قدرت اوپک در دستان چهار کشور است

نشریه نشنال اینترست امریکا در مقاله‌ای به قلم یوان میرنس نوشت: قدرت اوپک به طور فزاینده، روی معدودی از کشورهای عضو متمرکز می‌شود. به گزارش ایرنا از مجله یادشده، اکنون اوپک را می‌توان به سه گروه تقسیم کرد: اول، کشورهای عراق، ایران و لیبی که آینده تولید نفت آنها احتمالا بیشتر به تغییر سیاست‌های آنها بستگی دارد تا طرح و برنامه. 

دوم کشورهای قابل زوال شامل الجزایر، نیجریه، آنگولا و ونزوئلا که زوال منابع، تولید نفت معمول این کشورها را کاهش داده است. سوم کشورهای بسیار ثروتمند خلیج فارس شامل عربستان سعودی، کویت، امارات متحده عربی و قطر که تولید آنها همچنان روبه افزایش است تا کاهش تولید کشورهای دیگر را پوشش دهند. 

اینکه تا چه زمانی این روند ادامه خواهد یافت؟ کسی نمی‌داند. قدرت اوپک اینک به طور فزاینده در دستان این کشورهاست که ظرفیت افزایش تولید را دارند و صاحب ثروتی هستند که آنها را قادر می‌سازد تا وقتی که مناسب می‌دانند به این روند ادامه دهند. بقیه کشورهای اوپک دیگر مشارکت فعالی در تصمیم‌های این سازمان ندارند. بین ماه‌های ژوئن تا نوامبر (خرداد تا آذر) 2014، قیمت نفت حدود 40 درصد کاهش یافته که عامل آن افزایش چشمگیر تولید نفت شیل در امریکا و چشم‌انداز نامناسب تقاضای نفت است. اوپک در 27 نوامبر (6 آذر) بدون توجه به درخواست برخی کشورها برای کاهش تولید و تثبیت بازار، تصمیم به حفظ سقف تولید گرفت.