نظام اقتصاد آب کشور تاکنون ناکارآمد بوده است

مدیرکل دفتر بررسی‌های اقتصادی و خصوصی‌سازی شرکت مدیریت منابع آب ایران گفت: نظام اقتصاد آب کشور تاکنون ناکارآمد بوده و نتوانسته است هزینه‌ها و سرمایه‌گذاری‌های موردنیاز خود را پوشش دهد.

«علی‌اکبر قبادی»، در گفت‌وگو با پاون، با اشاره به ابلاغ سیاست‌های اقتصاد مقاومتی در حوزه وزارت نیرو، اظهار داشت: در این سیاست‌ها اصلاح نظام اقتصاد صنعت آب و برق در قالب بنگاه‌های اقتصادی به‌عنوان ضرورت‌های پیاده‌سازی اقتصاد مقاومتی دیده شده و این رویکرد سازنده‌ای برای آینده صنعت آب و برق است.

وی با بیان اینکه نظام تعرفه فقط هزینه تمام‌شده یا درآمد نیست، گفت: تعرفه‌های موجود در نظام آب کشور برای تامین مصارف شرب و صنعت و کشاورزی به‌دلیل ناکارآمدی موثر و بازدارنده نبوده است؛ درحالی که بیشتر کشورها سیاست‌های مدیریت منابع آب خود را با نظام تعرفه تنظیم می‌کنند، به‌طوری که مصرف‌کننده وزن قیمت آب را در مصارف خود حس کند و درصورت داشتن نیاز به آب بیشتر با فناوری‌های جدید مصرف خود را کنترل کند.

قبادی به فاصله زیاد بین قیمت تمام‌شده و تعرفه‌های تکلیفی اشاره کرد و ادامه داد: محدودیت‌های قانونی در آب‌بهای زراعی یعنی اختصاص یک درصد برای سنتی‌ها و دو درصد برای تلفیقی‌ها و سه درصد برای شبکه پیشرفته عملا رقمی نیست که بتواند هزینه‌ها را جوابگو باشد.

وی با تاکید بر لزوم استفاده از تجربه‌های جهانی در زمینه آب و پساب، گفت: در قانون هدفمندی یارانه‌ها قیمت پساب طوری تعریف شده است که کمتر از قیمت آب باشد؛ درحالی که در کشورهای اروپایی تعرفه آب شرب حدود 1.5 یورو است، اما تعرفه‌های فاضلاب به‌دلیل پرهزینه بودن فرآیند جمع‌آوری و دفع تا 9 یورو نیز قابل دریافت است و بسته به نوع خدمات از مشترک دریافت می‌شود.

قبادی با اشاره به اهمیت پساب حاصل از تصفیه فاضلاب برای جبران کمبودهای منابع آب کشور، ادامه داد: در زمان حاضر، دو نگاه به مقوله پساب وجود دارد؛ برخی پساب را یک آب جدید به حساب می‌آورند که این آب به‌وسیله شرکت‌های آب منطقه‌ای یا آب و فاضلاب با تعرفه‌های موجود یا توافقی به فروش می‌رسد. در این نگاه سرمایه‌گذاران در بخش فاضلاب نیز باید در این طیف قرار بگیرند و با تعرفه‌های موجود قابل تخصیص است.

وی ادامه داد: نگاه دیگر پساب را بخشی از آب موجود در چرخه تولید و توزیع و مصرف می‌دانند که آب جدیدی نیست و باید با توجه به شرایط خشک‌سالی و کم‌آبی به‌عنوان جایگزین بخشی از آب‌های سطحی و زیرزمینی به این چرخه بازگردد. این نظریه با توجه به اینکه با افت شدید سطح آب در دشت‌ها و بحران آب مواجه هستیم، غالب است.