینکه بانک های کشور با محدودیت های زیادی مواجه شدند، تکنولوژی داخلی نیز به علت عدم دسترسی به فناوری های روز دنیا، به یک تکنولوژی قدیمی تبدیل شد. چرا که تحریم ها اجازه واردات ماشین آلات و دانش جدید را به فعالان عرصه تولید و صنعت کشور نداد.

البته تحریم ها در کنار محدودیت ها و مشکلاتی که ایجاد کرد، محاسنی هم به همراه داشت و موجب شد بتوانیم به خودکفایی  خاصی دست یابیم. هرچند شاید سطح توانمندی  ما در این مسیر تا اندازه ای از دانش روز دنیا عقب باشد، ولی خودکفایی هایی که به دست آوردیم، نشان می دهد که می توانیم بدون وابستگی به کشورهای دیگر نیز توانمند و مستقل باشیم و ضمن تولید نیازهای داخلی مردم، نیازهای دفاعی مملکت را نیز تامین کنیم.

اگرچه نباید این موضوع را نادیده گرفت که بسیاری از تکنولوژی های فعلی مملکت در بخش صنعت، متعلق به اوایل انقلاب یا قبل از انقلاب است که به طور کلی از ابتدا قدیمی بوده، ولی به هر حال آنچه باید روی آن فکر کرد این است که در درجه اول باید بخش صنعت را احیا کرد تا از تعطیلی و متوقف شدن آن جلوگیری شود.

گام بعدی این است که بخش صنعت حتما به روزرسانی شود و به روز کردن صنعت هم هزینه به دنبال دارد، چراکه فقط ماشین آلات نیازمند به روزرسانی نیست، بلکه دانش فنی صنعت هم نیازمند به روزرسانی است.

بر همین اساس، در این حوزه به برنامه ریزی نیاز داریم و شاید بهترین راه این باشد که در حوزه های مختلف و بخش هایی که بهینه سازی آنها به هزینه زیادی نیاز دارد، با تولیدکنندگان و صنعتگران خارج از کشور مشارکت کنیم، به گونه ای که سرمایه گذاران خارجی با سرمایه گذاری در کشور، ماشین آلات و فناوری های مورد نیاز را تامین کنند و بخشی از سهام شرکت های ایرانی را هم در اختیار داشته باشند.

در این حالت، آن صنعت خاص این امکان را پیدا خواهد کرد که مشتری خارجی هم داشته باشد. چراکه خارجی هایی که در بخش صنعت ایران سرمایه گذاری می کنند، علاقه مند خواهند بود تا دیگران را هم تشویق به خرید کالاهای ایرانی کنند.

این یکی از مواردی است که می توان به آن توجه کرد و امیدواریم که با افزایش درآمدهای نفتی و درآمدهای داخلی مملکت، سرمایه گذاری داخلی افزایش یابد و تکنولوژی های جدید وارد کشور شود. در این راستا همکاری مستقیم و تنگاتنگ دانشگاه ها با بخش صنعت می تواند آینده بهتری را برای صنایع داخلی رقم بزند.

از طرفی یکی دیگر از دلایل عقب ماندن بخش تولید از تکنولوژی و فناوری روز، ناشی از سوءمدیریت و به عبارت بهتر، نبود مدیریت در این بخش است، چرا که در طول هشت سال اخیر بسیاری از مدیران بخش صنعت به دلیل وضعیت نامناسبی که به وجود آمد، احساس بی حاصلی کردند و از صنعت کنار کشیدند. چون تصور کردند که حضور آنها به علت نبود امکانات مناسب دیگر  معنایی ندارد و وقتی آنها کنار کشیدند، بخش های مدیریتی خالی ماند.

با کناره گیری این مدیران، افرادی در جایگاه مدیریت قرار گرفتند که دانش کافی نداشتند و به همین دلیل، ناخواسته سوءمدیریت هایی پیش آمد و مدیرانی روی کار آمدند که نمی دانستند چگونه باید کار کنند و هرچند می خواستند مفید و موثر عمل کنند، اما با راه و روش آن آشنا نبودند و حوزه مدیریت را نمی شناختند، لذا بخشی از سوءمدیریت ها به این ترتیب ایجاد شد.

سوءمدیریت از گذشته مشکل ساز بوده و هم اکنون نیز وجود دارد. لذا ما به دانش مدیریتی و روی کار آمدن مدیران خبره نیاز داریم. برای کاهش سوءمدیریت ها، باید مدیران شایسته تربیت کنیم و برای بهینه سازی عملکرد مدیران جدید باید به هر نحوی از تجربیات مدیران قدیمی که از عرصه کار کنار کشیده اند، استفاده کنیم.

امروزه بازارهای سرمایه به لحاظ استفاده از تکنولوژی پیشرو نیستند. بازارهای داخلی سرمایه مثل آب می مانند و به جایی می روند که بتوانند به راحتی حرکت کنند. قوانین داخلی برای سرمایه گذاری پیچیده و پردردسر است. حتی اگرچه ایجاد فضای بهبود کسب و کار از نیازهای اصلی مملکت بوده و اخیرا هم به آن توجه شده، ولی گام موثر برداشته نشده و اقدام عملی هم در این حوزه صورت نگرفته است.

درمجموع، ایران در بین کشورهای دنیا جزو کشورهایی است که دردسرهای سرمایه گذاری در آن بسیار زیاد است و سرمایه گذاران باید قبل از شروع به انجام کار، گام های زیادی را طی کنند تا به آن نقطه برسند. طبیعتا با توجه به ریسک و زمان برگشت سرمایه، امنیت سرمایه گذاری هم یک نیاز اساسی و مهم است.

رئیس هیات‌مدیره سندیکای صنایع آلومینیوم