تبلیغ برای تماشاگران میلیونی

بازی کردن در تیم‌های بزرگ موقعیتی نیست که برای هر بازیکنی پیش بیاید. سال‌ها دویدن بالاخره به حضور در تیم‌های برتر ختم می‌شود و چنین تیم‌هایی باید منابع کافی برای راضی کردن بازیکنان‌شان داشته باشند. در دنیای فوتبال بزرگ‌ترین تیم‌ها برای پرداخت دستمزدهای بالای بازیکنان‌شان به اسپانسرهای قدرتمندی نیاز دارند. قراردادهای بزرگی بسته می‌شود تا اسپانسرها بتوانند از لباس‌های بازیکنان برای تبلیغ خودشان استفاده کنند و نام‌شان ‌را برای تماشاگران میلیونی بازی‌های مهم تکرار کنند.

در سال‌های اخیر حمایت اسپانسرها باعث شده‌ باشگاه‌های برتر فوتبال روزبه‌روز ثروتمندتر شوند و رقم‌های بزرگ‌تری را برای چاپ یک نام روی پیراهن‌شان طلب کنند. هر فصل رکوردهای تازه‌ای شکسته می‌شود و تیمی موفق می‌شود که یک اسپانسر را به امضای رقم نجومی تازه‌ای راضی کند. حالا به لطف چنین امضاهایی، ارزش مالی باشگاه‌ها هم بالاتر رفته است و خریداران احتمالی باید بیش از پیش ثروتمند باشند.

رکورد باارزش‌ترین قرارداد

منچستر یونایتد حتی بدون احتساب آخرین قراردادش با آدیداس در میان امضاکنندگان بزرگ‌ترین قراردادهای اسپانسر فوتبال اول است. شیاطین سرخ سالانه به‌طور متوسط 36 میلیون دلار برای قرارداد قدیمی‌شان با نایک دریافت می‌کنند؛ قراردادی که از آغاز فصل جدید 2016-2015 دیگر اعتبار ندارد. اما این بار قرارداد جدید با رقمی 80 میلیون دلاری که ظرف هفت سال در مجموع 560‌میلیون دلار برای این باشگاه خواهد آورد از فصل جدید آغاز می‌شود. رقمی که تاکنون باارزش‌ترین قرارداد اسپانسرها در فوتبال است. این تیم در فصل جدید 2016-2015 با قرارداد 1.14 میلیارد دلاری با آدیداس، رکورد قراردادهای بزرگ خودش را هم شکسته است.

در اسپانیا، بارسلونا با 40درصد اختلاف در رتبه بعدی قرار دارد و با سالی 80 میلیون درآمد از قراردادش با نایک، ورزش قطر و اینتل، بعد از منچستر بیشترین درآمد را از اسپانسرها دارد. طبق عرف رایج بسیاری از تیم‌های بزرگ، هیچ‌کدام از این دو تیم حق نام‌گذاری استادیوم‌های‌شان (اولدترافورد و نیوکمپ) را به اسپانسرها نفــروختــه‌انـد. گــرچـه بعضــی دیگــر از ایــن تیم‌ها، از فرصت فــروختن نــام استادیوم‌شان هم استفاده و درآمد بالایی کسب می‌کنند.

سهامداران و حق نام‌گذاری

برخلاف آنها، بایرن‌مونیخ حق نام‌گذاری استادیومش را به Allianz فروخته است؛ شرکتی که به سهامداران باشگاه هم اضافه شده و بخشی از آن را برای 30 سال در اختیار دارد. آرسنال و منچسترسیتی هم حق نامگذاری‌شان را به اسپانسرهای لباس‌های‌شان یعنی هواپیمایی امارات و هواپیمایی اتحاد واگذار کرده‌اند. این اقدام هر دوی این تیم‌ها را به جمع پنج دارنده بیشترین درآمد از اسپانسرها آورد. منچستر اما مسئله فروش حق نامگذاری را جور دیگری حل کرد و تنها حق نامگذاری زمین و لباس‌های تمرین را به اسپانسر واگذار کرد.

رونق معاملات اسپانسرها

شرایط بازار اسپانسرهای فوتبال برای فصل جدید نشان می‌دهد که رونق این معاملات بیشتر هم شده است. یوونتوس با قرارداد جدیدش با آدیداس و جیپ به جمع 10 باشگاه پردرآمد راه پیدا کرده است. اما منچستر همچنان 52درصد بیش از هر تیمی درآمد دارد. حتی با وجود قراردادهای جدید بایرن و چلسی. بزرگ‌ترین رقیب این تیم در میان رده‌های بعدی جدول، بارسلوناست. قراردادهای این تیم با نایک و قطر در آینده نزدیک باید تمدید شود و حتی انتظار می‌رود ارقامی که روی آن به توافق برسند تا دو برابر افزایش پیدا کند و به 160 میلیون دلار برسد. بارسلونا با این شرایط باز هم به شیاطین سرخ نمی‌رسد.

هواپیمایی امارات و تیم‌های اروپایی

در میان اسپانسرهای این تیم‌های پردرآمد، نایک با پوشش چهار تیم، آدیداس با سه تیم و پوما با یک تیم تولیدکنندگان لوازم ورزشی تیم‌های قدرتمند هستند. اما اسپانسرهای خارج از حیطه ورزش هم تیم‌هایی را در اختیار دارند. در میان آنها هواپیمایی امارات تنها اسپانسری‌ است که چندین تیم را حمایت می‌کند؛ از جمله آرسنال، رئال‌مادرید، پاری‌سن‌ژرمن، آث‌میلان و هامبورگ. این اسپانسر در مجموع سالانه 130 میلیون دلار خرج می‌کند تا لوگویش را روی لباس‌های بازیکنان حفظ کند. هواپیمایی گران‌قیمتی که بخشی از گران‌ترین پروازهای دنیا و پرامکانات‌ترین آنها را انجام می‌دهد. اسپانسرهای فوتبالی و غیرفوتبالی به تیم‌های بزرگ هجوم آورده‌اند. آنها هواداران زیادی دارند که برای هر بازی آنها پای تلویزیون‌ها میخکوب می‌شوند یا به استادیوم‌ها می‌روند. اسپانسرهایی که بتوانند خود را بیشتر در معرض دید تماشاگران قرار دهند، می‌توانند از فوتبال اعتبار بگیرند.